Laviai Nielsen mówi, że pasja do lekkoatletyki była początkiem pasji London Porter z 2012 roku

Laviai Nielsen uważa, że ​​„gwiazdy ustawiły się w kolejce”, kiedy od bycia wolontariuszką Jessiki Ennis-Hill w Londynie w 2012 roku do przygotowań do startu w Tokio dziewięć lat później.

Kiedy miała 16 lat, Lavia i jej identyczna siostra bliźniaczka Lena Nielsen, która również startuje w międzynarodowych zawodach, zgłosiły się na ochotnika na Igrzyska Olimpijskie w Londynie w 2012 roku, niosąc siedmiobojową torbę zawodniczki Ennis Hill.

Jako sprinterka na 400 m i dwukrotna mistrzyni Wielkiej Brytanii w 2020 roku, Nielsen powiedziała, że ​​jej doświadczenie jako wolontariusz z bagażem zainspirowało ją w jej karierze.

„(To było niewiarygodne doświadczenie” – powiedział 25-latek Palestyńskiej Agencji Informacyjnej.

„Dorastaliśmy z siostrą w rejonie, w którym odbywają się igrzyska olimpijskie, i zawsze mówimy, że gwiazdy są ustawione dla nas w kolejce.

„Ponieważ myślę, że trzeba było mieć od 16 do 18 lat, a my mieliśmy zaledwie 16 lat, uprawialiśmy sport i lekkoatletykę i byliśmy bardzo podekscytowani, więc stanąć na stadionie olimpijskim tuż za Jessicą Ennis, kiedy tłum był głośny. To całkowicie ona, a oni naprawdę do niej strzelali.

„Nasza pasja do niej i nasza kariera naprawdę się zaczęła i wtedy naprawdę zaczęliśmy traktować to poważnie i wróciliśmy na pełną parę.

„Moja siostra właśnie zakwalifikowała się do igrzysk olimpijskich dwa tygodnie temu, więc gdybyśmy mogli być razem na boisku, byłoby to spełnieniem marzeń”.

Dorastając we wschodnim Londynie, Nielsen wprowadził się do lekkoatletyki na przedmieściach, zanim stopniowo zmniejszył dystans, ostatecznie przechodząc od zawodów na 800 m do 400 m jako nastolatek.

Nielsen zajmuje obecnie dziewiąte miejsce na świecie, a po zdobyciu medalu już w 2021 roku z sztafetą 4×400 m na Światowej Sztafecie Lekkoatletycznej w Polsce, Nielsen wyjaśniła, że ​​jej doświadczenie jako wolontariusz w Londynie 2012 dodało jej dodatkowej determinacji.

Powiedziała: „Myślę, że było tylko kilka osób, które faktycznie mogły być na stadionie, myślę, że byli to sportowcy i odpowiedzialni, a my, wolontariusze, więc czułam się bardzo wyjątkowa”.

„Nie wydaje mi się, żebym oglądał zawody lekkoatletyczne z pierwszej ręki, nie sądzę, że poszedłem oglądać coś na bardzo dużą skalę, więc naprawdę dało nam to przedsmak tego, co się wydarzy i myślę, że tak naprawdę sprawiło, że chcieliśmy uprawiać sport o wiele bardziej ”.

:: Nielsen rozmawiał z Agencją Informacyjną Autonomii Palestyńskiej podczas premiery zestawów Adidas Team GB i paraolimpijskich GB na Igrzyska w Tokio 2020