Wywiad z okazji Święta Dziękczynienia z Eli Rothem – Killer Design

Wraz z „Arrivalem” debiutuje nowy klasyk świątecznego horroru Eli Rotha’S święto Dziękczynienia W kinach na 17 listopada.

W święto Dziękczynienia„Po zakończeniu zamieszek w Czarny Piątek Podczas tragedii tajemniczy zabójca inspirowany Świętem Dziękczynienia terroryzuje Plymouth, Massachusetts – miejsce narodzin niechlubnego święta.

Disgusting rozmawiał z Rothem, który napisał z nim scenariusz Jeffa Rendella, O jego cholernym zabójcy i o tym, jak ewoluował od czasu powstania fałszywego zwiastuna. W pierwszej części naszej rozmowy twórca horrorów opowiedział o początkach swojego filmu i swoich przemyśleniach na temat współczesnego horroru. Teraz w części drugiej Roth dzieli się badaniami prowadzonymi nad współczesnym zabójcą i determinacją stojącą za jego zabójcą, Johnem Carverem.

Chociaż Roth przez całe życie był studentem horroru, filmowcem i fanatykiem, święto Dziękczynienia Zmienia styl zabijania na zimno, który jest tradycją podgatunku slasherów. Zapytany, czy odczuwa presję, aby rozszerzyć fałszywy zwiastun Grindhouse i niezapomniane zabójstwa na współczesną grę Slasher, Roth wyjaśnił swoje podejście.

„Cóż, zaczyna się w tradycyjnym języku slashera” – udostępnia. „Chciałem, żeby zaczęło się od punktu widzenia domu, z tytułem, gdzie jesteś i datą. Najwyraźniej podoba ci się to od Halloween, Miasto, które boi się zachodu słońcalub czy tak jest Troll W tę noc, w którą odbywał się taniec rozdania dyplomów, Wieczór balowy. Wszystko zaczyna się w ten sposób od POV. Nawet De Palma, kiedy się z niej naśmiewał świrować, zaczyna się z punktu widzenia domu bractwa. Chciałem powiedzieć publiczności: „Oglądacie straszny film”. Chcę oddychać ciężko Organy studenckie Przejdź się na przerwę, a potem oczywiście się zamienimy. Wiesz, że? – Ach, po prostu sobie z nas żartujesz. Ale wrócimy do tego. Nie martw się. Mówię: nie martw się. Wiem, dlaczego tu jesteś. Przejdźmy teraz na chwilę do filmu wakacyjnego. A potem wszystko zaczyna powoli się układać. Nagłówki gazet pojawiają się w dziwnym momencie. Poczułem rytm filmu i to było właściwe miejsce, żeby to umieścić święto Dziękczynienia Karta tytułowa. Ludzie mówią: „Wow, to jest o wiele trudniejsze, niż myśleliśmy”.

„Pierwsze dwa zabójstwa są zabawne, trochę przesadzone, trochę zabawne, bardzo krwawe i nie tylko nieunikniony los koniec spektrum. Potem zaczynają się przydarzać ludziom, których kochamy. WKiedy dopuściłem się morderstwa, tak jak to zrobiłem w zwiastunie, czułem presję „lepiej to wyjdzie tak, jak w zwiastunie, bo inaczej naprawdę poniosę porażkę”. Po prostu próbujesz dopasować to, co zrobiłeś wcześniej, lub stworzyć lepszą wersję. Ale kiedy popełniasz nowe morderstwo, jest to bardziej ekscytujące, ponieważ ludzie się tego nie spodziewają. Albo ustawiasz to na to, co ludzie myślą, że się wydarzy, a my przynętujemy, zmieniamy i przyciągamy ludzi w zupełnie inny sposób, niż się spodziewali.

Oczywiście, czym byłby slasher bez zapadającego w pamięć złoczyńcy? Święto Dziękczynienia przedstawia jego zabójcę, zwanego Johnem Carverem, który nosi maskę historycznego osadnika. Dla Rotha i współautora Jeffa Rendella to historia ułatwiła proces projektowania.

„Cóż, proces projektowania był interesujący, ponieważ chcieliśmy, żeby sylwetka była fajna. Moim pisarzem był Jeff Rendell, który w fałszywej przyczepie był przebrany za Pielgrzima. Po prostu nazwaliśmy go Pielgrzymem. Ale kiedy Jeff przeprowadzał badania, powiedział: „Pierwszym gubernatorem kolonii New Plymouth nazywał się John Carver”. Jeśli to nie jest zabójcza nazwa slashera, to nie wiem, co nią jest. Więc kiedy historia rzuca ci taką piłkę do softballu, lepiej wybij ją z boiska.

