Jakub Kuyor: Awans polskiego obrońcy od lunchu z pączkami do przejścia do Arsenalu

Minęły prawie cztery lata, odkąd Arsenal pozyskał nowego nabytku Jacoba Kuyora.

W styczniu 2019 roku akademia Anderlechta pozostawiła polskiego środkowego obrońcę bez występu w seniorskiej drużynie, a on został wciągnięty w walkę o utrzymanie na Słowacji, która ostatecznie zakończyła się porażką.

Jednak od tego czasu 22-latek występował z Lionelem Messim na Pucharze Świata, został zidentyfikowany jako przyszły kapitan swojego kraju, a teraz dołączył do starań Arsenalu o tytuł Premier League po przeprowadzce z Serie A. Spezia Calcio za ponad 20 milionów euro.

Keiyur, który rozegrał dla Spezii 37 ligowych występów od czasu dołączenia do zespołu latem 2021 roku, jest drugim nabytkiem Arsenalu w styczniowym oknie transferowym – po belgijskim skrzydłowym Leandro Trossardzie – i będzie stanowić konkurencję dla Williama Saliby i Gabriela Magalhaesa na środkowym obrońcy.

Przeprowadzka z młodzieżowej drużyny Anderlechta do środkowej Słowacji w styczniu 2019 roku okazała się kluczowym krokiem w karierze Kiyora.

Cztery lata temu, jako młody obrońca w akademii Anderlechta, nie miał okazji grać w pierwszym składzie klubu, zanim podpisał kontrakt z FK Zelezjarne Podbrezova, drugorzędnym klubem walczącym w najwyższej klasie rozgrywkowej Słowacji.

Było to dalekie od jego wielkich piłkarskich marzeń, zwłaszcza gdy Podbrezova przegrała walkę o utrzymanie i spadła do drugiej ligi.

Michal Hanek, ówczesny asystent trenera Podbrezovej, powiedział BBC Sport: „Wiedziałem, że jeśli Jakob pozostanie zdrowy, będzie grał w zagranicznym klubie, we Włoszech lub w Niemczech”.

„Jednakże, jeśli mam być całkowicie szczery, nie wątpiłbym w Premier League i Arsenal. Jestem zaskoczony tym transferem, ale w bardzo pozytywnym sensie”.

Hanek pamięta, jak po wczesnej sesji treningowej Keiyur dołączył do swojego przyjaciela, bramkarza Podbrezovej Richarda Laudy, aby obejrzeć niedaleko lokalny mecz pozaligowy.

„Kiedy myślę o kiwi, zawsze na myśl przychodzi mi ciasto” – mówi Hanek. „Poszedł tam po naszym szkoleniu i zapytałem, co ma na lunch, a on odpowiedział: «Bułeczki z dżemem»”.

„To było zabawne, trochę się zaśmiałam, ale potem wyjaśniłam mu jak profesjonalistka, że ​​na obiad nie można jeść ciasta. Od razu zaakceptował, że musi dbać o swoje ciało i jeść, i zawsze starał się uczyć od rady trenerów.”

Hanek uważa, że ​​pomimo spadku z ligi Podbrezova stała się dla niego cenną bazą wiedzy.

Powiedział: „Jacob spełniał wszystkie wymagania futbolu seniorów. Miał dobre warunki fizyczne, był świetny w pojedynkach, a jako młody zawodnik naprawdę imponował swoją jakością fizyczną.

„Naprawdę absorbował dużą presję. W ważnych meczach było widać, że jest bardzo mocny psychicznie. Nie komunikował się zbyt wiele i był trochę wycofany, ale był bardzo silny psychicznie i nigdy nie bał się trudnych momentów i silnych przeciwników.”

„Ale było nad czym pracować. Miał problem z rytmem gry i organizacją obrony, ale było jasne, że wszystko się poprawi, gdy zacznie regularnie grać.”

Słowacja okazała się idealnym miejscem do jego rozwoju, gdyż ze względu na brak środków finansowych wiele lokalnych klubów stawiało na młodych zawodników, którzy mogli regularnie grać, a docelowo pozyskiwali pieniądze z transferów.

MSK Zilina, jeden z odnoszących największe sukcesy klubów na Słowacji i wylęgarnia reprezentacji narodowej, dostrzegł w nim potencjał i po spadku Podbrezovej podpisał kontrakt z Kiyorem.

„Systematycznie śledzimy młodych zawodników ligi słowackiej” – mówi członek zarządu MSK Žilina. „Widzieliśmy w nim potencjał, zwłaszcza że jest lewonożny. To wartościowy typ środkowych obrońców. Miał ogromny talent, więc ciężko pracowaliśmy, aby go pozyskać, co nam pomogło”. [Podbrezova] Zostałem zdegradowany.

„Kiyur bardzo szybko zaadaptował się do seniorskiej piłki nożnej i powiedziałbym również, że był jednym z największych talentów”.

Po rozegraniu kilku meczów dla rezerw Żyliny w II lidze, przedarł się do wyjściowego składu pierwszej drużyny i stał się jednym z kluczowych zawodników drużyny, która dotarła do finału Pucharu Słowacji.

„Stał się liderem w szatni. Czasem nosił nawet opaskę kapitańską” – dodaje urzędnik MSK Żylina. „To przyjacielski facet, bez konfliktów i skupiony na piłce nożnej.

„Jest bardzo spokojny, ale stawia czoła wyzwaniom i wcale nie czuje się zestresowany. W trudnych sytuacjach potrafi znaleźć rozwiązanie”.

Kuyur szybko wzbudził zainteresowanie zagranicy, w tym Borussii Dortmund, ale to Spezia Calcio wygrała wyścig, pozyskując go za 1,5 mln euro w sierpniu 2021 roku.

W ciągu ostatniego półtora roku stał się jednym z najlepszych młodych obrońców w lidze, a Spezia czasami gra z nim także na pozycji defensywnego pomocnika, choć taka rola nie jest dla Kewera naturalna.

W reprezentacji Polski zadebiutował w czerwcu 2022 roku przeciwko Holandii w Lidze Narodów UEFA i od razu został starterem.

W grudniu znalazł się w wyjściowym składzie Polski na mistrzostwa świata, występując w czterech meczach, gdy reprezentacja kraju po raz pierwszy od 1986 roku dotarła do fazy pucharowej.

„Kiyur to główna nadzieja, jeden z najbardziej utalentowanych zawodników i być może w przyszłości kluczowy obrońca reprezentacji narodowej” – mówi Mateusz Janiak, polski dziennikarz piłkarski Weszlo.com.

„W seniorskiej kadrze narodowej współpracował na środku obrony z doświadczonym Kamilem Glikiem i możemy powiedzieć, że Keiyur dorastał wraz z Glikiem.

„Glik nie potrafi budować ataków, więc oddał wszystkie piłki mniejszemu Kiwirowi i dlatego musi wziąć na siebie odpowiedzialność. Kiwir musi podawać do środka lub atakować. Progresywne podania lub biegi – to było zadanie Kiwira. Spokojnie, i to mu pomogło.”

„Naprawdę dobrze radzi sobie z wyprowadzaniem piłki na boki, podaniami i bieganiem. Jest leworęczny, co jest jego kolejną zaletą. Jeśli zapytamy o słabości i może pewne dyspozycje w obronie, czasami nadal podejmuje złe decyzje”.

Cokolwiek wydarzy się w następnym rozdziale, wspinaczka na szczyt Kiyoora nigdy nie była łatwa.