Czas e-biznesu

Wszystkie najświeższe informacje o Polsce z Czasu e Biznesu.

Krzysztof Zanussi odbiera nagrodę za całokształt twórczości od Camerimage

Krzysztof Zanussi odbiera nagrodę za całokształt twórczości od Camerimage

Camerimage, festiwal filmowy nastawiony na kinematografię, przyznaje Nagrodę za Całokształt Twórczości reżyserowi-autorowi Krzysztofowi Zanussiemu.

Urodzony w 1939 roku w Warszawie, Zanussi studiował w PWSFTviT w Łodzi, ale jeszcze przed zapisaniem się na studia realizował filmy amatorskie, zdobywając nagrody na różnych festiwalach.

Jego debiut reżyserski Śmierć terytorialna (1966) ze zdjęciami Jana Hessego zapowiadał główne wątki jego twórczości – zderzenie sacrum i profanum, młodości i starości, życia i śmierci.

Po zrealizowaniu kilku filmów dokumentalnych i średniometrażowych Zanussi wyreżyserował swój pierwszy film fabularny „Struktura kryształu” (1969) ze Stefanem Matyjaszkiewiczem w roli reżysera. Obraz wpisuje się w tzw. trzecią falę w polskim kinie, która łączyła w sobie ascetyzm, brak tradycyjnej fabuły i głębokie poczucie realizmu, które znalazło odzwierciedlenie w kinematografii – wszystko to jest cechą charakterystyczną wczesnych dzieł reżysera.

W latach 70. Zanussi wyprodukował cykl filmów, które na stałe zapisały się w historii polskiego kina. „Iluminacja” (1973), fot. Edward Kłosiński; „Kamuflaż” (1976) z DP Kłosińskim zdobył Nagrodę Lwy Gdańskie na 4. Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku; „Życie rodzinne” (1970) z autorem zdjęć Witoldem Soboczyńskim; oraz „Wir” (1978), fot. Kłosiński.

Niezmienny robotnik (1980) Zanussiego z DB Sławomirem Idziakiem zdobył Nagrodę Specjalną Jury na Festiwalu Filmowym w Cannes.

W latach 80. Zanussi zaczął podejmować więcej projektów za granicą, zwłaszcza w Niemczech Zachodnich. W Roku cichego słońca (1984), ze zdjęciami Sławomira Idziaka, zdobył Złotego Lwa na Festiwalu Filmowym w Wenecji.

Od lat 90. Zanussi nawiązał kontakt z nową publicznością, często poprzez eksperymentowanie z różnymi gatunkami filmowymi. Tytuły z tego późniejszego okresu to W pełnym galopie (1995) z autorem zdjęć Jaroslavem Samojdą i Życie jako śmiertelna choroba przenoszona drogą płciową (1999) z Kłosińskim za kamerą. Zanussi pracował także przy takich filmach jak UFO (2014), Eter (2018) i Figura idealna (2022), ze zdjęciami Piotra Niemiejskiego.

READ  Podajcie pierogi, czas na Polski Festiwal w Vancouver

Zanussi odwiedzi Camerimage, który odbędzie się w Toruniu w dniach 11-18 listopada, aby odebrać nagrodę.