Amanda Parker jako Lizzie TriStar Pictures i Spyglass Media Group, LLC Dziękuję

„Więc nazywamy ich John Carver. Potem zaczęliśmy przyglądać się projektowi i pojawił się jeden rysunek przedstawiający Johna Carvera. Jest jedno jego zdjęcie. Wzięliśmy to za podstawę maski. Zapytaliśmy: „No cóż, dlaczego jest ta maska?” Cóż, w 2020 roku przypada 400. rocznica założenia miasta Plymouth. To była wielka sprawa. Właściwie próbowaliśmy przesunąć film w czasie na 2020 rok, ale się nie udało i pojawił się koronawirus. Pomyśleliśmy więc: „No cóż, a co by było, gdyby zrobili te wszystkie maski na Czterostulecie” – tego słowa się nauczyłem i wraz z bukszprytem, ​​małą spiczastą rzeczą na końcu statku, nauczyłem się również tego słowa. Na 400. rocznicę, 400. rocznicę, zakłada się, że uszyli te wszystkie maski, ale pokaz musiał zostać odwołany z powodu koronaawirusa. Więc zostały im te wszystkie maski.

„To powinna być maska, którą powinni otrzymać wszyscy w mieście, którzy mieli tego rodzaju dziwność i ekscentryczność tej historycznej postaci, ale kiedy oni siedzą w kuchni z toporem, to jest przerażające. Wiesz? Widzieć to wyrwane z kontekstu. Kiedyś założyli kapotanę, bo to kolejne słowo, którego się nauczyliśmy. Jej kapelusz z zapiętą klamrą i strój pielgrzyma. Mam na myśli, że myślisz o pielgrzymach zabijających rdzennych Amerykanów. W Święto Dziękczynienia mamy szalejące morderstwo pielgrzymów. Chciałem nakręcić film, który byłby zabawnym i fajnym filmem, ale jeśli jakieś dzieci chcą napisać pracę w szkole średniej na tematy związane z tym filmem, daj im dużo do nauki.„

Reżyser Eli Roth na planie TriStar Pictures i Spyglass Media Group, LLC Dziękujemy

Okazuje się, że szeroko zakrojone badania prowadzone nad ich zabójcą obejmują także każdy aspekt procesu pisania. Roth ujawnia, ile wysiłku włożono w osiągnięcie dokładności zarówno dla scenerii, jak i dla nastoletnich mieszkańców.

„Cóż, to dwa poziomy badań. Prowadzi się badania, aby dowiedzieć się, czy istnieje Muzeum Cordage i czy faktycznie istnieją tunele. Nasi przyjaciele z bostońskiego wydziału policji to detektyw Pete Chu i zastępca Brett LaBelle, od których imieniem nazwaliśmy bohaterów Jeff spędził z nim dużo czasu i mówi: „OK, przeprowadź mnie przez to”. Po mieście szaleje zabójca. Co się dzieje? Jak zatrzymują komórkę? Jak transmitują na żywo? Jak Czy zmieniają telefony? Co będziesz robić w tunelach? Na przykład zrozumienie śledztwa z perspektywy prawdziwej policji, jednocześnie pisząc sceny z dialogami.

„Rozmawiam z dziećmi mojej przyjaciółki, które mają teraz 16 i 17 lat. Powiedziałem: «OK, napisałem scenę. Chcę wiedzieć, co jest autentyczne. Jak to powiedzieć? Pracując i siedząc z nastolatki i czytanie scenariusza wydaje się realne, zanim pójdę do aktorów.’ Aktorzy mówią: „No cóż, skąd wiesz, kim jest NPC?” Skąd wiesz, co to jest? A ja odpowiadam: „No cóż, jakie to są zamierzasz zrobić w mediach społecznościowych?” W jaki sposób film może stać się wirusowy? Sposób, w jaki piszesz scenariusz, tak aby nie wyglądał, jakby napisał go mężczyzna w średnim wieku, polega na tym, aby usiąść z prawdziwymi nastolatkami i traktować ich z szacunkiem. Mówi: „OK, twój przyjaciel, wiesz, że lubi dziewczynę, a ona mówi, że musisz sprawić, żeby dobrze wyglądał, co powiesz?” „Och, zatankuję go”. OK, zagazuję go. Nie powiedziałbym tego. Nie wiedziałem, że to powiedzieć.

„Siada się z aktorami, a oni to rozumieją i następuje inny poziom. To są badania, to jest praca; To właśnie sprawia, że ​​jest to realne. To właśnie sprawia, że ​​jest autentyczny. Prowadzisz badania policyjne, oglądasz każdy slasher, więc myślisz o tym, jak najlepiej zabić, ale tak naprawdę dopracowujesz ten mocny dialog między bohaterami z dziećmi w tym wieku, więc jest autentyczny i prawda. Intencje pozostają te same, cele pozostają te same, ale sposób, w jaki się wyrażają, musi brzmieć jak prawdziwy, nowoczesny dialog. To była część zabawy.”