Europa wzmaga czujność „zielonego prania”, proponując nową dyrektywę – Osborne Clarke

Prawo UE wkrótce zyska na sile w walce z greenwashingiem, ponieważ w tym tygodniu Komisja Europejska publikuje swoje prawo oferta Aby kierować zielone roszczenia. Tymczasem kraje europejskie, w tym Wielka Brytania, rozwijają swoje prawa i podejmują inicjatywy mające na celu przyspieszenie tego procesu na poziomie krajowym.

Ustawodawstwo zaproponowane przez Komisję, znane jako dyrektywa w sprawie udowadniania i komunikowania wyraźnych twierdzeń dotyczących środowiska, ma na celu szczegółowe uregulowanie twierdzeń dotyczących środowiska i ochronę konsumentów przed „zielonym praniem” i wprowadzającymi w błąd twierdzeniami dotyczącymi środowiska.

Nowa dyrektywa radykalnie zmieni komunikację, jeśli chodzi o uregulowanie roszczeń ekologicznych w UE. Obecnie greenwashing można w świetle prawa uznać za wprowadzającą w błąd praktykę biznesową Kierowanie nieuczciwymi praktykami biznesowymi. Jednak niniejsza dyrektywa nie odnosi się wprost do przypadków greenwashingu, pozostawiając znaczne pole manewru krajowym ustawodawcom, organom administracji i sędziom. Utrudnia to konsumentom lub konkurentom firm zajmujących się greenwashingiem udowodnienie, że praktykują i uzyskanie kary.

dodatkowe obowiązki

Dla firm propozycje opublikowane 23 marca 2023 r., jeśli zostaną wdrożone, nałożyłyby dodatkowe obowiązki w zakresie zgodności przy składaniu deklaracji ekologicznych. Obowiązki te będą miały zastosowanie oprócz istniejących zobowiązań wynikających z ogólnych przepisów i norm reklamowych, które Twoim zdaniem nie wprowadzają w błąd.

Dyrektywa nakłada dodatkowe obowiązki. Przed złożeniem jakiegokolwiek twierdzenia dotyczącego środowiska handlowcy będą musieli przeprowadzić analizę cyklu życia w oparciu o powszechnie uznane dowody naukowe (jeśli są dostępne). Analiza ta jest udostępniana publicznie konsumentom i do niezależnej weryfikacji. Sprzedawcy będą zobowiązani do przeglądu i aktualizacji analizy cyklu życia, gdy nauka się rozwinie lub pięć lat później.

Jeśli kupiec zdecyduje się złożyć deklarację misji dotyczącą tego, w jaki sposób zamierza poprawić poświadczenia środowiskowe swojej firmy, będzie musiał podać termin, w którym zamierza zakończyć swoje zadanie. Przy składaniu porównawczych oświadczeń środowiskowych będą obowiązywać dodatkowe obowiązki.

Ustawodawstwo kodyfikuje również i wyraźnie zakazuje twierdzeń środowiskowych, które mogą w pewien sposób wprowadzać w błąd, np. dlatego, że korzyści dla środowiska wynikają z obowiązku prawnego lub standardu rynkowego dla danego produktu lub usługi.

Nowy system weryfikacji

Dyrektywa stworzy również nowy ekologiczny system weryfikacji wniosków, który ma z czasem stać się bardziej rygorystyczny na różne sposoby. Na przykład państwa członkowskie będą zobowiązane do ustanowienia niezależnych organów weryfikacyjnych, które będą dokonywać przeglądu analiz cyklu życia handlowców i wydawać oceny zgodności (lub jej braku) w celu zapewnienia zgodności.

Certyfikacja zostanie zorganizowana przez niezależne organy. Początkowo istniejące plany akredytacji będą podlegać dodatkowym wymogom w zakresie przejrzystości i informacji. Z czasem będzie podlegać zezwoleniu ze strony państw członkowskich i bez tego zezwolenia nie będzie można opracowywać nowych programów.

