Europejski kryzys energetyczny właśnie się rozpoczął

Chociaż zapasy gazu zostały pomyślnie uzupełnione przed zimą tego roku, kryzys energetyczny w Europie jest daleki od zakończenia. W rzeczywistości sytuacja w Europie może się jeszcze pogorszyć następnej zimy, kiedy dostawy gazu przez rosyjskie rurociągi zostaną co najwyżej znacznie ograniczone.

Europejskie domy i przedsiębiorstwa odnotowały już wzrost całkowitych kosztów energii o 1,06 bln USD (1 bln EUR) szacunki Opracowany przez Bruegel European Economic Think Tank, opublikowany przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW). Zdaniem analityków Bruegla, jeśli rządy w Europie nie zrobią nic poza wsparciem fiskalnym i pokryją podwyżki cen, kwota ta będzie stanowić aż 6% rocznego PKB UE.

„Masowe wsparcie rządowe może opóźnić dostosowanie do nowej równowagi cenowej i stworzyć potrzebę większego wsparcia” – mówią eksperci Bruegla.

Zamiast tego UE potrzebuje „wielkiej okazji”, aby zachęcić do oszczędności i jednocześnie zwiększyć podaż.

Najbliższe 12-24 miesiące zadecydują, czy Europa będzie w stanie poradzić sobie z kryzysem energetycznym bez konieczności uciekania się do obowiązkowej reglamentacji lub bez zbytniej utraty konkurencyjności przemysłu.

Europejskie systemy energetyczne już istniały poddać się pierwszej prawdziwej próbie W tym miesiącu pośród arktycznego wybuchu, który pochłonął większość północno-zachodniej Europy, przynosząc niższe temperatury i śnieg w Wielkiej Brytanii oraz spowolnienie prędkości wiatru w Niemczech.

Magazyny gazu ziemnego w Unii Europejskiej zaczęły się opróżniać, a składowiska w 84% Stan na 17 grudnia, według Gas Infrastructure Europe. Zapasy są wyższe niż w zeszłym roku o tej samej porze, ale prawdziwy test dla Europy nadejdzie w przyszłym roku, kiedy będzie musiała uzupełnić magazyny gazu w wystarczającym stopniu, aby zaspokoić zapotrzebowanie na zimę 2023/24.

W tym miejscu planowanie staje się trudniejsze, w zależności od tego, jak niskie będą zapasy po tej zimie i czy UE będzie w stanie pobierać trwałe rekordowe ilości LNG i kontynuować licytowanie w Azji, zwłaszcza jeśli popyt odbije się w Chinach po ponownym otwarciu po surowych ograniczeniach Covid.

Przy niskim zużyciu gazu i niewielkiej ilości rosyjskiego gazu przepływającego przez rurociągi, UE nadal zmniejsza swoją zależność od Rosji, z około 40% importowanych dostaw gazu przed rosyjską inwazją na Ukrainę, do mniej niż 9%według danych UE z września.

Jednak znaczący spadek dostaw rosyjskiego gazu w tym roku nastąpił dopiero w czerwcu.

Przed zimą 2023/2024 luka w dostawach gazu w Europie będzie znacznie większa bez rosyjskiego gazu. Europa nie będzie importować tak dużo rosyjskiego gazu – lub wcale, jeśli Rosja odetnie dostawy jedynym łączem, które działało przez Ukrainę i przez TurkStream – w porównaniu do stosunkowo stabilnego importu z Rosji w pierwszej połowie tego roku, zanim Moskwa zaczęła ograniczać Wolumeny stopniowo przekraczały Nord Stream w czerwcu, a następnie zamknęły rurociąg na początku września.

według Nowoczesny raport Według Międzynarodowej Agencji Energetycznej, jeśli rosyjskie dostawy gazu spadną do zera, a chiński popyt na LNG wzrośnie do poziomu z 2021 r., w UE może wystąpić luka podaży i popytu na gaz wynosząca 27 mld m3 w 2023 r.

Trader towarowy Trafigura powiedział na początku tego miesiąca, że ​​w związku ze spadkiem dostaw rosyjskiego gazu rurociągowego Europa będzie potrzebować „ogromnych ilości” LNG w przyszłym roku.

„Patrząc w przyszłość, spodziewamy się, że rynki gazu i LNG pozostaną niestabilne”, powiedział Trafigura w raporcie. Roczny raport Za rok kończący się 30 września.

„Podczas gdy Europa musi uniknąć przerw w dostawie prądu tej zimy, korzystając z zapasów i zmniejszając popyt, w 2023 r. będzie musiała importować ogromne ilości LNG, biorąc pod uwagę ogromny spadek przepływów z Rosji” – powiedział Trafigura.

Według Trafigura ceny gazu ziemnego w Europie muszą pozostać wysokie, aby kontynent nadal przyciągał najwięcej przesyłek LNG w konkurencji z innymi głównymi ośrodkami popytu. Handlarz towarami oczekuje, że Europa będzie priorytetowo traktować zabezpieczanie dostaw „przez całą następną zimę i później”.

Ogromna niepewność związana z pogodą i zdolnością UE do konkurowania z prawdopodobnym wzrostem popytu na LNG w Azji zadecyduje o tym, jak Europa poradzi sobie następnej zimy.

„Jesteśmy teraz dwa miesiące w tyle na„ rynku kupującego ”z szczytowymi zapasami, ciepłą pogodą, długą listą oczekujących na statki LNG i niższymi cenami funduszy”. Powiedział Na początku grudnia.

„Przed nami ogromna niepewność w pierwszym kwartale i co najmniej 12 miesięcy „rynku sprzedawcy”, ponieważ wyścig trwa, by do października 2023 r. uzupełnić zapasy gazu ziemnego w UE do zadowalającego poziomu”.

Tsvetana Paraskova dla Oilprice.com

Więcej najlepszych odczytów z Oilprice.com: