Friedrich Lindgren o zmaganiach z Covid i światowymi ambicjami Speedway GP przed drugą rundą w Warszawie

Fredrik Lindgren mówi, że „nic innego nie może się równać” z Speedway GP i ujawnił swoje ambicje zdobycia tytułu mistrza świata po powrocie z długiej Covid.

Lindgren, lat 37, jeździ w swoim 18. sezonie, z najlepszymi finiszami w 2018 i 2020 roku, kiedy był trzeci w klasyfikacji generalnej.

Po zmaganiach z przedłużającym się COVID-em i uszkodzeniem płuc w ciągu ostatnich dwóch lat, Lindgren cieszy się z szansy na ponowną rywalizację.

„Odkąd pamiętam, wszystko, co chciałem robić, to ścigać się szybko.

„Przyjechałem dwa lata temu z poważnymi problemami zdrowotnymi, więc w tym roku chcę po prostu spróbować i naprawdę się tym cieszyć. Jeśli odniesiemy jakiś sukces, byłby to duży plus.

„Oczywiście, że chcę zostać mistrzem świata. Nie wiem, kiedy przestanę. Zdecydowanie się starzeję, ale nie czuję się stara w mojej głowie. Nadal czuję się bardzo młoda i czuję się jakbym uczę się nowych rzeczy i czuję, że chcę się rozwijać, więc nie mam pojęcia, kiedy skończę.” mojej kariery.

W sobotę w stolicy Polski, Warszawie, odbędzie się druga runda sezonu wyścigów motocyklowych 2023, a wszystkie wydarzenia będą transmitowane na żywo online za pośrednictwem platform Eurosport i Discovery+.

Lindgren zajął trzecie miejsce na torze w zeszłym roku, Max Frick wygrał, a Leon Madsen był drugi.

Mówi, że najlepiej czuje się, gdy „wszystko dzieje się instynktownie”.

„Aspekt mentalny jest naprawdę ważny. Zmierzysz się z przeciwnościami losu i tak sobie z nimi radzisz. To cię zmusi lub nie”.

„Kiedy wszystko idzie dobrze, tak naprawdę nie myślisz za dużo, to takie proste. Ale kiedy coś idzie nie tak, mózg czasami zaczyna pracować w nadgodzinach.

„Myślę, że kiedy mam najlepsze wyścigi, wszystko dzieje się po prostu instynktownie. Czasami, kiedy przychodzę po biegu, w którym byłem naprawdę dobry, nic nie pamiętam. Mój mechanik musi mi przypominać, co się stało i potem wracaj do mnie czasem”.

Ojciec Lindgrena, Tommy, był żużlowcem, a jego młodszy brat Ludwig również jeździł.

Po raz pierwszy zajął się motocyklami w 2004 roku i przypisuje żonie, że jest jego największym wsparciem.

„Jako szosowiec musisz dużo podróżować. Ścigamy się nie tylko w Mistrzostwach Świata, ale także w Polskiej Pierwszej Dywizji i Szwedzkiej Pierwszej Dywizji. W ciężarówce jest dużo kilometrów, dużo samolotów, dużo podróży i rzeczy organizacyjnych.

„Zostanie ojcem było ogromną zmianą w moim życiu. Na początku było bardzo trudno. Posiadanie małego dziecka wymaga dużo pracy, a godzenie życia na autostradzie z życiem rodzinnym jest trudne.

„Moja żona jest zdecydowanie moim największym wsparciem, a także pracuje z nami w zespole. Zajmuje się dużą częścią pracy. Zdecydowanie robi dla mnie wiele rzeczy.”

– – –