Komisja będzie uprawniona do wydawania rozporządzeń delegowanych dla konkretnych roszczeń. Zainteresowane organy będą mogły lobbować na rzecz szczegółowych regulacji określonych rodzajów oświadczeń lub oświadczeń w określonych sektorach.

System będzie również wspierany kompleksowymi karami w wysokości do 4% wolumenu obrotu tradera. Ponadto pojawiły się nowe kary, w tym zakaz udziału w zamówieniach publicznych i pozyskiwania finansowania publicznego na okres 12 miesięcy.

Propozycja dyrektywy w sprawie zielonych roszczeń wejdzie w unijną procedurę legislacyjną i zostanie rozpatrzona przez Parlament Europejski i Radę.

Polska

Od początku roku Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów (UOKiK) wszczął kilka postępowań wyjaśniających, czy roszczenia dotyczące środowiska, zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska niektórych przedsiębiorstw mogą uzasadniać wszczęcie formalnego postępowania w sprawie naruszenia zbiorowych interesów konsumentów. Zgodnie z ustawą o ochronie konkurencji i konsumentów takie naruszenia mogą skutkować karą grzywny w wysokości do 10% łącznej wartości sprzedaży spółki zrealizowanej w poprzednim roku obrotowym.

Pod obserwacją znajduje się osiem firm, w tym firmy z branży kosmetycznej i odzieżowej oraz wiodąca polska platforma handlowa. UOKiK sprawdza, czy twierdzenia tych firm na temat efektywności środowiskowej mogą wprowadzać konsumentów w błąd At zarówno komunikację zewnętrzną, jak i procedury wewnętrzne. Nazwy produktów, etykiety na ich opakowaniach, certyfikaty oraz informacje o procesie ich produkcji podlegają kontroli UOKiK.

Dopiero za jakiś czas okaże się, czy postępowania UOKiK zakończą się formalnym postępowaniem przeciwko naruszeniu zbiorowego interesu konsumentów przez którąś z kontrolowanych firm. Jednak na podstawie ostatnich wypowiedzi UOKiK można się spodziewać kolejnych postępowań greenwashingowych w przyszłości. Dlatego tak ważne jest, aby każda firma działająca na polskim rynku minimalizowała ryzyko związane z greenwashingiem: poprzez sprawdzanie informacji o wpływie na środowisko swoich produktów oferowanych klientom, a także poprzez przemyślenie swoich działań marketingowych, środowiskowych, społecznych i ładu korporacyjnego (ESG) strategii i realizacji.

Francja

Francja była pierwszym krajem, który wyraźnie uznał „greenwashing” za przestępstwo, poprzedzając reakcję legislacyjną Komisji w postaci prawa klimatycznego z 2021 r. Prawo francuskie wyraźnie włączyło „greenwashing” do definicji oszukańczych praktyk biznesowych i zaostrzyło sankcje karne za greenwashing.

Organy ścigania namierzyły francuską firmę międzynarodową TotalEnergies w ramach dochodzenia dotyczącego „zielonego prania”; To znaczy za oszukańcze praktyki biznesowe. Dochodzenie rozpoczęło się w grudniu 2021 r. w następstwie skargi karnej złożonej w 2020 r. przez trzy stowarzyszenia – Wild Legal, Sea Shepherd France i Darwin Climax Coalition – które oskarżyły TotalEnergies o kierowanie komunikacji w sprawie neutralności węglowej i transformacji energetycznej przy jednoczesnym realizowaniu strategii opartej na energii kopalnej.

Oprócz kodeksu karnego, ustawa z 2021 r. zabrania twierdzeń o neutralności pod względem emisji dwutlenku węgla, chyba że reklamodawca przedstawi publicznie bilans emisji gazów cieplarnianych (GHG) dla danego produktu lub usługi oraz kroki podjęte w celu uniknięcia, ograniczenia lub zrównoważenia tych emisji Gazy cieplarniane. Niezastosowanie się do tego jest karane przez „osobę prawną” grzywną w wysokości 100 000 euro lub pełną kwotą wydatków na operację Greenwashing.

