Boks w kinie: Survivor

Jest świetny film do nakręcenia o Hertzko (Harrym) Hefcie, polskim żydzie, który przeżył Auschwitz, walcząc z innymi więźniami obozów koncentracyjnych w walce na śmierć i życie. Naprawdę mam nadzieję, że ten film Barry’ego Levinsona jest pełen dobrych intencji, szczery i dobrze zrobiony niedobitek (Teraz nadawanie Dom Max) Ten film był. Nie mam przyjemności tego powiedzieć niedobitek To po prostu nie ten film.

weź film Kopciuszek Wibracje opowiadają także powojenną historię o desperackich wysiłkach Hafta, by znaleźć swoją przedwojenną dziewczynę Leah. Harry (dobrze grany przez Bena Fostera) wierzy, że pomimo przegranej siedmiu z dziewięciu ostatnich meczów, jeśli uda mu się rzucić okiem na Rocky’ego Marciano, stanie się na tyle sławny, by Leah go znalazła. Próbując zdobyć wystarczająco dużo rozgłosu, by Marciano go zauważył (w swoich zaklęciach przedstawiał go bezlitośnie jako „Ocalony z Auschwitz), Heft opowiada o swoim życiu w obozie przed upartym reporterem granym przez dobrego aktora, Petera Sarsgaarda. działa tak samo, jak wciągnięcie go na ring z Marciano (jeśli znasz historię kariery rockmana, wiesz już, jak zakończyła się walka). połowa świata była niesamowicie trudna.

Choć sama historia jest wystarczająco interesująca, wszystkie te powojenne sceny rozgrywają się bardzo emocjonalnie: mocno nasycone zdjęcia, intensywne dialogi i nostalgiczny ton same w sobie stanowią problem przy opowiadaniu historii ocalałego z Holokaustu, ale te stylistyczne wybory są dalej ujawniane jako błędne w porównaniu z surowymi wspomnieniami Hafta, który próbował przetrwać w obozie.

Sceny w Oświęcimiu mają wszystko, czego nie ma w pozostałej części filmu – są szokujące i fascynujące, przywodzą na myśl arcydzieło Spielberga z Holokaustu (aż do czarno-białej fotografii) Lista SchindleraI, co niezwykłe, blednie w porównaniu. Kiedy Haft, z braku lepszego określenia, zostaje wzięty „pod skrzydła” dowódcy SS (złoczyńca Billy Magnussen), który postanawia nauczyć silnego polskiego dobrego boksu punktów, by móc stoczyć trudne do śmierci walki z kolegami Żydowscy więźniowie, kiedy przygotowuje się, stajemy w obliczu głębokiego horroru machinacji nazistowskiej machiny śmierci.

Widzimy również wstyd, jaki odczuwa Harry, gdy wygrywa swoją pierwszą walkę, ponieważ otaczający nazistowski tłum miał wszystko z ust. Nagrodą dla zwycięzcy są dodatkowe racje żywnościowe i jeszcze kilka dni życia, ale przegrany dostaje strzał w mózg. Jego wstyd sprawia, że ​​Harry chce uciec od tak upokarzającego i upokarzającego spektaklu, ale kiedy ten sam szef SS, który wyciągnął go z szeregu robotników dla własnej rozrywki, poprosił go, aby pomyślał o tym, którego kochał najbardziej, wtedy zapytał Harry myśli o Leah, jeśli warto było walczyć o Chance’a, żeby pewnego dnia znów zobaczyć tę osobę. Więc walczy.

Główny problem z filmem polega na tym, że sekwencje z Auschwitz są bardziej przekonujące niż reszta filmu. Powojenne sceny nie tylko wyglądają łagodnie i stosunkowo stare, ale także dominują w filmie. Nie jestem pewien co do dokładnego procentu, ale założę się, że retrospekcje z Auschwitz stanowią mniej niż jedną trzecią filmu. Efekt przeskakiwania w tę i z powrotem od tego znakomicie odtworzonego przedstawienia najgorszych ludzi do tradycyjnych scen Ubera po Holokauście jest niepokojący i odbiera rozmach filmu.

To nie tylko irytujące – produkt końcowy jest naprawdę dziwny. kocham wszystkich Kopciuszek I Lista Schindleraale delikatnie mówiąc, pomysł miksowania ich melodii (czy to świadomy wybór, czy nie) był dość złym pomysłem.

Szkoda, że ​​to wszystko jest jak tam po to Ben Foster był jak Harry Heft. Foster przez długi czas był znakomitym aktorem (patrz Piekło lub wysoka wodar…teraz, jeśli możesz), ale scenariusz powojennej części filmu nieustannie podkopuje go jako aktora. Film wskazuje, jak wiele szkód wyrządził Haftowi, ale nigdy nie podejmuje żadnego śmiałego kroku, który mógłby sprawić, że nie będzie wyglądał na niesympatycznego. niedobitek Nie boli tak bardzo, jak powinno, co jest niemal śmiertelnym błędem, ponieważ PTSD często jest bardzo irytujący (w przeciwieństwie do prawie niepełnosprawności, która z pewnością była).

Zaangażowanie Fostera w tę rolę wykracza daleko poza naukę jidysz, opanowanie polskiego dialektu, czy stanie się adeptem słodkich nauk – przechodzi także fizyczną transformację na poziomie Toma Hanksa w opuszczony lub DeNiro w Wściekły byk. Widok szkieletu Fostera w Auschwitz w porównaniu ze zdrową sylwetką jego postaci w latach powojennych jest świadectwem tego, jak głęboko Foster pragnął szukać tej roli.

Chciałbym tylko, żeby filmowcy zechcieli zagłębić się w siebie. Może Barry Levinson był po prostu niewłaściwą osobą do wskazania? niedobitek. Podczas swojej dziesięcioletniej świetności Levinson nakręcił kilka świetnych filmów. zaczynając od kolacja w 1982 r. i zakończył w 1991 r. BugsiLevinson był jednym z najlepszych reżyserów pracujących. Ale jego akcje i handel, rodzaj staromodnego sentymentu (często związanego z poczuciem nostalgii) są w tym filmie złe. Levinson jest menedżerem dzień dobry WietnamieI Rain ManI Avalon. Tylko raz w swojej karierze stworzył naprawdę niezwykły film: swoją złowrogą satyrę polityczną z 1997 roku, potrząśnij psem.

Poza tym, Levinson nigdy nie był filmowcem, który naprawdę chciałby udać się w ciemne miejsca i tam zostać. Tego właśnie wymaga ten film – reżysera, który nie tylko zajrzy w przepaść, ale i się w nią zanurzy.

Źródło obrazu: Leo Pinter / HBO

To nie znaczy, że niedobitek Kiepski film. Levinson jest bardzo dobrym rzemieślnikiem, a kilku członków personelu jest w stanie podnieść powojenne fragmenty tekstu do tego, co warte jest regularne pisanie. Są chwile, kiedy film zbliża się do objęcia ciemności w centrum swojej historii, ale zawsze wraca w bezpieczniejsze miejsce. To może sprawić, że widzowie poczują się lepiej, ale nie sprawi to, że film będzie lepszy.

Zawsze myślałem, że filmy, które naprawdę cię rozczarowują, nie są tak naprawdę złe – zamiast tego, to filmy, które dążą do wielkości i jej nie osiągają. niedobitek Chce być wielki, ale akceptuje twardość, kompetencje i szacunek. A w tym temacie to nie wystarczy. Nie blisko.

Twoje serce musi być złamane pod koniec tego filmu, a on po prostu się kłania.