Truss walczy z otwartym rosyjskim biegaczem od pierwszego dnia jako premier Wielkiej Brytanii

Rzecznik Kremla Dmitrij Pieskow uczestniczy we wspólnej konferencji prasowej prezydenta Rosji Władimira Putina i prezydenta Białorusi Aleksandra Łukaszenki w Moskwie 18 lutego 2022 r. Sputnik/Sergey Goniev/Kremlin via Reuters/File photo

LONDYN (Reuters) – Ze względu na publiczną pogardę dla Liz Truss na długo przed tym, jak została premierem, Kreml nie był w nastroju, by dać nowemu przywódcy Wielkiej Brytanii miesiąc miodowy.

Spośród wielu zagranicznych polityków, którzy na początku tego roku udali się do Moskwy, próbując uniknąć inwazji na Ukrainę, to właśnie Truss wydawał się najbardziej niepokoić rosyjskich przywódców.

Minister spraw zagranicznych Siergiej Ławrow określił ich rozmowę jako dialog między głuchoniemymi a niemymi i skarżył się, że fakty na nich „odbijają się”.

Wtedy rosyjska gazeta doniosła, że ​​Truss podczas ich spotkania niechcący poinformował Ławrowa, że ​​Wielka Brytania nigdy nie uzna suwerenności Moskwy nad dwoma rosyjskimi miastami, Rostowem i Woroneżem, i że powinna to zostać skorygowana przez jej ambasadora.

Kreml wykorzystał ten błąd jako przykład braku informacji zachodnich przywódców. Wielka Brytania odrzuciła to jako propagandę i powiedziała, że ​​Truss po prostu źle ocenił pytanie Ławrowa.

Tatiana Stanowaja, założycielka firmy analitycznej R Politik, powiedziała, że ​​incydent odegrał ważną rolę w kształtowaniu stanowiska Rosji w sprawie Truss.

„Kreml marzy o kontaktach z wielkimi, potężnymi i kompetentnymi przywódcami. Kogi na Kremlu wydają się reprezentować to nowe pokolenie powierzchownych zachodnich polityków, którzy przychodzą i odchodzą i nie są w stanie radzić sobie z krajami takimi jak Rosja, myśleć strategicznie i planować termin.”

„Oni na Kremlu byli bardzo szczęśliwi, kiedy popełniłem ten błąd. To był „prezent” do natychmiastowego użycia przeciwko niej”.

Rosja odwróciła również wcześniejszą gafę, kiedy Truss mieszał się między Morzem Czarnym i Bałtyckim, co skłoniło rzeczniczkę MSZ Marię Zacharową do narzekania na „głupotę i ignorancję anglosaskich polityków”.

Gazeta stanowa parodiowała Truss za noszenie futrzanego kapelusza na Placu Czerwonym, jak jej top modelka Margaret Thatcher, mimo że pogoda podczas jej wizyty była łagodna.

Otwarcie pogardliwy pogląd Moskwy na Truss kontrastował z szacunkiem, jakim wielu Rosjan okazywało Thatcher, widząc w niej groźnego przeciwnika i nadając jej tytuł Żelaznej Damy, który przyjęła jako komplement.

Przemawiając przed ogłoszeniem zwycięstwa Trussa nad Riszim Sunakiem w konkursie na następcę Borisa Johnsona na stanowisku lidera Partii Konserwatywnej i premiera, rzecznik Kremla Dmitrij Pieskow powiedział w poniedziałek, że stosunki z Londynem mogą ulec dalszemu pogorszeniu.

„Nie lubię mówić, że rzeczy mogą się zmienić na gorsze, bo trudno wyobrazić sobie coś gorszego” – powiedział w odpowiedzi na pytanie, czy Moskwa spodziewa się zwrotu w stosunkach.

„Ale niestety nie można tego wykluczyć, biorąc pod uwagę, że kandydaci na stanowisko premiera Wielkiej Brytanii rywalizowali ze sobą w retoryce antyrosyjskiej, w groźbach podjęcia dalszych kroków przeciwko naszemu krajowi itd. Więc nie .Nie sądzę, że możemy. Mieć nadzieję na coś pozytywnego.

Analitycy polityczni oczekują, że Truss utrzyma pozycję Wielkiej Brytanii jako jednego z najbardziej aktywnych i najgłośniejszych zwolenników Ukrainy, zapewniając jej broń i szkolenie.

Wrogość Rosji może jej zbytnio nie martwić – a może być również pomocna – ponieważ stara się udowodnić, że jest silnym przywódcą w konfrontacji z Moskwą w sprawie Ukrainy.

Pomimo swoich gaf podczas lutowej wizyty, pokazała, że ​​może przeciwstawić się znacznie bardziej doświadczonemu Ławrowowi, zaprzeczając jego publicznym zapewnieniom, że Rosja nie grozi nikomu swoim rozległym rozwojem militarnym na granicy z Ukrainą. Dwa tygodnie później Rosja najechała na swojego sąsiada.

Raportowanie przez Reuters. Pisanie przez Marka Trevelyana; Edytowanie przez Guya Faulconbridge’a i Angusa McSwana

Nasze kryteria: Zasady zaufania Thomson Reuters.