Ponadto ustawa o gospodarce o obiegu zamkniętym z 2020 r., powszechnie znana jako ustawa AGEC, zabrania niektórych wprowadzających w błąd stwierdzeń środowiskowych, takich jak „przyjazny dla środowiska” lub „biodegradowalny”, a także warunkowego mandatu terminów takich jak „nadający się do recyklingu” i „ulegający degradacji” ”. Naruszenia muszą skutkować karami administracyjnymi; Nie jest jednak jasne, który artykuł miałby zastosowanie, biorąc pod uwagę niejasne brzmienie obowiązujących tekstów. Sędziowie prawdopodobnie wezmą te przepisy pod uwagę podczas rozpatrywania spraw dotyczących oszukańczych praktyk biznesowych.

Belgia

Twierdzenia dotyczące ochrony środowiska, greenwashing i podobne praktyki biznesowe są regulowane w Belgii artykułami VI.93 do VI.100 Kodeksu gospodarczego oraz niektórymi przepisami sektorowymi dotyczącymi na przykład kosmetyków, detergentów i niebezpiecznych chemikaliów.

Firmy zaangażowane w greenwashing narażają się na różne kary, w tym grzywnę w wysokości 80 000 euro lub 4% rocznego obrotu, w zależności od tego, która z tych kwot jest wyższa. Ogólnie rzecz biorąc, istnieje niewiele orzecznictwa dotyczącego greenwashingu w belgijskich sądach.

Zjednoczone Królestwo

Brytyjski Urząd ds. Konkurencji i Rynków (CMA) wydał w 2021 r. nowe wytyczne dotyczące roszczeń ekologicznych; Firmy otrzymały okres karencji na dostosowanie swoich roszczeń. W dyrektywie podkreślono potrzebę kompleksowego podejścia uwzględniającego cykl życia w celu uzasadnienia twierdzeń środowiskowych i zachęcono przedsiębiorstwa do publikowania tych informacji. Oczekuje się, że dowód powinien być szczegółowy i rygorystyczny oraz, w miarę możliwości, wykorzystywać niezależne dane stron trzecich.

Ten początkowy okres karencji dobiegł końca, a CMA rozpoczęła serię dochodzeń na rynkach zidentyfikowanych jako mające szczególne problemy z roszczeniami „ekologicznymi” w Wielkiej Brytanii; Ostatnio rozpoczęła badanie rynku w sektorze FMCG, w tym żywności i napojów.

W następstwie tych dochodzeń Urząd ds. Rynków Kapitałowych rozpoczął już działania przeciwko niektórym spółkom i oczekuje się, że działania te będą kontynuowane. Równocześnie Urząd ds. Standardów Reklamy podejmuje skuteczne działania egzekucyjne przeciwko wprowadzającym w błąd twierdzeniom dotyczącym środowiska, a brytyjski Urząd Nadzoru Finansowego, Urząd Nadzoru Finansowego, nałożył ograniczenia na greenwashing w sektorze finansowym i potencjalne „szkody” ESG powodowane przez firmy zarządzające aktywami w Królestwo Zjednoczone. W rezultacie Wielka Brytania jest obecnie uważana za jurysdykcję wysokiego ryzyka w zakresie egzekwowania roszczeń dotyczących środowiska.

Komentarz Osborne’a Clarka

Zielone roszczenia nadal stanowią działalność wysokiego ryzyka dla firm działających w Europie. Istnieją duże różnice w przepisach obowiązujących w różnych jurysdykcjach, dlatego firmy powinny zasięgnąć lokalnych i szczegółowych porad przed złożeniem roszczeń dotyczących ochrony środowiska. Muszą również upewnić się, że wszystkie istotne działy firmy – na przykład marketing, PR i komunikacja – rozumieją ramy, w których muszą działać. Dyrektywa UE w sprawie zielonych roszczeń wskazuje kierunek zmian pod względem prawdopodobieństwa ścisłego uregulowania zielonych roszczeń; Jednak jednolity standard w całej UE byłby korzystny dla firm.