Trzy sposoby, w jakie Cop15 może pomóc uratować milion gatunków przed wyginięciem | Policjant 15

tJego czas musi być inny. W historii konwencji ONZ o różnorodności biologicznej rządom nigdy nie udało się osiągnąć wyznaczonych sobie celów. Wszyscy słyszeliśmy dramatyczne ostrzeżenia: obfitość życia na Ziemi gwałtownie spada, a niektórzy naukowcy ostrzegają przed szóstym masowym wymieraniem. Jednak światowi przywódcy muszą nadal podejmować prawdziwe działania.

Jak powstrzymać degradację przyrody?

„To nasz trzeci cel [agreeing biodiversity targets]. Wiele się nauczyłem, aby zrozumieć, co wydarzyło się w poprzednich dwóch przypadkach, co zadziałało, a co nie”. Policjant 15która odbędzie się w grudniu tego roku w Montrealu w Kanadzie.

„Jesteśmy teraz na drodze do utraty 1 miliona z 8 milionów gatunków na planecie. Zdecydowanie nie jest to ścieżka, którą chcemy podążać. Musimy zmienić działania, które musimy wykonywać jako ludzie: musimy jeść i żyć w sposób korzystny dla natury”.

Co dalej?

Ponure wyniki w dostawie doprowadziły do ​​rozczarowania Operacją Policjant ds. Różnorodności Biologicznej, która już odgrywa niewielką rolę w siostrzanym porozumieniu klimatycznym. Aby upewnić się, że ostateczna umowa ma zęby – znane jako globalne ramy różnorodności biologicznej po 2020 r. – negocjatorzy koncentrują się tym razem na wdrażaniu wraz z ambicjami.

Głośne cele dotyczące ochrony 30% powierzchni Ziemi, wyeliminowania miliardów dolarów dotacji szkodliwych dla środowiska i ograniczenia rozprzestrzeniania się gatunków inwazyjnych mogą zdominować nagłówki dotyczące ostatecznej umowy, ale śledzenie szczegółów na poziomie krajowym i lokalnym będzie naprawdę zmienić rzeczy.

Potrzebnych jest kilka rzeczy, aby upewnić się, że porozumienie zostanie wdrożone na Cop15, mówią obserwatorzy. Po pierwsze: wymierne cele liczbowe. Wszystkie części społeczeństwa muszą znać dokładny procent ziemi, który zostanie zrekultywowany lub dokładną ilość zanieczyszczeń, które rządy powstrzymają. Muszą istnieć kamienie milowe, które wszyscy możemy zaobserwować, abyśmy mogli nazwać i zniechęcić tych, którzy nie dotrzymują słowa. Złe cele są nieprecyzyjne, trudne do wyznaczenia i prowadzą do bezczynności, którą już widzieliśmy.

Po drugie, musimy poprawić jakość danych, które posiadamy na temat naszej planety. Ludzkie rozumienie życia na Ziemi i jej ekosystemów pozostaje błędne i istnieją znaczne luki. Projekty takie jak Land & Carbon Lab w World Resource Institute (WRI) próbują uzupełnić szczegółowe informacje na temat torfowisk i rozwiązań opartych na przyrodzie. Zestawy danych na temat wylesiania okazały się nieocenione w monitorowaniu stanu kluczowych ekosystemów, takich jak lasy Amazonii i lasy deszczowe w dorzeczu Konga. Ale potrzebujemy więcej.

Wreszcie, kraje muszą zgłaszać ekwiwalenty różnorodności biologicznej wkładów ustalonych na poziomie krajowym (NDC), które są aktualizacjami rządów w procesie klimatycznym ONZ, w jaki sposób osiągają swoje cele paryskie. Dla natury nazywane są patriotami Różnorodność biologiczna Strategie i plany działania (NBSAP). Pomimo niezręcznej nazwy Anderson mówi, że będzie kluczowa.

„NBSAP, które kraje przedstawią na temat tego, w jaki sposób są podobne do ustalonych na poziomie krajowym wkładów do Konwencji o różnorodności biologicznej. Pomogą nam pogrupować to, co robimy, z jasnymi, możliwymi do zidentyfikowania celami. I będą ważne, abyśmy mogli zmierzyć nasze poziom wykonania – mówi.

Artykuł ten pojawił się po raz pierwszy w biuletynie Guardian Climate and Environment. Rejestracja tutaj Czytaj więcej ekskluzywnych artykułów, takich jak ten, i w każdy czwartek śledź najważniejsze artykuły tygodnia dotyczące środowiska