Kiedy astronomowie odkryli po raz pierwszy biały karzeł Znajdujący się około 2000 lat świetlnych od Ziemi w 2017 roku LP 40-365 trudno było nie zauważyć.
Napotykając rotację Drogi Mlecznej, biały karzeł przemieszczał się z prędkością około 2 milionów mil na godzinę (około 3,2 miliona km/h), czyli około cztery razy szybciej niż rotacja naszego Słońca wokół jądra galaktyki. Przy tej prędkości gwiazda jest na dobrej drodze do ucieczki przed grawitacją Drogi Mlecznej i wejścia w przestrzeń międzygalaktyczną.
Bardziej wyraźnie, według Nauka na żywo, jego skład był obciążony metalami ciężkimi, takimi jak tlen, węgiel i magnez (atom większy od helu, który astronomowie uważają za metal). Chociaż nie jest niczym niezwykłym, że białe karły mają kombinacje węgla i tlenu, ta gwiazda miała magnez i neon, które zazwyczaj powstają pod wpływem intensywnej energii supernowej.
To skłoniło naukowców z Wydziału Astronomii Uniwersytetu Bostońskiego (BU) do zbadania gwiazdy i rozwikłania tajemnicy, która wysłała ją przez galaktykę do ostatecznego miejsca przeznaczenia, w najdalsze zakątki przestrzeni międzygalaktycznej. Ich odkrycia, opublikowane w Wiadomości z czasopism astronomicznych, odnosi się do katastrofalnej supernowej.
Gwiazdy białego karła są hospicyjnym etapem cyklu życia gwiazdy. Kiedy gwiazda ciągu głównego wyczerpie się paliwo do spalenia podczas syntezy jądrowej, nie ma wystarczającej siły zewnętrznej, aby utrzymać intensywną masę gwiazdy i gwiazda zapada się sama. Jeśli masa gwiazdy jest większa niż w przybliżeniu ośmiokrotność masy Słońca, wtedy masa jest tak duża, że wynikiem jest albo gwiazda neutronowa, albo nawet czarna dziura.
Ale młodsze gwiazdy unikają tego losu. Jej zapadnięcie się doprowadziło do katastrofalnej eksplozji znanej jako supernowa, która rozprasza większość masy gwiazdy w masywną mgławicę, która pomaga tworzyć nowe gwiazdy i układy słoneczne. Pozostaje jasna, bardzo gorąca powłoka jądra gwiazdy, znana jako biały karzeł, której masa jest zawieszona nie przez fuzję, ale przez zjawisko kwantowe z udziałem elektronów.
Choć technicznie są martwe, po zakończeniu etapu syntezy jądrowej w życiu gwiazdy, te ciała gwiazd będą promieniować ciepłem i światłem przez kolejny miliard lat, zanim staną się całkowicie ciemne i staną się czarnym karłem. W niektórych przypadkach układy podwójne gwiezdne mogą skończyć z dwoma białymi karłami i tu zaczyna się interesować.
Mniejszy z białych karłów zacznie konsumować substancję większego, ponieważ bardziej masywne białe karły są w rezultacie mniejsze. Jeśli biały karzeł zużyje zbyt dużo materii, proces kwantowy, który zapobiega zapadaniu się gwiazdy, dalej destabilizuje, a biały karzeł ponownie wybucha w kolejnej gwałtownej supernowej.
Naukowcy z Boston University uważają, że to właśnie stało się z tą gwiazdą.
powiedziała Odelia Puterman, była studentka Uniwersytetu w Bostonie, która jest współautorką artykułu.
„Gwiazda zostaje wyrzucona przez eksplozję, a my [observing] „Jego obrót jest już na wyjściu” – powiedział Butterman.
Nie wiadomo, czy gwiazda jest gwiazdą partnerską, czy częścią gwiazdy, która przeszła w stan supernowej, chociaż na podstawie jej prędkości obrotowej zespół BU uważa, że gwiazda jest zasadniczo najbardziej masywnym fragmentem gwiazdy, który zniknął. Supernowa.
„To bardzo dziwne gwiazdy” – powiedział JJ Hermes, główny autor artykułu i profesor astronomii na BU. „To, co widzimy, to produkty uboczne gwałtownych reakcji jądrowych, które zachodzą, gdy gwiazda sama eksploduje”.
„Nieuleczalny entuzjasta muzyki. Piwo. Totalny odkrywca. Wichrzyciel. Oddany fanatyk sieci”.
More Stories
Połączenia na Twitterze są teraz domyślnie włączone. Oto jak to wyłączyć
Electronic Arts zwalnia 5% siły roboczej, zamyka studio i odwołuje gry
Remedy Entertainment kupuje prawa do serii Control od 505 Games za 17 milionów euro