Postacie szukające autora

Kiedy na początku tego miesiąca w zamku Hever w hrabstwie Kent wystawiono księgę godzin z 1527 roku, wywołało to znacznie większe poruszenie, niż można by się normalnie spodziewać. Jest to piękny obiekt opatrzony kolorowymi ilustracjami, świeży jak jego atramentowy dzień i warty obejrzenia tylko ze względu na swoje zalety, ale ten tom Modlitw ma proweniencję wykraczającą poza to, że jest tylko ładną rzeczą do umieszczenia w szklanej gablocie.

Potwierdzono, że ta Księga Godzin należała do egzekutora Henryka VIII, Thomasa Cromwella, który obecnie cieszy się pośmiertnie zwiększoną sławą dzięki Hilary Mantel Wilcza sala Trylogia, to samo wydanie, które było własnością dwóch pierwszych żon Henryka, Katarzyny Aragońskiej i Anny Boleyn. Książka znajduje się w bibliotece Trinity College w Cambridge od 1660 roku i została wyśledzona przez powierników z Hever Castle w 2021 roku, którzy od tego czasu przeprowadzili rygorystyczne kontrole, aby upewnić się, że książka rzeczywiście jest osobistą kopią Cromwella.

Jednym ze źródeł, które pomogło ustalić związek między książką a pierwotnym właścicielem, jest słynny portret Cromwella autorstwa Hansa Holbeina z 1532 r., W którym coś, co wydaje się być Księgą Godzin, jest umieszczone w widocznym miejscu na stole na pierwszym planie.

To sprawia, że ​​książka Cromwella jest jedynym zachowanym śladem jakiegokolwiek dzieła sztuki Tudorów i daje nam możliwość przebywania w tym samym pokoju, co kiedyś w obecności królów, królowych i niektórych najważniejszych postaci historii.

Poza tym to niezwykłe odkrycie daje mi sposobność odreagowania jako osoba oddająca się nieco dziwnemu literackiemu hobby.

Za każdym razem, gdy dostrzegałem ten portret Cromwella, moje oczy przyciągały książkę na stole, zastanawiając się, co to jest. Wiedziałem, że to musi być jakieś dzieło religijne — w końcu nie byłby to Jelly Cooper — ale było za małe jak na Biblię. Książka zrobiła na mnie wrażenie, ponieważ myślałem, że Cromwell przybył po swój portret, siedząc w dłoniach, powiedział Holbeinowi, że chce go ze sobą na zdjęciu, a artysta ostrożnie położył go na stole, obracając go lekko, aż był zadowolony z kąt. Cromwell podnosi go, a potem zabiera, wraca do swoich apartamentów, rozpina zatrzaski i znajduje najbardziej odpowiednie przejście dla jakiejkolwiek intrygi politycznej, którą w tym czasie aranżował.

Mam to samo z Mattisem Martwa natura z książkami i świecą I żółte książki Van Gogha, zastanawiając się, co to były za tomy, kto je przeczytał i co się z nimi stało. Ale przede wszystkim mam lekką obsesję na punkcie odkrywania i identyfikowania, które książki pojawiają się w filmach iw telewizji.

Połóż postać na biurku z książką na niej lub na leżaku z miękką okładką spłaszczoną na piersi, a ja podzielę tę scenę, aby powiększyć tę okładkę. Postaw kogoś przed regałem z książkami, a ja pójdę z głową przechyloną o 90 stopni, zamiatając te półki jak Terminator, dając ci od razu pożywną uliczną nimfę. To sprawiło, że podczas lockdownu, kiedy prawie wszyscy oglądali telewizję przez Zoom przed regałem, moja głowa często była przechylona na boki i myślę, że lewa strona mojej szyi była teraz trwale dłuższa niż prawa.

