Zapowiedź MŚ w Budapeszcie o 23:100 | Aktualności | Budapeszt 23

100 mln kobiet

plan lekcji | rankingi | Światowa lista 2023 | Lista wszystkich czasów na świecie | Jak to działa

W wieku 36 lat, z sześcioma tytułami mistrzowskimi świata i 10 złotymi medalami w swojej kolekcji, Shelly-Ann Fraser-Pryce jest gotowa wyruszyć na niezbadane terytorium w… 23 Mistrzostwa Świata w Lekkoatletyce Budapeszt.

„To dla mnie nowa sytuacja, aby wrócić po kontuzji i tak późno rozpocząć sezon” – przyznała jamajska fenomenalna sprinterka po swoim pierwszym wyścigu na 100 m w roku, który odbył się w Lucernie 20 lipca.

Po zwycięstwie w Szwajcarii z czasem 10,82 i dwa dni później w Madrycie z wynikiem 10,83, Fraser-Pryce udaje się do stolicy Węgier z niepokonanym rekordem na 100 metrów w 2023 roku. Mistrzostwa na Jamajce, gdzie zajęła drugie miejsce za Shericą Jackson, mistrzynią świata na dystansie, w 22,26 – plus oczywiście, która świętowała zwycięstwo matki w szkolnym dniu sportu jej syna.

Trzy kobiety pobiegły szybciej: Jackson z wynikiem 10,65 na Mistrzostwach Jamajki, Chakari Richardson z 10,71 w eliminacjach na Mistrzostwach USA oraz Marie-José Ta Lou z Wybrzeża Kości Słoniowej z wynikiem 10,75 na Bislett Games.

Jamajska supergwiazda, która po odpadnięciu z biegu na 200 m skupi się na biegu na 100 m, będzie musiała pokonać dystans między rywalkami, jeśli chce zdobyć tytuł po raz szósty i wyrównać rekord Siergieja Bubki w indywidualnym złocie w jednej konkurencji . .

W ciągu 14 lat Fraser-Pryce tylko raz nie zdołał przekroczyć linii mety jako pierwszy w finale Mistrzostw Świata na 100 m, zajmując czwarte miejsce w Daegu w 2011 roku.

W Oregon State 12 miesięcy temu wygrała z rekordem mistrzostw 10,67 – rekordem wśród siedmiu sub-10,70 sub-par w 2022 roku – podczas gdy Jackson zajął drugie miejsce z czasem 10,73. toAnna Jackson cieszyła się niesamowitą szybkością biegu w mistrzostwach, a także dwoma biegami po 10,78, ale jej jedyne 100-metrowe zwycięstwa odniosła na własnym terenie na Jamajce. Na torze Diamentowej Ligi dwukrotny brązowy medalista świata na 400 m zajął drugie miejsce za Richardsonem w Doha i na Śląsku oraz trzecie miejsce w Oslo i Londynie.

Jeśli chodzi o pojedynki jeden na jednego, Fraser-Pryce może poszczycić się rekordem 8-1 przeciwko swojemu rodakowi i partnerowi treningowemu oraz przewagą 21-4 nad Ta Lou, ale remisuje 3-3 z Richardsonem, jej trzy zwycięstwa nad Stany Zjednoczone. Biegacz, który uczestniczył w ich ostatnich trzech spotkaniach.

W wieku trzydziestu czterech lat Ta Lu była w życiowej formie. Bliskie drugie miejsce za nieżyjącym Tory Boyem w Londynie w 2017 r., tracąc złoto o 0,01, a trzecie za Fraserem Pryce i Diną Asher-Smith w Doha w 2019 r., 5-metrowa afrykańska rakieta kieszonkowa ma 10 zwycięstw w 10 wyścigach na 100 m. W 2023 r., w tym sukcesy Diamentowej Ligi we Florencji, Oslo, Lozannie i Londynie i wygląda na poważnego pretendenta do pierwszego światowego złota.

„Naprawdę zależy mi na złocie i myślę, że mogę to zrobić” – powiedział Ta Lu. „Wiem, że mój finisz jest mocny, ale mój start mógłby być lepszy. Muszę go poprawić, aby mieć pewność, że osiągnę swój cel, jakim jest zdobycie złotego medalu.”

