Pakistański minister: Bogate kraje są winne odszkodowania krajom stojącym w obliczu katastrofy klimatycznej Pakistan

sWedług pakistańskiego ministra ds. zmian klimatycznych kraje zanieczyszczające, często obwiniane o „nędzne” załamanie klimatu, złamały obietnice ograniczenia emisji i pomocy krajom rozwijającym się w przystosowaniu się do globalnego ocieplenia, który powiedział, że rekompensata jest od dawna spóźniona.

Zginęło ponad 1200 osób i Jedna trzecia Pakistanu znajduje się pod wodami powodzi Po tygodniach bezprecedensowych deszczów monsunowych, które przetoczyły się przez kraj – co było zaledwie kilka tygodni temu Cierpisz na poważne odwodnienie.

W wywiadzie dla The Guardian minister klimatu Sherry Rehman powiedziała, że ​​​​globalne cele emisji i kompensacje muszą zostać ponownie rozważone, biorąc pod uwagę przyspieszający i ostry charakter katastrof klimatycznych, które dotykają kraje takie jak Pakistan.

„Globalne ocieplenie to egzystencjalny kryzys, przed którym stoi świat, a Pakistan to punkt zerowy – a my przyczyniliśmy się do niego mniej niż 1%. [greenhouse gas] emisje. „Wszyscy wiemy, że obietnice złożone na forach wielostronnych nie zostały spełnione” – powiedział Rahman, lat 61, były dziennikarz, senator i dyplomata, który pełnił funkcję ambasadora Pakistanu w Stanach Zjednoczonych.

„Istnieje wiele strat i szkód przy niewielkiej rekompensaty dla krajów, które tak mało przyczyniły się do globalnego śladu węglowego, i jasne jest, że umowa zawarta między globalną północą a globalnym południem nie zadziałała. Musimy mocno naciskać aby zresetować cele, ponieważ zmiany klimatyczne przyspieszają wykładniczo. Na Ziemi znacznie szybciej niż oczekiwano, i to jest bardzo jasne.

Skala zniszczeń powodziowych w Pakistanie jest bezprecedensowa.

Rahman powiedział, że obszar wielkości Kolorado został zalany, a ponad 200 mostów i 3000 mil linii komunikacyjnych zawaliło się lub zostało uszkodzone. Dotknęło to co najmniej 33 miliony ludzi – oczekuje się, że liczba ta wzrośnie po tym, jak władze zakończą badania szkód w przyszłym tygodniu. W prowincji Sindh, która produkuje połowę żywności, 90% upraw zostało zniszczonych. Zmieciono całe wsie i pola uprawne.

Głównym powodem są bezprecedensowe ulewne deszcze, a niektóre miasta otrzymują w sierpniu od 500 do 700% więcej deszczu niż zwykle. Ogromne połacie lądu wciąż znajdują się pod wodą od 8 do 10 stóp, co sprawia, że ​​niezwykle trudno jest zrzucić racje żywnościowe lub rozbić namioty. Rahman powiedział, że marynarka wojenna prowadzi misje ratunkowe w zwykle suchych regionach, w których wcześniej nie widziano łodzi.

„Cały obszar wygląda jak ocean bez horyzontu – nigdy wcześniej czegoś takiego nie widzieliśmy” – powiedział Rahman. „Jestem zaskoczony, gdy słyszę, jak ludzie mówią, że to są klęski żywiołowe. To za dużo Epoka antropocenu: To są katastrofy spowodowane przez człowieka.

Znaczna część zalanych terenów uciekła w poszukiwaniu pożywienia i schronienia w sąsiednich miasteczkach, słabo przystosowanych do radzenia sobie z nimi, i nie jest jasne, kiedy i czy będą mogli wrócić. Całkowita liczba osób, które czekają na ratunek w odległych obszarach, jest nadal nieznana.

Odsączenie wody potrwa kilka miesięcy i chociaż jesienią na krótko ustaje, w połowie września spodziewane są większe ulewne deszcze.

