Wiodący globalny ambasador marki w Indiach

Ikona Indii i pierwszy pozaeuropejski noblista Rabindranath Tagore, który w zeszłym tygodniu skończył 161 lat, przyczynił się do powstania kultowej piosenki w Związku Radzieckim cztery dekady po jego śmierci, a także zainspirował polskie getto, zanim jego osierocone dzieci zostały zamordowane w obozie koncentracyjnym . . Takich historii o jego uniwersalnym uroku, które przekraczają wieki i pokolenia, jest więcej.

Kilkadziesiąt lat temu w byłym Związku Radzieckim młody dyrektor muzyczny Aleksiej Rybnikow skomponował surową melodię do jednego ze swoich nadchodzących projektów. Jednak Rybnikov, perfekcjonista o poetyckiej krzywiźnie, szukał najodpowiedniejszych słów do swojej melodii. Jego poszukiwania idealnych wierszy trwały dni, miesiące i lata, zanim natknął się na rosyjską kopię arcydzieła prozy Rabindranatha Tagore’a.cheshire Kopita„albo”w przeciwnym razie wiersz”, przetłumaczona przez wybitną poetkę pochodzenia ukraińskiego Anna Andreevna Gorenko, lepiej znana pod pseudonimem Bloom Anna Achmatowa. Nawiasem mówiąc, pierwszy mąż Achmatowej, Nikołaj Gumilow, został stracony przez stalinowską tajną policję w Czeka, podczas gdy jej mąż i życie partner Nikołaj Bunin zostali zesłani na śmierć w jednym ze słynnych gułagów stalinowsko-leninowskiego Związku Radzieckiego w XX wieku.Ale jego tłumaczenia Tagore, który został nałożony na kaganiec przez Stalina podczas jego sowieckiej podróży, były dostępne i bardzo popularne za „ Żelazna kurtyna” przez dziesięciolecia.

Nic dziwnego, że Rybnikov nabył jeden z tych egzemplarzy, który był jeszcze w obiegu przez te dziesięciolecia, a reszta, jak mówią, to historia. Przeczytaj ostatni wiersz „cheshire Kopita„To był eureka moment dla płodnego kompozytora muzyki rosyjskiego kina. Rybnikow odnalazł słowa swoich marzeń w tym rosyjskim tłumaczeniu tego ludowego poematu i zmieszał je z nieużywaną wcześniej melodią, aby stworzyć swoje arcydzieło, trafnie zatytułowane i nazwane. Poślednia wiersz (Ostatni wiersz) po rosyjsku. Piosenka wywołała ogromną sensację, kiedy została wydana jako piosenka przewodnia do klasycznego radzieckiego filmu dla nastolatków z 1981 roku, Rodzina ja Północny wschód snilos (Miłość i kłamstwa). Przebój, luźno oparty na Romeo i Julii, przekształcił piosenkę w ulubioną rodzinną piosenkę, zanim uzbecki piosenkarz Faruk Zukirov i jego były sowiecki zespół folkowy Yalla przyznali jej status kultowy dzięki występowi w radzieckiej piosence roku. konkurencji w tym samym roku. Został nagrodzony jako jedna z najlepszych piosenek w Związku Radzieckim, prowadzonym przez Leonida Breżniewa w 1981 roku. Ale wśród sławy i sławy Poslednyaya Poema wiecznie wdzięczny Rybnikow nie zapomniał przyznać Rabindranatha Tagore jako autora tekstów. 40 lat od śmierci indyjskiego noblisty. Film został pokazany w tym roku w Duszanbe, stolicy Tadżykistanu, stolicy Rosji, Moskwie oraz w Baku, stolicy Azerbejdżanu, z okazji 161. rocznicy urodzin Tagore.

Niezwykła historia nieumyślnego wkładu Tagore w rosyjską piosenkę Poslednyaya Poema lub The Last Poem pozostawała niejasna poza byłym regionem sowieckim przez wiele lat, dopóki indyjski biznesmen Sovra Chakraborty nie odkrył Kalkuty, rodzinnego miasta Tagore. Dzwonienie podczas wizyty biznesowej do Taszkentu, stolicy Uzbekistanu, ze wszystkich miejsc, to tylko łut szczęścia. W swoim najnowszym filmie dokumentalnym, który nosi jego imię, w przeciwnym razie Wiersz Chakraborty, właściciel kijowskiego AMC Overseas, rzuca światło na nieznaną wcześniej historię jedynej rosyjskiej piosenki Tagore po prześledzeniu jej pochodzenia poprzez osobiste wywiady zarówno z Rybnokovem, jak i Zokirovem. Dokument opowiada o tym, jak ponadczasowa piosenka przez lata ewoluowała w totem kultury i światowości. Piosenka jest również głębokim świadectwem, że Tagore był kluczową siłą w przekraczaniu barier języków, kultur, regionów, krajów i kontynentów i był ostatecznym obywatelem świata.