22-letnia Richardson, która na mistrzostwach zadebiutuje w mistrzostwach, wygrała osiem z dziewięciu startów na 100 m w tym roku, w tym zwycięstwa w Diamentowej Lidze w Doha i na Śląsku. Osiągnęła imponujący poziom konsekwencji, osiągając cztery z siedmiu najszybszych czasów w 2023 roku, wszystkie 10,76 lub więcej.

Jej jedyna porażka miała miejsce 18 lipca pod pomnikiem Istvána Gyulaya w Szekesfehervar, kiedy zdobyła 10,97 wicemistrza pierwszego roku Juliana Alfreda z Saint Lucia. 22-letnia srebrna medalistka z Commonwealth uzyskała wynik 10,89, przedłużając swój niepokonany rekord do 10 zwycięstw.

Alfred, piąta najszybsza na świecie na 100 m z wynikiem 10,83, jest również trzecią najszybszą na 200 m (21,91), co wskazuje, że ma wystarczającą wytrzymałość, aby prędkość pojawiła się na zaciętym finiszu zawodów.

Brittany Brown i Tamari Davis, drugie i trzecie miejsce za Richardsonem na mistrzostwach USA, każda z nich ma potencjał, by awansować do finału i podjąć wyzwanie, podczas gdy mistrz świata do lat 20 z 2012 roku, Antonique Strachan z Bahamów, osiągnął 10,92 i wspiął się na Ta Lo w Oslo w czerwcu.

Europejskie wyzwanie poprowadzi Asher-Smith, który uzyskał 10,85 fana jako wicemistrz Ta Lo w londyńskiej Diamentowej Lidze, oraz halowa mistrzyni Polski na 60 m 2019 Ewa Swoboda, która po raz pierwszy złamała 11 sekund z wynikiem 10,94 vs. . Trzecie miejsce na Śląsku.

100 mln mężczyzn

plan lekcji | rankingi | Światowa lista 2023 | Lista wszystkich czasów na świecie | Jak to działa

Od Paryża 2003 żaden sprinter poza Stanami Zjednoczonymi i Jamajką nie zdobył tytułu na 100 m mężczyzn. Czy rok 2023 w Budapeszcie może być czasem i miejscem, w którym ktoś pójdzie w ślady Kima Collinsa i zakończy 20-letni duopol?

Wydarzenie wydaje się być równie otwarte, jak w stolicy Francji dwie dekady temu, kiedy Collins umieścił St. Kitts i Nevis na mapie świata lekkoatletyki. Nikt nie wyróżnia się jako zdecydowany faworyt, chociaż być może Fred Curley powinien być uważany za głównego pretendenta.

Mierzący 6 stóp i 3 cale Teksańczyk jest obrońcą tytułu, który w zeszłym roku prowadził ogólnoamerykańską kampanię medalową na własnym terenie w stanie Oregon, wyprzedzając Marvina Brassey-Williamsa i Trayvona Bromella. Amerykańscy sprinterzy zdobyli trzy ostatnie złote medale, a Curley będzie głównym bohaterem w gwiazdorskim i notowanym na listach przebojów wyzwaniu w Budapeszcie, napędzanym tym razem przez Cravonta Charlestona, mistrza świata z 2019 r. pakiet.

Curley przebiegł w tym sezonie tylko pięć biegów na 100 metrów, z czego dwa podczas Seiko Golden Grand Prix w Jokohamie w maju, gdzie uzyskał najlepszy wynik w sezonie 9,88. Odniósł wygodne zwycięstwa na torze Diamentowej Ligi w Rabacie i Florencji, oba z wynikiem 9,94, ale odpadł po zaciętej końcówce na Śląsku 16 lipca. Akane Sembene z RPA odniosła zwycięstwo z wynikiem 9,97, a Curley i Kameruńczyk Emmanuel Essemi zdobyli 9,98 w drugie i trzecie, a Stany Zjednoczone zostały mistrzem. Newly Charleston jest czwarte, z wynikiem 9,99.

Przed Curleyem na światowej liście 2023 stoją dwaj potencjalni rywale, Brytyjczyk Zharnel Hughes (9,83) i Kenijczyk Ferdinand Omanyala (9,84).

