Wywiad z Sian Cleaver z misji Artemis Moon

Misja Artemis nosi imię greckiej bogini księżyca i siostry boga słońca Apolla, który nadał swoje imię oryginalnemu programowi NASA lądowania na księżycu.

Cleaver uważa, że ​​tylko mężczyźni kiedykolwiek odważyli się wyjść z niskiej orbity okołoziemskiej, a decyzja o wysłaniu kobiety na pierwsze lądowanie na Księżycu może mieć daleko idące konsekwencje.

„Jest mniej danych na temat zachowania ciał kobiet w kosmosie, tylko dlatego, że jest mniej kobiet astronautek i musimy to zmienić” – powiedziała.

„Myślę, że im więcej kobiet podróżujemy, tym bardziej nadrobimy nasze rozumienie fizjologii i tego, jak wpływa na to przestrzeń, w szczególności dla kobiet.

„To znaczy, nawet głupie rzeczy, takie jak toalety, zawsze były projektowane dla mężczyzn, ale toaleta załogi na misjach Artemis będzie unisex. Tym razem wszystko zostanie zaprojektowane z myślą o mężczyznach i kobietach.

„Wiele razy dzieje się tak, że przestrzeń wpływa na projektowanie na Ziemi, więc kobiety mogą zacząć wykorzystywać wszystkie te rzeczy, o których będziemy się uczyć”.

Pracuje również nad wyborem Tima Peake’a na astronautę Europejskiej Agencji Kosmicznej, który będzie chodził po Księżycu.

– Miejmy nadzieję – powiedziała. „Nie mam pojęcia, jakie są plany dotyczące europejskich astronautów na Artemisie, po prostu jestem pewien, że będzie europejski astronauta. I miejmy nadzieję, że będzie to Tim”.

Pierwsza misja Artemis w marcu odbędzie się bez załogi, ponieważ statek kosmiczny Orion leci na orbitę księżycową, zanim jednostka załogowa powróci na Ziemię, lądując na Oceanie Spokojnym, u wybrzeży San Diego. ESM zostanie spalony po ponownym wejściu.

Drugi etap, Artemis II, ma wystartować w 2024 roku, a astronauci powrócą na orbitę księżycową, a pełne lądowanie spodziewane jest w 2025 roku.

Żeńska załoga Phantom zmierzy wpływ śmiertelnego promieniowania kosmicznego

Będziesz latać upiorną żeńską załogą na pokładzie pierwszej misji Artemis Moon, aby dowiedzieć się, jak pomóc kobietom przetrwać trudy podróży w kosmos.

Dwa manekiny o imionach Helga i Zohar zasiądą na siedzeniach pasażerskich modułu załogi Oriona, aby naukowcy mogli obserwować wpływ śmiertelnego promieniowania kosmicznego.

Manekiny, które są często wykorzystywane w planowaniu radioterapii, zawierają narządy i kości wykonane ze specjalnych tworzyw sztucznych, które naśladują kości, tkanki miękkie i organy dorosłej kobiety. Zawiera również tysiące detektorów monitorujących dawki promieniowania co pięć minut.

Jedyną różnicą między modelami jest to, że Zohar będzie miała na sobie kamizelkę antyradiacyjną, aby chronić górną część ciała i macicę, podczas gdy Helga nie.