Jak większość autorów, istnieje prawdopodobnie słaba nadzieja, że ​​jedna z moich książek pojawi się z tyłu ujęcia (co zdarzyło się kiedyś w filmie fabularnym w wakacyjnym domu Laurence’a Llewelyn-Bowena kilka lat temu, kiedy kamera przesuwała przez sypialnię, aby odsłonić Connelly’ego na stoliku nocnym), ale z pewnością nie jest to czysta próżność. Jeśli wyciągnę książkę w autobusie, równie dobrze mogę spróbować zobaczyć, co czyta ta dziwna powieść w pobliżu, która robi subtelne zwroty akcji. Zaproś mnie do swojego domu, pokaż mi pokój z regałem, a przyciągnie mnie jak Suella Braverman ciągnąca harpun do kajaka. Uważam książki za interesujące, ludzi za interesujących, a książki ludzi za absolutnie fascynujące.

Wszyscy możemy zapamiętać i przeczytać ulubione sceny i wersety z filmów i programów telewizyjnych, ale teraz mam dodatkową mentalną bibliotekę książek zauważonych na ekranie. Vincent Vega Johna Travolty siedzi na toalecie pogrążony w planie komedii Petera O’Donnella Pokora Belize W Pulp Fictionna przykład Hermann śmiejąc się przez Edgara Allana Poe Morderstwa w ulicznej kostnicy w pętli potwory Albo Rachel Alexandra Daddario idąca przez Elenę Ferrante Mój genialny przyjaciel Podczas pierwszej serii biały lotos. Takie rzeczy wprawiają mnie w zachwyt.

Telewizyjna adaptacja Sally Rooney z 2020 roku Zwykli ludzie Był to właściwie festiwal literacki sam w sobie. Od pierwszego odcinka, kiedy Connell wyciągnął Doris Lessing Złoty notatnik Od półki Marian do ostatniej, kiedy podaruje jej tomik antologii poezji Franka O’Hary, głównych bohaterów Zwykli ludzie Może nie potrafimy się do siebie zbliżyć, ale długa lista książek na ekranie, nawet przelotnie, praktycznie śpiewa dla mnie. Connell czyta Arthura Millera Wszyscy moi synowie W pociągu do Wenecji? sprawdzać. Marianne ze smutkiem patrzy na Kazuo Ishiguro nigdy nie pozwól mi odejść? sprawdzać.

Teraz studiowali literaturę, więc byłoby dziwne, gdyby książki nie były na horyzoncie podczas 12 odcinków; Podobnie jak czytanie Hugh Granta Kapitan Corelli Mandolina W Notting Hill Nie jest to wielkie zaskoczenie, biorąc pod uwagę, że jego postać prowadzi księgarnię. To nieoczekiwany talent literacki daje mi dodatkową ulgę, równe połączenie, jak patrzenie, jak ktoś nosi koszulkę twojej ulubionej drużyny piłkarskiej, kiedy jesteś poza domem.

Świeżo zaparzona Clarence Angel daje Jamesowi Stewartowi George’owi Baileyowi kopię Przygody Toma Sawyera przez Marka Twaina na końcu To jest cudowne życie Praktycznie w każde Boże Narodzenie sprawiał, że wyskakiwałem z fotela w kinie, podczas gdy Elwood P. Dowd czytał na głos pierwsze wersety Uczucie i wrażliwość W Harvey’a To sprawia, że ​​jestem szczęśliwszy niż powinien. To samo Życie w wodzie ze Stevem Zissou Kiedy Cate Blanchett jako Jane czyta książkę Prousta Metoda łabędziaJean i Patricia Seberg użyli papierowej kopii Dzikie palmy przez Williama Faulknera w Á o suflecie.

– Znasz Williama Faulknera? Michelle pyta. On odpowiedział: „Nie”. „Kim on jest? Spałeś z nim?”

Zbierając te literackie przebłyski, założyłbym, że podczas gdy książki używane przez bohaterów ekranowych są wybierane celowo, reszta jest przypadkiem, być może nawet książki, które aktorzy czytają w tym czasie. W drugiej serii finałów Dziedziczeniena przykład, gdy szef kuchni Roy był na plaży i wiarygodnie czytał książkę Sally Rooney Rozmowy z przyjaciółmi (Trudno rozpoznać jej odgiętą okładkę w miękkiej oprawie, ale hej, udało mi się) Jerry ma kopię odkurzacz autorstwa Dagmary Domińczyk – odtwórczyni roli Karoliny w serialu.