Rahman, który w kwietniu został mianowany ministrem ds. zmian klimatycznych, pośród kryzysu politycznego i gospodarczego, którego świadkami było Obalenie premiera Imrana KhanaPowiedział, że rząd robi wszystko, co w jego mocy, ale misje ratunkowe i pomocowe są utrudnione przez ciągłe deszcze i ogromną skalę potrzeb.

I choć sympatyzowała z globalnymi wyzwaniami gospodarczymi spowodowanymi pandemią Covid i wojną na Ukrainie, była nieugięta, że ​​„bogatsze kraje powinny robić więcej”.

„Historyczne skargi muszą zostać wysłuchane i musi istnieć pewien poziom równoważności klimatycznej, aby ciężar nieodpowiedzialnej konsumpcji dwutlenku węgla nie spadł na narody w pobliżu równika, które są wyraźnie niezdolne do samodzielnego tworzenia odpornej infrastruktury” – powiedziała.

Coraz częściej pojawiają się również wezwania do firm paliw kopalnych – które osiągają rekordowe zyski w wyniku rosyjskiej wojny na Ukrainie – aby zapłaciły za szkody, jakie globalne ocieplenie wyrządziło krajom rozwijającym się.

„Wielcy truciciele często próbują wypłukać swoje emisje z ekologicznego środowiska, ale nie można uciec od faktu, że duże firmy z zyskami netto większymi niż PKB wielu krajów muszą wziąć na siebie odpowiedzialność” – powiedział Rahman.

Coroczne rozmowy klimatyczne ONZ odbywają się w Egipcie w listopadzie, gdzie Grupa 77 krajów rozwijających się oraz Chiny, pod przewodnictwem Pakistanu, będzie mocno naciskać na trucicieli, aby zapłacili pieniądze po roku niszczycielskich susz, powodzi, fal upałów i pożary. .

Pakistan jest jednym z najbardziej podatnych na globalne ocieplenie krajów świata, a obecne katastrofalne powodzie następują po czterech kolejnych falach upałów z temperaturami przekraczającymi 53 stopnie Celsjusza na początku tego roku.

Ma ponad 7200 lodowców – więcej niż gdziekolwiek indziej poza biegunami – które topią się znacznie szybciej i szybciej z powodu wzrostu temperatury, dolewając wody do rzek już wezbranych przez opady deszczu.

„Będziemy bardzo jasno i jednoznacznie co do tego, co postrzegamy jako nasze potrzeby i należne, a także gdzie widzimy szereg większych globalnych celów. Ale strata i zagrożenie dla Południa już w ferworze przyspieszającej dystopii klimatycznej powinny być częścią transakcji opłaconej na Cop27.

Do tej pory kraje najbardziej zanieczyszczające środowisko powoli dostarczały pieniądze, które zobowiązały się pomóc krajom rozwijającym się w przystosowaniu się do wstrząsów klimatycznych, a jeszcze bardziej niechętnie angażują się w znaczące negocjacje w sprawie strat finansowych i szkód poniesionych przez biedne kraje, takie jak Pakistan, które znacząco przyczyniły się do emisja gazów cieplarnianych. .

Dyskusje na temat odszkodowań zostały w większości zablokowane, przez co zagrożone kraje, takie jak Pakistan, „staną w obliczu ciężaru lekkomyślnego zużycia węgla przez innych ludzi”.

„Jak widać, globalne ocieplenie nie zmniejszyło się – wręcz przeciwnie. I jest wiele możliwości adaptacji, które możemy zrobić. Topniejące lodowce, powodzie, susze i pożary, z których żaden nie ustanie bez złożenia bardzo poważnych obietnic ” – powiedział Abdul Rahman.

„Jesteśmy na pierwszej linii frontu i zamierzamy utrzymać straty, szkody i adaptację do katastrof klimatycznych w centrum naszych argumentów i negocjacji. Nie będzie odwrotu od tego.”