Joe Biden lobbuje za Ursulą von der Leyen, aby została kolejnym szefem NATO po przeszkodzeniu Benowi Wallace’owi

Oczekuje się, że pani von der Leyen będzie pierwszą kandydatką na przywódców UE, która zachowa swoją rolę najwyższego urzędnika bloku odpowiedzialnego za Komisję.

Wątpliwości budzi jednak to, czy uda jej się uzyskać wsparcie również w Parlamencie Europejskim, w którym prawicowi eurodeputowani, sprzeciwiający się jej zielonej polityce, mają zawrzeć sojusz.

„Wprowadza misję NATO do dyskusji na temat innych wysokich stanowisk w Europie” – powiedziało źródło.

W zeszłym tygodniu Stoltenberg powiedział, że „nie szuka przedłużenia” po tym, jak już opóźniał swój wyjazd, aby zapewnić stabilność koalicji w obliczu rosyjskiej inwazji na Ukrainę.

Pozostanie na tym stanowisku do października 2024 r., co oznacza, że ​​będzie pełnił funkcję sekretarza generalnego NATO przez dekadę, zanim ma ustąpić.

Nie ma formalnych procedur mianowania wyższego urzędnika w sojuszu wojskowym. 31 państw członkowskich musi prowadzić dyskusje na temat potencjalnych kandydatów do czasu osiągnięcia konsensusu.

Wallace wypadł z wyścigu o zastąpienie Stoltenberga w zeszłym miesiącu po tym, jak jego kandydaturze sprzeciwił się Biały Dom i Francja, która chce, aby przywódca z Unii Europejskiej zajął to stanowisko.

Wsparcie Wallace’a dla Ukrainy jest problemem

O sekretarzu obrony mówiono, że jest ulubieńcem wielu państw członkowskich NATO, ale z Waszyngtonem, de facto liderem Sojuszu, dochodziło do poważnych napięć w związku z jego bezprecedensowym poparciem dla Ukrainy.

W swoim wsparciu militarnym dla Kijowa, włączając w to czołgi i pociski manewrujące dalekiego zasięgu, często posuwał się dalej niż Stany Zjednoczone.

Inni sojusznicy z NATO opowiadają się za premierem lub głową państwa, która zastąpi Stoltenberga, podczas gdy inni wciąż naciskają na kandydatkę płci żeńskiej.

Mette Frederiksen, duński premier, pojawił się jako potencjalny faworyt do objęcia tej roli po niedawnym spotkaniu z Bidenem w Białym Domu.

Wykluczyła się jednak z awantury, gdy państwa członkowskie zgłaszały obawy co do możliwości trzeciego z rzędu skandynawskiego lidera NATO.

Oczekuje się również, że Turcja sprzeciwi się duńskiemu premierowi po spaleniu kopii Koranu i tureckich flag w Kopenhadze w zeszłym tygodniu.