Cztery zimy
filmy w nowiu
Recenzja przez Shockya.com i BigAppleReviews.net, link z Rotten Tomatoes autorstwa Harveya Kartena
Reżyser: Julia Mintz
Scenarzysta: Julia Mintz
Obsada: Michael Stoll, Isador Farbstein, Chaiel Palevsky, Sarah Jennette, Faye Shulman, Shalom Yoran, Moshe Baran, Frank Blaichmann, Luba Abramowicz, Gertrude Boyarsky
Wyróżnione w: Critics’ Link, Nowy Jork, 9/9/22
Wernisaż: 16 września 2022 w New York Film Forum
Wyobraź to sobie. Jesteś Żydówką mieszkającą w Polsce. Na twojej imprezie twoja randka jest polskim chrześcijaninem. Wybucha II wojna światowa. Zostałeś schwytany przez wroga i nazistów. Potem cudowne dyktando, pojawia się data balu! Czy będzie bohaterem i uratuje cię przed tymi złoczyńcami? Pomyśl jeszcze raz. Mówi ci, na balu maturalnym: „Jesteś Żydem. Musisz umrzeć”. Brzmi jak coś z powieści Stephena Kinga? Może być, ale już się stało. A jeśli pamiętasz jeden z wielkich klasycznych horrorów „Carrie”, stajesz się jak prolog Carrie i mścisz się na tym nieszczęsnym i chorym słupie w głowie. Kiedy ten mężczyzna zostanie schwytany, masz możliwość zemsty, ale jesteś kobietą, więc pozwolisz mu odejść. nie. zabójcy. Dlaczego? Ponieważ nie jesteś już kobietą, jesteś żołnierzem. Tu znajduje się najbardziej dramatyczny fragment rozmowy w dokumencie „Cztery zimy”, innym filmie, w którym odrzuca się negatywne, agresywne komentarze ludzi zastanawiających się: Dlaczego Żydzi nie walczyli?
Oczywiście, wielu Żydów nie było w stanie, kiedy Niemcy ogłosiły Ostateczne Rozwiązanie. Zastrzelono ich na oczach, wsadzano ich do pociągów z wielkim kłamstwem, że będą dobrze traktowani i że Niemcy potrzebują ich do pracy. Kiedy dotarli do obozu koncentracyjnego, być może Auschwitz-Birkenau, może Treblinki i, jeśli mieli „szczęście”, do Theresienstadt. Kobiety, które były za młode lub za stare, rozbierano do naga i wysyłano do „łazienki”. Jednak niektórzy Żydzi mieli szczęście wyskoczyć z pociągów śmierci i pędzili do wielkich dżungli Europy Wschodniej. „Cztery zimy” to historia garstki ocalałych, którzy żyją do dziś, opowiadając nam o niesamowitych, ale prawdziwych czterech latach, które spędzili w lesie, gdzie spotkali polskich, a później rosyjskich rebeliantów, z których część utworzyła własnych kompania żydowskich partyzantów.
Z bronią i kulami, które przemycili z prowizorycznej fabryki, w której pracowali dla nazistów, a później z bronią, którą zdobyli pozostawionym, przeżyli i zabili jak najwięcej Niemców. W jednym przypadku zachowywali się nie jak ludzie, którzy się nad nimi litują, ale z toksyczną męskością, ponieważ wtedy przywoływano takie zachowanie. Świnie zostały skradzione rolnikom. Zagrozili bogatemu rolnikowi: „Oddaj swój zapas broni albo spalimy tę wioskę”. Dostali to, po co przyszli.
Dzięki czarno-białym zdjęciom zrobionym przez kobietę ukrywającą się w lesie przy użyciu koca jako ciemni, dowiadujemy się, jak to wygląda. Reżyserka Julia Mintz, jej krótkometrażowy film „Czekaj na mnie” jest psychologicznym studium postaci kobiety, która zamiast niemieckich żołnierzy musi tylko zabić swoją przeszłość, robi kilka archiwalnych filmów sprzed i podczas II wojny światowej, ale przedstawia te ocalali, z których wszyscy mówią płynnie, choć z akcentem po angielsku, Przez większość czasu. Jest to mądre, ponieważ dowodzą tego niektóre z ich świadectw. Ale nie wiemy, gdzie dzisiaj mieszkają. Najprawdopodobniej Ameryka lub Izrael, ale wyobraź sobie, że dzielą się nie tylko ucieczką z pieców, komór gazowych i masowych strzelanin, ale mają czelność sabotować nazistowski wysiłek wojenny – blokować pociągi i dynamit (o czym nasz prezydent Franklin Roosevelt jakoś zapomniał, pozwalając nazistom wolność załadunku milionów Żydów na bydlęce wozy i w obozach).
Dwadzieścia pięć tysięcy Żydów brało udział jako partyzanci, z których większości oczywiście nie można było zobaczyć w tym filmie, w tym dwóch moich dzielnych przodków, Isidore i Hirsch Karten, którzy uciekli ze wsi Swirz, przeniknęli do gett i przegonili Żydów za drutami kolczastymi . Uciec z nimi i dołączyć do rewolucjonistów. Zobacz artykuł w Wikipedii na temat Isadora Kartena.
Credit Faye Schulman w cętkowanym płaszczu, która służy jako fotograf, wspomniana wcześniej osoba, która użyła koca do swojej ciemni, pozwalając jej podzielić się z nami swoimi doświadczeniami. „Cztery zimy” bez wątpienia będzie miał w New York Film Forum w dużej mierze żydowską publiczność, chociaż film powinien być udostępniany w całym kraju, aby edukować jednego na dziesięciu Amerykanów, którzy nigdy nie słyszeli słowa „Holocaust”; 63% ankietowanych nie wie, że we wspomnianym Holokauście zginęło 6 milionów Żydów; Pięćdziesiąt procent „oświeconych”, którzy wierzyli, że liczba ofiar śmiertelnych wyniosła mniej niż dwa miliony. Spośród ponad czterdziestu tysięcy obozów koncentracyjnych i gett utworzonych podczas II wojny światowej połowa ankietowanych nie potrafiła wymienić żadnego. Czy można uzyskać maturę bez zaliczenia ani jednego kursu z historii świata?
Nawet jeśli nic nie wiesz o zamiarach nazistów, by zabić wszystkich Żydów, oglądając ten film, zobaczysz dzikiego ducha, determinację i wolę przetrwania tych partyzantów; Te cechy dadzą ci wyobrażenie o decyzji uciskanych ludzi o utworzeniu państwa Izrael po trzech latach wojny i rozkwitu.
Wszystkie certyfikaty są w języku angielskim.
96 min. © 2022 przez Harvey Karten, członek, New York Film Critics Online