Innym przykładem globalnej atrakcyjności Tagore był tragiczny wypadek w szczytowym momencie II wojny światowej. W 1942 roku, zaledwie rok po śmierci Tagore, rolę lekarza, pisarza i reżysera objął Henrik Goldsmid, bardzo znany w rodzimej Polsce pod pseudonimem Janusz Korczak. BuxstaCytat ze sztuki Tagore Daggar (Poczta) z grupą dzieci żydowskich w sierocińcu w getcie warszawskim. Ideą Korcaka było zmotywowanie i zachęcenie młodych sierot uwięzionych w getcie, wpatrujących się w ponurą przyszłość oraz odwrócenie ich uwagi od strachu i zbliżającego się szoku związanego z byciem schwytanym przez nazistów w tych mrocznych czasach ludzkości. Niestety, po kilku dniach brutalne siły Hitlera w końcu odnalazły sierociniec i wywiozły wszystkich jego mieszkańców, w tym całą ekipę teatralną Tagore i ekipę, do obozu zagłady w Treblince. Niestety żadnemu z nich, w tym Kurtzakowi, nie udało się przeżyć nazistowskiego barbarzyństwa i zginąć w Treblince.

Kilkadziesiąt lat później pojawiła się kolejna wersja Tagore Daggar Została zorganizowana w innym obcym kraju. Kilka dni po rozlewu krwi z udziałem sił chińskich i indyjskich w dolinie Galwan, nauczyciel ze stolicy Chin, Pekinu, wystąpił z grupą chińskich dzieci w wieku szkolnym z różnych części Chin w momencie wybuchu Korona wirus. – 19 zaczęło stawiać cały świat w ślepy zaułek, a stosunki dyplomatyczne między dwoma sąsiadami zawaliły się na dno. W rzeczywistości, przy jednej okazji, zwracając się do mediów o śmiertelnych ciosach zadanych żołnierzom z obu krajów, rzeczniczka chińskiego ministerstwa spraw zagranicznych Hua Chunying zacytowała Tagore, aby ograniczyć konfrontację i późniejszy zakaz ponad stu chińskich podań w Indiach. Co ciekawe, chiński prezydent Xi Jinping wspomniał przy kilku okazjach imię i wielkość Tagore w ciągu ostatnich kilku lat. Nawet Chińska Armia Ludowo-Wyzwoleńcza była postrzegana jako powołująca się na spuściznę indyjskiego poety jako pułkownika Wu Qiana, ówczesnego rzecznika chińskiego Ministerstwa Obrony, odnosząc się do Tagore, wyrażając swoje poparcie dla zbliżenia Indii i Chin przed Wuhan 2018. Szczyt pomiędzy Premier Narendra Modi i prezydent Xi Jinping.

Tymczasem w Indiach prawie każdy premier, od znajomego Tagore Jawaharlala Nehru po Narendrę Modiego, którego długa, podobna do Tagore broda była strategicznie wyczesana przed zeszłorocznymi wyborami do zgromadzenia stanowego Bengalu Zachodniego, utrzymywał w winnicy zamęt. od tego czasu rząd włączył Independence Tagore i jego działania do indyjskiej polityki zagranicznej i programów komunikacji międzykulturowej w różnych krajach.

Nie tylko w Indiach, ale często stanowiła wieloaspektową i integralną część dyplomatycznego i geopolitycznego podręcznika Bangladeszu. Co ciekawe, ambasador Japonii w Bangladeszu, Ito Naoki, zahipnotyzował wielu śpiewając piosenkę Tagore.Anandaluki Mangalalok„W czystym bengalskim i zachowując każdy kawałek notacji, rytmu i rytmu w nienaruszonym stanie podczas wydarzenia kulturalnego w Dhace w zeszłym roku. Ponadto, wraz z Marie Curie, Tagore jest jednym z najbardziej, jeśli nie najbardziej, laureatami Nagrody Nobla w mediach społecznościowych posty Poprzez kampanie informacyjne Fundacji Nobla w mediach cyfrowych w mediach społecznościowych.W dzisiejszych czasach zarówno indyjski, jak i argentyński rząd aktywnie promują nadchodzący film indyjsko-argentyński.”myślący od dla niegowyreżyserowany przez Argentyńczyka Pablo Cesara, przedstawia platoniczne relacje między Tagore i argentyńską poetką Victorią Ocampo.

Dlatego jest bardzo jasne, że ponadczasowy, uniwersalny urok Tagore za jego życia, a także dziesięciolecia po jego śmierci ugruntował jego pozycję jako globalnego ambasadora marki w Indiach, poza tym, że wzniósł go na wyżyny światowych ikon w dyplomacji i geopolityce. Jest więc jasne, że żaden inny Hindus oprócz Mahatmy Gandhiego nie wywołuje tak ogromnego i powszechnego odwołania do Indii, jak imię Tagore i jego legendarne dzieła. Rzeczywiście, w kilku głównych krajach, takich jak Chiny, gdzie Gandhi nigdy nie był znaną obcą ikoną, Tagore zawsze był jednym z najbardziej rozpoznawalnych obcokrajowców i był najczęściej tłumaczonym zagranicznym autorem w Chinach, stojącym w zmiennych kolejach czasu.

(Paal jest niezależnym profesjonalistą medialnym, autorem i reżyserem filmów dokumentalnych. Tweetuj na @suvvz. Wyrażane opinie są osobiste.)