Kiedy 24 czerwca Hughes, wykwalifikowany pilot, poleciał do Nowego Jorku z wynikiem 9,83, pobił o 0,04 stary rekord kraju należący wcześniej do jedynego brytyjskiego biegacza, który zdobył tytuł mistrza świata na 100 m, Linforda Christie, który triumfował w Stuttgarcie 30 lat temu. Jeśli zabierze do domu złoto w Budapeszcie, rodowity Anguilán przyniesie pięć zwycięstw w imprezie swojemu jamajskiemu trenerowi Glennowi Millsowi, trenerowi sprintu, który poprowadził Usaina Bolta do zwycięstwa w 2009, 2013 i 2015 roku, a także Yohanowi Blake’owi w 2011 roku. .

„Oczywiście ludzie będą celować, kiedy biegnę, ale ja się nie zmuszam”, powiedział Hughes, który w zeszłym roku zdobył tytuł mistrza Europy na 200 m. „Wtedy wszystko może wywrócić się do góry nogami”.

Zharnel Hughes na Mistrzostwach Świata w Lekkoatletyce (© Getty Images)

Hughes, który fałszywie wystartował w finale olimpijskim dwa lata temu, nie ma innego oficjela do lat 10 na swoim koncie w 2023 roku, chociaż zdobył tytuł mistrza Wielkiej Brytanii w 10.03 w warunkach monsunowych i pobił krajowy rekord 200 m jednorocznego dziecka. Jan Regis 30 lat. Z wynikiem 19,73 za trzecim miejscem za Lylesem (19,47) i Letsellem Thibogo (19,50) na spotkaniu Diamentowej Ligi w Londynie 23 lipca.

Umaniyala jest jedynym człowiekiem, który dwukrotnie spadł poniżej 9,90 w tym roku, ponieważ mistrz Wspólnoty Narodów poparł swój wynik 9,84 z Cape Keno Classic w maju z wynikiem 9,85 podczas Kenyan Trials 8 lipca. Były zawodnik rugby nie dotarł jeszcze do światowego finału biegu na 100 m, ale konsekwentnie występuje na etapie Diamentowej Ligi, zajmując trzecie miejsce w Rabacie, drugie we Florencji i Paryżu oraz pierwsze w Monako i nie brakuje mu pewności siebie.

Zwycięstwo Sembene przed Curleyem na Śląsku wzmocni jego nadzieje na globalne podium – i wygra wyścig, aby zostać pierwszym zdobywcą medalu w Afryce w tej imprezie. 29-letni RPA zawsze był „prawie” mężczyzną na 100 m: piąty w Londynie w 2017 r., czwarty w Doha w 2019 r. i piąty w Oregonie w zeszłym roku, a także czwarty i piąty w ostatnich dwóch finałach olimpijskich. . . Mając za sobą cztery zwycięstwa z rzędu (w Kladnie, Ostrawie, Sztokholmie i na Śląsku) rusza na Węgry z impetem.

Oczekuje się, że afrykańskie wyzwanie będzie zacięte. Podobnie jak Simbine i Omanyala, Eseme i Tebogo również uplasowali się w pierwszej trójce na torze Diamentowej Ligi, podczas gdy kolega Simbine’a z RPA, Shaun Maswanganyi, zdobył 9,91 na swoim koncie.

Miejsce na podium może nie być poza zasięgiem wszystkich czterech amerykańskich biegaczy — w tym Lylesa, który pokonał Omañalę i Thibago, wygrywając bieg na 100 m w paryskiej Diamentowej Lidze i wracał do zdrowia po Covid, kiedy zajął trzecie miejsce na Mistrzostwach USA. Może pochwalić się PB na poziomie 9,86.

Nowy dzieciak w międzynarodowej grupie seniorów, 20-letni Terrence Jones z Bahamów, który w marcu zdobył tytuł NCAA Indoor 60m, przebiegł 9,91.

Prowadzącym wyzwanie będzie Jamajczyk Olick Seville, który w zeszłym roku zajął czwarte miejsce w Oregonie, oraz debiutant Rohan Watson, który rozpoczął rok z równowagą 10,41, ale zdobył tytuł Jamajki z wynikiem 9,91. Achim Blake jest czwarty na światowej liście z wynikiem 9,89, ale zajął czwarte miejsce w próbach i jest na liście startowej jako rezerwowy.

Światowa Lekkoatletyka Simona Turnbulla