Młodzi ludzie masowo opuszczają Nową Zelandię, ponieważ koszty życia gwałtownie spadają

Nowa Zelandia zgłosiła stratę netto imigrantów drugi rok z rzędu, ponieważ coraz więcej mieszkańców zdecydowało się opuścić kraj z powodu rosnących kosztów życia.

Według danych opublikowanych niedawno przez Stats NZ, oficjalną agencję danych kraju, w roku do marca 2022 kraj opuściło około 7300 więcej osób niż tych, którzy zdecydowali się na życie w Nowej Zelandii.

W ubiegłym roku odnotowała stratę netto w wysokości 1700 osób, co czyni ją najniższą migracją netto od 2012 roku. W 2020 roku kraj odnotował rekordowy zysk netto w wysokości 91 700.

„Przybysze imigrantów spadły do ​​poziomu obserwowanego w połowie lat 80.” – powiedział dyrektor ds. wskaźników populacji w Statistics New Zealand, Tahseen Islam, który obwinia rekordowy spadek ograniczeniami podróżowania i granicami związanymi z Covid-19.

W kraju borykającym się z wysoką inflacją wynoszącą 6,9 procent i trudnymi warunkami gospodarczymi napędzanymi przez rosnące koszty życia, Nowozelandczycy masowo wyjeżdżają za granicę.

Przejściowy ubytek ludności w dużej mierze spowodowany jest przez cudzoziemców, około 33 300 osób opuściło granicę, podczas gdy przybyło tylko 23 900, co spowodowało stratę netto w wysokości 9 400. W tym samym okresie do kraju wróciło około 22 200 obywateli, a podróżowało 20 100 obywateli za granicą, powodując stratę netto w wysokości 9400. do zysku netto w wysokości 2100.

Wzrost imigracji odnotowano zwłaszcza wśród młodych ludzi w wieku od 18 do 27 lat, ponieważ około 1800 obywateli należących do tej grupy wiekowej opuściło kraj. Przy stopie bezrobocia wynoszącej 3,2 procent ekonomiści obawiają się, że utrata siły roboczej może przyczynić się do niedoboru siły roboczej w kraju.

„To ogromny zwrot – i po raz pierwszy widzieliśmy te ujemne liczby od czasu globalnego kryzysu finansowego, trzęsień ziemi w Christchurch i australijskiego boomu wydobywczego na początku 2010 r.” – powiedział Brad Oslin, główny ekonomista i dyrektor Infometrics. Stróż.

„Trudność ze znalezieniem pracowników jest bardzo trudna w całym kraju – masz mniejszą populację w wieku produkcyjnym niż rok wcześniej, w czasie, gdy wszyscy tak bardzo potrzebują pracowników. [It] W rzeczywistości tylko pogłębia to presję, pod którą znajdują się firmy”.

Tymczasem opozycyjna Partia Pracy skrytykowała Partię Pracy za swoją politykę wobec wirusa Covid-19.

„Kurczaki robotników wróciły do ​​domu, aby tam zamieszkać. Zamykając gospodarkę i pożyczając 50 miliardów dolarów, pozostawili nas z górą zadłużenia i gwałtownie rosnącymi cenami. Kiwi mają trudności z wiązaniem końca z końcem, gdy wyjeżdżają za granicę po większe szanse na przyszłość” – powiedział lider partii David Seymour. W życiu”.

„Teraz widzimy zmiany na granicach, ale jest już za późno, zdobyliśmy już reputację pustelniczego królestwa za granicą i stajemy się coraz mniej atrakcyjni jako cel podróży”.

Wcześniej w maju Nowa Zelandia Otworzył swoje granice dla odwiedzających po raz pierwszy od początku pandemii, odchodząc od polityki „zero Covid” narzuconej przez rygorystyczne programy testowania i śledzenia, jednocześnie akceptując, że stała się niezrównoważona wraz z rozprzestrzenianiem się wysoce zaraźliwej delty, a następnie Warianty Omikron.

Premier Jacinda Ardern ogłosiła w październiku zeszłego roku, że strategia utrzymania lub wyeliminowania Covid zostanie „wycofana”, a następnie zaczęła łagodzić restrykcje po zaszczepieniu około 80 procent pięciomilionowej populacji kraju.