Słyszeliśmy to już wcześniej, ale wygląda na to, że Boeing ma kilka miesięcy przed ostatecznym wystrzeleniem astronautów na orbitę na pokładzie komercyjnej kapsuły załogowej CST-100 Starliner.
Około dwa miesiące przed datą poprzedniego startu tej misji w lipcu zeszłego roku urzędnicy Boeinga i NASA podjęli decyzję o zawieszeniu przygotowań do startu. Prawie rok temu podczas końcowych przeglądów mających na celu certyfikację Starlinera do lotu inżynierowie odkryli dwa problemy techniczne, które przez lata w jakiś sposób umykały wykryciu.
Jeden z tych problemów dotyczył części systemu otwierania spadochronów Starlinera, które nie spełniały wymaganych specyfikacji bezpieczeństwa. Drugim było odkrycie, że Boeing zainstalował łatwopalną taśmę owiniętą wokół wiązek przewodów w całym statku kosmicznym, stwarzając potencjalne zagrożenie pożarowe. Był to najnowszy z serii problemów technicznych, które nękały program Starliner, opóźniając pierwszy lot testowy nowego statku kosmicznego z astronautami od 2017 r. do tego roku.
W ciągu ostatniego roku inżynierowie przeprojektowali krytyczne elementy systemu spadochronowego i usunęli około 4300 stóp (1,3 km) łatwopalnej taśmy – znanej jako P213 – ze statku kosmicznego Starliner.
„Zajęliśmy się szeregiem problemów, które opóźniały start z zeszłego lata i zamknęliśmy te problemy” – powiedział Steve Stich, kierownik programu Commercial Crew w NASA. „Na początku stycznia przeprowadziliśmy udany test spadochronu, wprowadzając pewne modyfikacje w systemie spadochronu, aby poprawić jego wytrzymałość. Wypadł dobrze. Przeanalizowaliśmy te dane”.
Według Sticha był to ostatni test systemu spadochronowego Starlinera, zanim statek kosmiczny z astronautami na pokładzie w końcu wzniósł się w powietrze. Ten nadchodzący lot, zwany Crew Flight Test, ma obecnie wystartować ze stacji sił kosmicznych Cape Canaveral na Florydzie nie później niż 22 kwietnia, powiedział w odpowiedzi na pytania Arsa.
Zakładając, że start nastąpi 22 kwietnia, czas startu wyniesie około 4:24 czasu wschodniego (09:24 UTC), w oparciu o zrównanie orbity ISS z platformą startową na Florydzie. Weterani astronautów NASA, Butch Wilmore i Sonny Williams, polecą statkiem kosmicznym Starliner, aby zadokować do stacji kosmicznej, a następnie wrócić na Ziemię, aby wylądować w Nowym Meksyku przy pomocy poduszki powietrznej. Cały lot testowy potrwa około 10 dni.
Odzyskaj taśmę
„Musieliśmy przetestować jeden z nowym, ulepszonym systemem” – Stitch powiedział o spadochronach statku kosmicznego. „Zmieniliśmy łączenia linek zawieszenia, wzmocniliśmy główne osłony, a potem okazało się, że trzeba wzmocnić kilka miękkich łączników, które w tym teście lataliśmy na dwóch czaszach i wszystkie wyglądały dobrze. Sprawdziliśmy cały osprzęt po teście baldachimu w Yumie (w Arizonie) i wszystkie wyglądały świetnie.
Na każdym statku kosmicznym Starliner znajdują się 24 takie przedłużenia z miękkiego materiału, po osiem na każdym z trzech głównych spadochronów kapsuły. Miękkie ogniwa są częścią sieci linek łączących każdy spadochron ze statkiem kosmicznym. W zeszłym roku podczas końcowych przeglądów bezpieczeństwa inżynierowie odkryli, że połączenia typu softlink są bardziej podatne na awarie, niż oczekiwano, szczególnie w sytuacji, gdy jeden z trzech głównych spadochronów statku kosmicznego nie został uruchomiony. Podstawowym wymogiem bezpieczeństwa programu Starliner jest to, aby statek kosmiczny mógł bezpiecznie wylądować przy użyciu dwóch z trzech spadochronów.
Do końcowego testu spadochronu przed wystrzeleniem, który miał miejsce 9 stycznia, Boeing zweryfikował wytrzymałość miękkich wiązań, korzystając z pojazdu testowego o tej samej masie co statek kosmiczny Starliner. Podczas tego testu pojazd testowy został zrzucony z samolotu transportowego C-130 nad obiektem armii amerykańskiej w Arizonie. Inżynierowie celowo zastosowali tylko dwa smary, aby zasymulować dodatkowe naprężenia, jakich doświadcza system w ekstremalnych warunkach.
Gdy Boeing przygotowywał się do próby zrzutu spadochronu, technicy w fabryce Starliner w Centrum Kosmicznym im. Kennedy'ego NASA usunęli większość łatwopalnej taśmy P213 ze statku kosmicznego przeznaczonego na nadchodzący lot astronautów. Zajęło to kilka miesięcy. Według NASA z niektórych obszarów nie można było usunąć taśmy i w tych miejscach pracownicy nałożyli na materiał P213 inną niepalną, odporną na ścieranie taśmę i zainstalowali zabezpieczenia ogniochronne na wiązkach przewodów.
Na późne wykrywanie łatwopalnych taśm i problemów związanych z bezpieczeństwem baldachimu można spojrzeć na kilka sposobów. To pokazuje, jak rygorystyczne są procesy certyfikacji NASA w odniesieniu do lotów kosmicznych z udziałem ludzi, ale każdy menedżer programu kosmicznego powie Ci, że tańsze i mniej czasochłonne jest wykrycie tych problemów na wczesnym etapie rozwoju, a nie w momencie, gdy rozwiązanie tych problemów wymaga demontażu główne części statku kosmicznego.
„Certyfikowany guru kulinarny. Internetowy maniak. Miłośnik bekonu. Miłośnik telewizji. Zapalony pisarz. Gracz.”
More Stories
Firma zajmująca się planowaniem powierzchni handlowych CADS postrzega technologię jako odpowiedź na Święta Wielkanocne i inne sezonowe wyzwania w 2024 r. — Retail Technology Innovation Hub
Astronomowie odkryli, że woda unosi się w części przestrzeni, która tworzy planetę
Tęskniłam za nim bardzo długo! Satelita NASA i martwy rosyjski statek kosmiczny zbliżają się do siebie na swojej orbicie