Przełom w nauce: satelita kosmiczny dokonuje „niesamowitego” odkrycia „zdeformowanej” planety | Nauka | Aktualności

Planeta jest okrągła z powodu grawitacji; Jego grawitacja ciągnie się równomiernie ze wszystkich stron, od środka do krawędzi, jak szprychy koła rowerowego. Rezultatem jest ogólna sfera, trójwymiarowy okrąg. Największe różnice między planetami wynikają z innych czynników, takich jak ich rozmiar, ukształtowanie terenu, skład chemiczny i odległość od gwiazdy.

Jednak niedawne odkrycie dokonane przez satelitę Cheops Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) polującego na egzoplanety rzuciło na głowę ten wcześniej niekwestionowany wniosek.

Skanując Wszechświat w poszukiwaniu egzoplanet — tych światów poza Układem Słonecznym — zauważył planetę zdeformowaną przez silne przyciąganie pływowe swojej gwiazdy macierzystej.

Planeta, nazwana WASP-103b, znajduje się około 35 lat świetlnych od Ziemi.

Znajduje się w gwiazdozbiorze Herkulesa i jest około dwa razy większy od Jowisza i 1,5 razy większy od jego masy.

Planeta jest tak blisko swojej gwiazdy macierzystej, WASP-103, która ma temperaturę około 200˚C i jest 1,7 raza większa od Słońca, że ​​wykonuje pełną orbitę w niecały dzień, a jej pływy są znacznie bardziej ekstremalne niż te obserwowane na Ziemi .

Astronomowie od dawna sądzili, że tak bliskie sąsiedztwo spowoduje, że planeta doświadczy silnego przyciągania pływowego od swojej gwiazdy macierzystej.

Kosmiczny Teleskop Hubble’a NASA/ESA i Kosmiczny Teleskop Spitzera NASA już obserwowały planetę

Ale do tej pory naukowcy nie byli w stanie dokonać pomiaru.

TYLKO W: Świat wstrzymuje oddech, gdy Ukraina wystrzeliwuje rakietę pośród napięć w Rosji

Cheops, przełomowy satelita wystrzelony w 2019 r. w celu określenia rozmiarów znanych planet pozasłonecznych, pozwolił naukowcom oszacować ich masę, gęstość, skład i formację.

Aby zmierzyć tranzyty egzoplanet, analizuje spadek światła spowodowany przechodzeniem przed swoją gwiazdą.

Wysoka precyzja pomiaru WASP-103b przez satelitę podczas wielu tranzytów umożliwiła naukowcom ustalenie, że przyciąganie grawitacyjne jego gwiazdy macierzystej jest wystarczająco silne, aby rozciągnąć planetę na kształt piłki do rugby.

Susana Barros, kierownik badań z Instituto de Astrofísica e Ciências do Espaço i Uniwersytetu w Porto w Portugalii, powiedziała magazynowi BBC Science Focus, w jaki sposób przyciąganie grawitacyjne sygnalizowało naukowcom, z czego zbudowana jest egzoplaneta i, co ważne, jej kształt.

NIE PRZEGAP

Macron zatrzasnął się za pozowanie na Brexit, gdy przewraca się nad Galileo [REPORT]
UE Galileo wieje, gdy brytyjska sieć OneWeb podpisuje duże umowy [INSIGHT]
Borys na krawędzi: sygnał końca drogi w sondażu Czerwonego Muru dla PM [ANALYSIS]

Powiedziała: „Odporność materiału na deformację zależy od jego składu.

„Na przykład tutaj na Ziemi mamy pływy spowodowane Księżycem i Słońcem, ale widzimy tylko pływy w oceanach.

„Kamienna część nie porusza się tak bardzo.

„Mierząc, jak bardzo planeta jest zdeformowana, możemy określić, jaka jej część jest skalista, gazowa lub wodna”.

Naukowcy byli w stanie wykorzystać dane zebrane przez Cheopsa do określenia liczby miłości WASP-103b – miary rozkładu masy na planecie.

Liczba Miłości dla WASP-103b jest podobna do liczby Jowisza.

Sugeruje to, że struktura wewnętrzna jest podobna, mimo że WASP-103b mają dwa razy większy promień, twierdzą naukowcy.

Teraz zespół ma nadzieję na dalsze badania planety, wykorzystując obserwacje wykonane przez Cheopsa w połączeniu z nowo wystrzelonym Kosmicznym Teleskopem Jamesa Webba.

Wierzą, że pomoże to rzucić więcej światła na jego wewnętrzną strukturę.

Jacques Laskar, współautor badań z Obserwatorium Paryskiego, Université Paris Sciences et Lettres, powiedział: „To niewiarygodne, że Cheops był w stanie ujawnić tę niewielką deformację.

„Po raz pierwszy przeprowadzono taką analizę i możemy mieć nadzieję, że obserwacje w dłuższym przedziale czasu wzmocnią tę obserwację i doprowadzą do lepszego poznania wewnętrznej struktury planety”.