Present Light (2021) recenzja filmu z Ein do filmu

„Jedyne, co możesz teraz zrobić, to spać” – mówi starszy mężczyzna przez pomarańczowy blask buczenia mieszkania. Jego daleki głos mówi: „Weź pigułkę”, a on stoi nagle w ciemnym płaszczu obok motocyklisty. Szklanka wody w jego dłoni to delikatna rzecz, a światło na niej jest częścią szerszego wieczoru. Kiedy hulajnoga rusza, z jego reflektora uświadamiamy sobie, że pada. „Pewnego dnia smutny mężczyzna wyszedł z domu, aby dostarczyć list”.

Te chwile są niedoskonałe. Dozuj niewłaściwe narzędzia, lakier do paznokci na poręczy. Zrób wszystko od nowa. Obecne światło wszędzie odnajduje szczegóły w tej pracy. Aby dostać. Diana ostrzega mężczyznę na motocyklu, że deszcz może sprawić, że droga będzie śliska. To ostrzeżenie za późno.

Film Diogo Costa Amarante jest pełen obserwacyjnej precyzji, absurdalności prezentacji i kontynuacji akcji. To jego pierwszy film krótkometrażowy od czasu zdobycia Złotego Niedźwiedzia w 2016 roku za Małe Miasto (Cidade Pequeno). Wydaje się, że czas spędzony w dokumentach uświadomił jego oczom, że jest to tak realne, nawet gdy odchodzi od tego, co można by nazwać zwyczajnością. Mężczyzna, którego wtedy nie było na skuterze, przekaże wiadomość. Zamiast tego spotyka Dianę.

Nie zawsze jest noc, ale krótkie chwile dnia są przerywane znakami zakazu wjazdu, które są odmierzonym kierunkiem pracownika. Są to ulice pewnego rodzaju, nie tylko strome czy brukowane. Zebra przypomina geometryczne paski poprzez niektóre smaki zwierząt przemierzających miasto. „Oddychaj i idź po to”. Jednak patrząc na piętrowe drzwi obserwacyjne, jest w tym o wiele więcej ze względu na swoją prostotę i dokładność. Czerwone światło na męskim zegarku. Kula lustrzana tworzy tygrysy cieni. Łuk, proscenium, refleks, syntetyk i neon. Kto obserwuje z okna? Kto czeka pod ścianą? Kto śpiewa bez dźwięku? Leksykon surrealizmu w kinie z łatwością rozciąga się od Andaluzji do Mulholland, paproci płynącej z tapet oraz miejskich i rzeczywistych dżungli oddzielonych srebrną obwódką.

Zadaj pytanie o ogród, sam ogród jest pytaniem. Jak daleko może sięgać definicja? Jak daleko może sięgać czyjakolwiek definicja? „Pewnego dnia smutny człowiek wyszedł z domu, aby dostarczyć list” i z tej podróży pochodzi to. Mała rzecz ze skrzyżowań, pasów, które wyczarujesz. W tej przestrzeni istnieją powody, by kwestionować i naprawdę martwić się metaforami, które wchodzą w grę, gdy czarna transpłciowa kobieta działa jako quasi-anielski orędownik innej osoby. Jest magia i jest „magia” i może być trudno ją przekroczyć. W przypadku małej grupy problemy te mogą być spotęgowane, ale nawet w obrębie ich lokalizacji i grupy tych w jej obrębie, Obecne Światło znajduje skrzyżowania, warstwy i siłę.

Zdjęcia Jorge Quintela odnajdują wielkość w tym, co może być brudem. Przez cały film odnajduje wystawną scenerię, w której inni mogą zobaczyć brud, nie przez nacisk na oszustwo, ale przez staranność w oddawaniu godności. Jest dużo na raz i nic się nie dzieje. Widzimy drzwi przez drzwi, mężczyznę patrzącego na mężczyznę patrzącego w obie strony iz obu stron i jednocześnie. Jedno jest otwarte, drugie zaraz się zamknie. Są tu pragnienia i marzenia, ale są one realne w taki sposób, w jaki się nie spełniają. Okólnik z wynikiem opatrzony pieczęcią historii rezerwacji. „Pewnego dnia smutny człowiek wyszedł z domu, aby dostarczyć list”, ale warto o tym pisać.

Zobacz: 25.03.2022