Léon Gauthier: Ostatni francuski kombatant umiera w D-Day w wieku 100 lat

Ostatni żyjący członek francuskiego oddziału komandosów, który brał udział w lądowaniu w Normandii podczas II wojny światowej, zmarł w wieku 100 lat.

Léon Gautier służył w Fusiliers Marines Commando – jedynej jednostce Wolnej Francji, która zeszła na ląd podczas D-Day 6 czerwca 1944 r.

Gauthier opisał później wojnę jako „nędzę”, która „kończy się wdowami i sierotami”.

Prezydent Francji Emmanuel Macron nazwał Gauthiera i jego towarzyszy „bohaterami wyzwolenia”.

„Nie zapomnimy o nim” – napisał Macron na Twitterze.

Burmistrz dystryktu Romain Peel opisał pana Gauthiera jako „lokalnego bohatera, którego wszyscy znają” i który był „zdecydowanym orędownikiem wolności”.

Urodzony w Rennes, w północno-zachodniej Bretanii we Francji, Gauthier wstąpił do francuskiej marynarki wojennej jako nastolatek wkrótce po rozpoczęciu II wojny światowej, ponieważ był zbyt młody, by wstąpić do armii.

Uciekł do Wielkiej Brytanii w 1940 roku, tuż przed tym, jak siły Adolfa Hitlera zajęły większość Europy Zachodniej, w tym Francję.

W Londynie pan Gauthier przyłączył się do ruchu Wolna Francja, który utrzymywał rząd na uchodźstwie i armię współpracującą z aliantami przeciwko nazistowskim Niemcom.

Walczył w Kongo, Syrii i Libanie, zanim dołączył do jednostki strzelców morskich znanej jako Kieffer Commandos, która szkoliła się w szkockich górach.

Podczas bitwy o Normandię zginęła ponad połowa jego jednostki 177 Wolnych Francuzów.

Lądowanie w D-Day sił alianckich Stanów Zjednoczonych, Wielkiej Brytanii i Kanady rozpoczęło 11-miesięczną ofensywę. Ostatecznie doprowadziło to do klęski nazistowskich Niemiec i wyzwolenia okupowanej Europy.

W późniejszym życiu pan Gautier osiadł w portowym mieście Ouistreham w Normandii i został działaczem na rzecz pokoju.

„To wcale nie było tak dawno… Myślę, że mogłem zabić młodego chłopca” – powiedział w wywiadzie dla agencji informacyjnej Reuters w 2019 roku, kiedy miał 96 lat.

„Mogłem mieć osierocone dzieci, być może owdowiałem po kobiecie lub płakałem po matce… Nie chciałem tego robić. Nie jestem złym człowiekiem”.