Jednak te obserwacje nie są przypadkowe. Raczej jest odwrotnie. Według Annie Atkins, graficzki i artystki tworzącej rekwizyty do filmów i telewizji oraz autorki Fałszywe listy miłosne, fałszywe telegramyI Jailbreak Maps: Projektowanie rekwizytów graficznych dla branży filmowejKiedy książka pojawia się na ekranie, jest to zwieńczenie złożonego procesu legalizacji.

„Absolutnie każdy element projektu graficznego, który umieszczamy przed kamerą, musi zostać zatwierdzony przez prawo, w tym książki, nazwiska autorów i tytuły” – powiedziała mi. „Oznacza to, że albo zwracamy się do wydawców o pozwolenie na wyświetlanie prawdziwych książek, albo tworzymy oryginalne grafiki do fałszywych książek”.

Niezależnie od zezwoleń, produkcje fabularne często wymagają książek fabularnych autorstwa fikcyjnych autorów, od Jessiki Fletcher at Napisała morderstwo Do Ciemna strona miłości autorstwa Ginewry Beck w pierwszej serii serialu Netflix o seryjnym mordercy Ty. I ktoś musi to zrobić.

Oprócz efemeryd, takich jak gazety, zdjęcia policyjne, kwity z pralni i banknoty, Atkins tworzył książki do produkcji obejmujących m.in. Tudorowie – „Moja ulubiona książka, stara książka z wykresami rodzących kobiet” – L Hotel Grand Budapeszt.

„Napisałam książki do większości filmów, nad którymi pracowałam” — mówi Annie. „Dramaty kostiumowe są naprawdę łatwe w przypadku książek, ponieważ możesz po prostu użyć tony ogólnie wyglądających, oprawionych w skórę rzeczy z roli rekwizytu. Kiedy dochodzisz do XX wieku – książki potrzebują projektu okładki. Łatwym sposobem na to jest płaszcz prawdziwe książki w obwolucie Hotel Grand Budapeszt Zrobiliśmy różową książkę o tym samym tytule w formie obwoluty owiniętej wokół prawdziwej książki”.

Chociaż trochę się kurczę, gdy dowiaduję się, że to, co postrzegałem jako wspólny moment między mną a postacią na ekranie, przeszło już przez kilka rund negocjacji kontraktowych i kontroli, dreszczyk emocji związany z poznaniem Rhony Jaffe Najlepszy ze wszystkich W rękach Dona Drapera Szaleni ludzielub nękać Terry’ego Scotta, pomocniczego sierżanta policji Maigreta na rozdrożu Przed butelką mleka Wielki napad na pociąg w St. Trinian Właściwie nie zmniejszy się.

W rzeczywistości Księga godzin Thomasa Cromwella pomogła mi również zobaczyć, skąd wzięła się ta mała biblijna osobliwość. Myślę, że wywołało to inne zdjęcie, a konkretnie stare czarno-białe zdjęcie.

Nie mamy wielu zdjęć mojego taty, ale jedno, które coraz bardziej mnie pociągało, gdy jego choroba Alzheimera się pogarszała aż do jego śmierci w 2016 roku, zostało zrobione, gdy był nastolatkiem na wakacjach w przyczepie kempingowej z kumplami. Siedzi na leżaku z rękami za głową i wygląda na szczęśliwego i szczęśliwego, pełnego młodzieńczych zahamowań i wygody łatwej przyjaźni. Na jego kolanach leży otwarta książka, strony wachlują się na wietrze. Nie widzę, co to jest. Nie wie nawet, czy to była książka w twardej czy miękkiej oprawie, i nigdy się nie dowie, co czytał tego dnia, kiedy musiał czuć się na ekscytującym progu życia, daleko od przerażonego starca, którym się stał, leżącego w łóżko w domu opieki stopniowo wymazywane przez okrutną chorobę. .

Nie wiem, co czytał tego dnia, to jedno na milion utraconych połączeń, a ja staram się wypełnić wszystko, od Netflix po faceta z książką, który wszedł do pokoju pół tysiąca lat temu, chcąc zachować część jego esencja na zawsze.