Teraz Wielka Brytania jest w klubie 100% długu do PKB, jaki jest plan wydatków? | Ekonomia

Wielka Brytania niedługo zostanie członkiem klubu, do którego unikała przyłączenia się przez sześć dekad – klubu krajów ze 100% stosunkiem długu do PKB.

To jest wielkość i zakres pakietów ratunkowych potrzebnych do zapobiegania Kryzys energetyczny ogarniający miliony rodzin Aby uniknąć bankructwa tysięcy firm, wskaźnik zadłużenia, który w pierwszych miesiącach pandemii skoczył z 83 proc. do 94 proc. i osiągnął prawie 104 proc. w 2021 r., jest teraz na dobrej drodze do utrzymania się. W trzech liczbach dla reszty dekady.

Kolejni doradcy torysów próbowali zapobiec wzrostowi długu narodowego do wielkości rocznego dochodu narodowego Wielkiej Brytanii wynoszącego 2,2 biliona funtów (produkt krajowy brutto).

Nie tak rodziny myślą o swoim długu. Większość osób z kredytem hipotecznym miałaby w Japonii poziom zadłużenia do dochodu przekraczający 263%, gdyby mierzyli wielkość należnej pożyczki w stosunku do ich rocznych dochodów. Jednak stosunek zadłużenia do PKB stał się miarą, według której międzynarodowi inwestorzy oceniają zdolność rządu do spłaty swoich zobowiązań. I tak międzynarodowi pożyczkodawcy zawsze śledzą deficyty wydatków rządowych, ponieważ jeśli wyprzedzą wzrost gospodarczy, góra zadłużenia wzrośnie.

Paul Dales z Oksfordu Ekonomia „Za cztery lub pięć lat będzie się wydawać, że w Wielkiej Brytanii wskaźnik przekracza 100%” – mówi.

W swoich pierwszych budżetach jako konsultant, od 2010 r. George Osborne Zrobiłem każdą sztuczkę, aby nie przekroczyć 100%, a następnie ją obniżyć. Rishi Sunak był tego samego zdania, dopóki pandemia nie zmusiła go do wydania dodatkowych 400 miliardów funtów.

Philip Shaw z Investec mówi, że inwestorzy byli bardziej zaniepokojeni strategią rządu niż poziomem zadłużenia: „Nie przyjmuję stanowiska Micawberisha i mówię, że 99% to dobre, 101% złe. Ale im większe zadłużenie, tym więcej płacisz odsetek i tym trudniej jest go ponownie obniżyć”.

Kraje rozwinięte w klubie 100% Jest to zróżnicowana grupa: Cypr, Francja, Belgia, Hiszpania, Portugalia, Grecja i Włochy, a także Kanada, Japonia i Stany Zjednoczone.

Ale według Shawa nie liczy się poziom zadłużenia, ale to, co rządy robią z pożyczonymi pieniędzmi.

Alistair Darling, doradca Partii Pracy podczas krachu finansowego w 2008 r., mówi, że inwestorzy chcą widzieć spójny plan: „Kiedy upadły banki, chciałem przekazać rynkom, że chociaż musimy wydać znaczną ilość pieniędzy, aby ratować gospodarkę, miał rozsądny i spójny plan zmniejszenia deficytu i plan, który zachęcał do wzrostu”.

Prezydent Francji Emmanuel Macron obronił 114% swojego kraju, mówiąc, że dodatkowe zadłużenie od czasu objęcia urzędu w 2016 r. jest wykorzystywane do inwestowania w umiejętności, zwiększania ulg podatkowych i pomocy rodzinom podczas pandemii. Jest to podobne do Złotej Zasady Gordona Browna, gdy był sekretarzem skarbu: że dodatkowe pożyczki są dozwolone tylko w celu wsparcia inwestycji.

Dells mówi, że plan Liz Truss, by pobudzić wzrost poprzez obniżenie podatków dochodowych i korporacyjnych, jest błędny: „Nie widziałem żadnych dowodów na to, że obniżki podatków są samofinansujące”.

Shaw martwi się, że miesiące bezczynności rządu – co denerwuje inwestorów – oznacza, że ​​Wielka Brytania będzie cierpieć z powodu głębszej i dłuższej recesji niż wiele innych krajów uprzemysłowionych.

Twierdzi, że brak wiarygodności Wielkiej Brytanii można dostrzec w wysokim poziomie odsetek, jakie rząd płaci od zadłużenia, oraz w spadku funta.

Od czasu inwazji Rosji na Ukrainę funt spadł z 1,36 dolara do 1,16 dolara i zbliża się do parytetu. Ponieważ Wielka Brytania jest w dużym stopniu uzależniona od importowanych surowców i komponentów, słabszy funt napędza inflację. Wysoka inflacja, wysokie zadłużenie, recesja i kryzys energetyczny stawiają Wielką Brytanię w wyjątkowo trudnej sytuacji.