Tajemnicza fala uderzeniowa roztrzaskała ziemską magnetosferę

Zeszłej nocy w kierunku Ziemi uderzyła fala uderzeniowa, która spowodowała pęknięcie jej magnetosfery, obszaru chroniącego naszą planetę przed szkodliwym promieniowaniem.

Pochodzenie fali uderzeniowej jest nieznane, ale astronomowie uważają, że pochodzi ona z bardzo energetycznego, magnetycznego wyrzutu przegrzanego gazu ze Słońca – znanego również jako koronalny wyrzut masy (CME).

Według The Guardian, wyrzut mógł zostać wystrzelony z plamy słonecznej AR3165, która wystrzeliła w kosmos co najmniej osiem rozbłysków słonecznych 14 grudnia, co spowodowało przerwę w dostawie prądu nad Oceanem Atlantyckim. klimat kosmiczny.

Podczas gdy naukowcy nie biją jeszcze na alarm, szczelina może pozostać otwarta przez wiele godzin i pozwolić na przepływ wiatru słonecznego.

Plama słoneczna została zaobserwowana 14 grudnia, a następnie wywołała eksplozję klasy M6, która uderzyła w Ziemię.

Latarki klasy M są klasyfikowane jako średniej wielkości. Zdarzenia te mogą jednak powodować krótkie przerwy w działaniu łączności radiowej – i to miało miejsce w zeszłym tygodniu nad Oceanem Atlantyckim.

Obserwatorium dynamiki słonecznej NASA, sonda badająca ziemskie słońce, uchwyciła erupcje wulkanów z plam słonecznych – ciemnego obszaru chłodniejszego niż inne części powierzchni – które wystrzeliły strumienie plazmy, jeden po drugim.

Widziano rozbłyski światła pochodzące z plam słonecznych, prawdopodobnego winowajcy, który wysłał falę uderzeniową w kierunku Ziemi.

Fale uderzeniowe występują, gdy szybko poruszający się impuls wiatru słonecznego przepływa przez wolno poruszający się wiatr słoneczny i składa się ze sprężonych, ogrzanych gazów.

CME może wyrzucać miliardy ton materii koronowej z powierzchni Słońca. Materia składa się z plazmy i pól magnetycznych.

Takie erupcje wulkanów mogą potencjalnie wywołać pogodę kosmiczną, która może zakłócać działanie satelitów i sieci energetycznych na Ziemi i może być szkodliwa dla niechronionych astronautów.

Ziemska magnetosfera leży w jej polu magnetycznym, które rozciąga się na tysiące mil w kosmos, a jej magnetyzm wpływa na wszystko, od globalnej komunikacji po migracje zwierząt i wzorce pogodowe.

Obecne pęknięcie toruje drogę potencjalnym burzom geomagnetycznym klasy G1.

Burza geomagnetyczna jest poważnym zaburzeniem w ziemskiej magnetosferze, które występuje, gdy zachodzi bardzo wydajna wymiana energii z wiatru słonecznego do środowiska kosmicznego otaczającego Ziemię.

Jednak kategoria G1 jest najsłabszą ze wszystkich burz.

Słońce Ziemi doświadcza wzmożonej aktywności w 2022 roku, po tym jak w kwietniu uwolniło najsilniejszy rozbłysk słoneczny od pięciu lat.

Wydaje się, że Słońce wkracza w aktywny okres swojego 11-letniego cyklu aktywności, który rozpoczął się w 2019 roku i oczekuje się, że osiągnie szczyt w 2025 roku.

Rozbłyski słoneczne ze Słońca 14 grudnia spowodowały przerwę w dostawie prądu nad Oceanem Atlantyckim

Rozbłyski słoneczne — rozbłyski promieniowania elektromagnetycznego poruszające się z prędkością światła — zwykle docierają do naszej planety w ciągu ośmiu minut od opuszczenia atmosfery słonecznej.

Najsilniejszą kategorią są rozbłyski X, a następnie rozbłyski kategorii M, czyli te, które zaobserwowano 14 grudnia.

Heliofizyk Keith Strong udostępnił na Twitterze: „Trzy kolejne rozbłyski: M6, M3 i M2, wszystkie z AR3165.

To sprawia, że ​​do tej pory rozbłysło 8 mln rozbłysków. Wydaje się, że jest coraz większy, czy X zaświeci się w najbliższej przyszłości? Bądźcie czujni.’

Ejecta mogła zostać wystrzelona z plamy słonecznej AR3165 (na dole po prawej), która wystrzeliła co najmniej osiem

Ziemskie pole magnetyczne chroni nas przed szkodliwym promieniowaniem słonecznym

Jeśli podobał Ci się ten artykuł…

Ziemskie pole magnetyczne może odwrócić się szybciej niż wcześniej sądzono i spowodować miliardy dolarów szkód na całym świecie

W badaniu matematycznym stwierdzono również, że zmiany w kierunku ziemskiego pola magnetycznego „następują dziesięć razy szybciej niż wcześniej sądzono”.

A drugie pole magnetyczne Ziemi: tajemniczy „kokon”, który chroni naszą planetę przed burzami słonecznymi, został zmapowany z kosmosu z oszałamiającymi nowymi szczegółami.