Ile planet może znajdować się w Pasie Kuipera?

A Ostatnie badania Opublikowane w Listy do dzienników astrofizycznych Bada możliwość istnienia swobodnie pływających planet (FFP) wielkości Marsa – znanych również jako planety samotne, planety bezgwiezdne i planety wędrujące – które dawno temu zostałyby przechwycone przez grawitację naszego Słońca i krążą w zewnętrznym Układzie Słonecznym w odległości około 1400 km. z dala. Jednostki (AU) słońca. Dla kontekstu, najdalszym znanym ciałem planetarnym w Układzie Słonecznym jest Pluton, który krąży wokół Słońca w odległości około 39 jednostek astronomicznych i jest również częścią Pasa Kuipera, który według szacunków naukowców rozciąga się na odległość 1000 jednostek astronomicznych od Słońca.

Badanie to ma miejsce w czasie, gdy naukowcy szacują obecnie, że w naszej Galaktyce Drogi Mlecznej mogą istnieć miliardy, jeśli nie biliony FFP, przy… Niedawno zaprezentowane badanie Wykorzystanie danych z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba (JWST) do zidentyfikowania 540 potencjalnych planet swobodnych wielkości Jowisza, przy czym niektóre z nich to pary czerwonych planet, zwane także planetami podwójnymi. Po tym nastąpił kolejny Niedawno zaprezentowane badanie który badał również pochodzenie i ewolucję tych podwójnych planet zbójeckich. Naukowcy wysuwają obecnie hipotezę, że zbuntowane planety powstają w jednym z dwóch scenariuszy: jako część własnego układu słonecznego, ale następnie w jakiś sposób zostają wyrzucone do wszechświata lub powstają w izolacji. Ale jakie jest ogólnie znaczenie badania wolnych planet?

„Istnieją trzy interesujące obszary astrofizyki, których możemy się dowiedzieć z planet swobodnych” – mówi Amir Siraj, doktorant na Wydziale Nauk Astrofizycznych Princeton i jedyny autor badania. Wszechświat dzisiaj. Pierwszą z nich jest powstawanie układów planetarnych.Pływające planety są rzekomo produktami ubocznymi procesu formowania się układów planetarnych, zatem badanie ich może pomóc rzucić światło na powstawanie układów planetarnych takich jak nasz. Po drugie, liczba wolnych planet może znacznie przewyższać liczbę planet związanych, więc jeśli jakakolwiek część z nich posiada regiony z budżetami energetycznymi, które są w stanie utrzymać wodę w stanie ciekłym, wówczas wolne planety mogą łącznie reprezentować znaczną ilość zamieszkałych nieruchomości we wszechświecie. Trzeci to dynamiczne interakcje z gwiazdami i układami planetarnymi.Ponieważ wolne planety nie są powiązane z żadną konkretną gwiazdą, wędrują po galaktyce i mogą wchodzić w dynamiczne interakcje z wieloma różnymi gwiazdami i układami planetarnymi.

To był trzeci obszar, o którym opowiadał Siraj Wszechświat dzisiaj Wykorzystał to w swoim badaniu, zadając pytanie, czy nasz Układ Słoneczny prawdopodobnie wychwytywał FFP w swojej historii trwającej około 4,5 miliarda lat.

Na potrzeby badania Siraj wykorzystał modele komputerowe do symulacji możliwości wychwytywania FFP w zewnętrznym Układzie Słonecznym, uwzględniając przy tym niezliczone czynniki, w tym półoś wielką, mimośród i czas obserwacji FFP. Po przeprowadzeniu niemal 100 milionów symulacji wyniki wskazują na możliwość istnienia ciała planetarnego wielkości Marsa, a nawet wielkości Merkurego, gdzieś w zewnętrznym Układzie Słonecznym w odległości około 1400 jednostek astronomicznych od Słońca, jak Siraj wskazał w badaniu, że odległość może wynosić od 600 do 3500 jednostek astronomicznych. Ale jakie znaczenie ma dotychczasowa obecność planety ziemskiej w zewnętrznym Układzie Słonecznym w porównaniu z gigantyczną planetą gazową?

„Ponieważ ta planeta będzie dawną egzoplanetą, szczegółowe jej badanie ujawni mnóstwo informacji na temat powstawania planet wokół innych gwiazd” – mówi Siraj. Wszechświat dzisiaj. „Fakt, że jest to planeta typu ziemskiego, oznacza, że ​​jej powierzchnia jest prawdopodobnie skalista – co jest bardzo ekscytujące, ponieważ oznacza, że ​​badając jej powierzchnię, możemy dowiedzieć się ogólnie o możliwości zamieszkania na egzoplanetach ziemskich”.

Siraj w swoim badaniu zaleca, aby przyszłe prace mogły obejmować przede wszystkim lepsze zrozumienie sposobu przechwytywania planet zbuntowanych, a także przeprowadzenie testów obserwacyjnych w celu określenia, gdzie na niebie należy również szukać planet zbuntowanych. Wskazuje również, że na podstawie wcześniejszych badań mikrosoczewkowanie stało się preferowaną metodą identyfikacji planet zbójeckich.

Jakie nowe odkrycia dokonają naukowcy na temat planet zbójeckich w nadchodzących latach i dziesięcioleciach? Czas pokaże, dlatego się uczymy!

Jak zawsze kontynuuj naukę i kontynuuj badania!