Niesporczaki potrafią wspinać się na ślimaki na większe odległości

Jest znany jako jedna z najbardziej niezniszczalnych form życia na Ziemi.

Ale naukowcy mogli odkryć kryptonit niesporczaków po odkryciu, że mikroskopijne stworzenia udusiły się, gdy zostały wystawione na błoto ślimaka.

Naukowcy twierdzą, że dobra równowaga ślimaków może być również korzystna dla niesporczaków – pozwalając im jeździć na muszlach, aby pokonywać większe odległości.

Znane również jako niedźwiedzie wodne, te ośmionożne niedźwiedzie o długości 0,02 cala mogą żyć w trudnych warunkach – w tym w kosmosie – które zabiłyby większość innych form życia.

Ale ze względu na swój mały rozmiar mogą samodzielnie przejść tylko krótki dystans.

Autorzy odkryli, że 98 procent organizmów, które nie były narażone na śluz ślimaka, przeżyło, w porównaniu do 34 procent niesporczaków, które zostały pokryte (na zdjęciu).

Niesporczaki, które mają małe pazury i anatomię podobną do larw i wszy, potrzebują wody do aktywnego życia.

Mogą jednak przejść w stan odwodnienia, w którym mogą wytrzymać prawie całkowite odwodnienie przez lata, dopóki woda nie będzie ponownie dostępna.

Ta umiejętność jest jedną z wielu, które pozwalają im przetrwać w trudnych warunkach.

Inne właściwości pozwalają niesporczakom przetrwać kilka lat zamrożone w lodzie, bez tlenu i ekspozycji na promieniowanie kosmiczne w przestrzeni kosmicznej.

Jednak naukowcy z Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Polsce powiedzieli, że odkryli potencjalną słabość zwierząt – śluz ślimaka.

Zofia Książkiewicz i Milena Roszkowska umieściły kilka niesporczaków na szalkach Petriego i suszyły je, aż weszły w ochronny stan choroby bezwodnej.

Po siedmiu takich dniach naukowcy dodali ślimaki do naczyń i pozostawili je na minutę, aby pełzały po niesporczakach i rozsmarowały śluz.

Ślimaki zostały następnie usunięte, zanim naukowcy ponownie nawodnili niesporczaki i monitorowali wszelkie oznaki ruchu w odstępach od trzech do 24 godzin.

Autorzy odkryli, że 98% organizmów, które nie były narażone na śluz ślimaka, przeżyło, w porównaniu z 34% niesporczaków, które to zrobiły.

Ale naukowcy twierdzą, że ślimaki mogą również przynieść korzyści niesporczakom, pozwalając im jeździć na muszlach w celu pokonywania większych odległości.

Ten wykres pokazuje odsetek aktywnych, martwych niesporczaków, które nie poruszają się (a) po 30 minutach kontaktu ze śluzem ślimaka, (b) po trzech godzinach i (c) po 24 godzinach

W osobnym eksperymencie Książkiewicz i Roszkowska chcieli sprawdzić, czy ślimaki mogą przenosić niesporczaki do nowych środowisk.

Wiele małych zwierząt może podróżować na duże odległości, przywierając do ciała większego, bardziej mobilnego stworzenia, ale ponieważ takiego zachowania nigdy nie zaobserwowano u niesporczaków, para postanowiła je zbadać.

Umieścili niesporczaki na środku pudełka, aby sprawdzić, czy mogą samodzielnie przekroczyć otaczającą barierę, a następnie porównali ten ruch z momentem, w którym dziki ślimak mógł się nad nim poruszać.

Naukowcy odkryli, że niesporczaki, które zostały pozostawione same sobie, nie były w stanie wyjść poza barierę, ale trzymane na lądowych ślimakach poruszały się dramatycznie.

Dlatego eksperci uważają, że ślimaki lądowe mogą pomóc przenieść niesporczaki do nowych środowisk.

Doszli do wniosku, że ślimaki pod tym względem mogą pomóc niesporczakom, ale ślimaki również negatywnie wpływają na niesporczaki, zmniejszając ich szanse na przeżycie.

Niesporczaki to mikroskopijne zwierzęta żyjące w wodzie, które są w stanie przetrwać w trudnych warunkach na Ziemi i w kosmosie – a naukowcy twierdzą, że ta zdolność może pomóc chronić astronautów

Niekoniecznie ma to jednak znaczenie z punktu widzenia składu populacji na nowym obszarze, ponieważ Zdolność niesporczaków do rozmnażania bezpłciowego oznacza, że ​​wystarczy przeżyć podróż.

Oznacza to, że podróż ślimaków może nadal być realnym sposobem przetrwania tych stworzeń w nowych siedliskach.

Naukowcy nie wiedzą, czy dzieje się to w naturze i jak często.

W swoim artykule autorzy powiedzieli: „Nasze eksperymenty wykazały, że interakcja między ślimakami i niesporczakami może mieć zarówno pozytywny, jak i negatywny wpływ na niesporczaki.

Wyniki naszych eksperymentów potwierdzają hipotezę, że ślimaki mogą przenosić aktywne niesporczaki na niewielkie odległości.

Z drugiej strony wpływ śluzu ślimaka na powrót niesporczaków do aktywnego życia po chorobie bezwodnej był ujemny.

Śmiertelność niesporczaków w chorobie bezwodnej (TON) była wyższa w przypadku występowania śluzu niż w przypadku niesporczaków pozbawionych śluzu.

Badania zostały opublikowane w czasopiśmie Raporty naukowe.

Co to jest niesporczak?

Niesporczaki, znane również jako niedźwiedzie wodne, są uważane za najbardziej nietrwałe zwierzęta na świecie.

Te maleńkie, rozdrobnione stworzenia występują w wielu formach – jest ich ponad 900 gatunków – i można je znaleźć na całym świecie, od najwyższych gór po najgłębsze oceany.

Niesporczaki, znane również jako niedźwiedzie wodne, są uważane za najbardziej nietrwałe zwierzęta na świecie.

Mają osiem nóg (cztery pary), a każda noga ma od czterech do ośmiu pazurów przypominających pazury niedźwiedzia.

Ugotuj stworzenia o średnicy 1 mm, zamroź je, wysusz i poddaj działaniu promieniowania, a będą tak sprężyste, że będą żyły po 200 latach.

Przedstawiono ilustrację niesporczaków (niedźwiedź wodny)

Niedźwiedzie wodne mogą przetrwać w temperaturach do -457 stopni, upale do 357 stopni i napromieniowaniu 5700 Gy, kiedy to 10-20 stopni szarości zabiłoby ludzi i większość innych zwierząt.

Niesporczaki istnieją od 530 milionów lat i przeżyły dinozaury.

Zwierzęta mogą również żyć nawet dekadę bez wody, a nawet żyć w kosmosie.