Europejski pocisk rakietowy Ariane-5 kończy ostateczny start

Ariane-5, europejska ciężka rakieta, rozpoczęła swoją ostatnią misję.

Pojazd, który zapewniał kontynentowi dostęp do przestrzeni kosmicznej przez prawie trzy dekady, zakończył swoją karierę za pomocą dwóch satelitów komunikacyjnych.

Powszechnie uważa się, że był bardzo skutecznym strzelcem, poniósł tylko dwie bezpośrednie porażki w 117 lotach.

Ale wycofanie Ariane-5 stawia Europę w trudnej sytuacji, bez następcy gotowego do przejęcia.

Rakieta nowej generacji, Ariane 6, wciąż znajduje się w fazie rozwoju i testów i może zostać wystrzelona dopiero w przyszłym roku.

Sprawę komplikuje fakt, że Europa nie może już używać rosyjskich rakiet Sojuz, a jej mniejszy pojazd, Vega C, został uziemiony po awarii lotu w grudniu ubiegłego roku.

Brak domowych rakiet skłonił dyrektora generalnego ESA, Josefa Ashbachera, do stwierdzenia niedawno, że „Europa znajduje się… w ostrym kryzysie wyrzutni”.

Środowa ostatnia misja została przeprowadzona, jak zwykle, z kosmodromu Kourou w Gujanie Francuskiej.

„Pasażerami” na pokładzie byli francuski satelita obronny o nazwie Syracuse 4B oraz niemiecki statek kosmiczny o nazwie Heinrich Hertz.

Samolot Ariane odleciał na początku okna startowego o godzinie 19:00 czasu lokalnego (22:00 GMT; 23:00 GMT).

Dr Achbacher powiedział, że Ariane-5 zostanie zapamiętany jako niezwykły pojazd.

„Wydajność i dokładność Ariane-5 była absolutnie wyjątkowa, ale jestem przekonany, że Ariane 6 będzie miała taką samą wydajność i dokładność, gdy znajdzie się na platformie startowej” – powiedział BBC News.

Wtrysk na orbitę był tak precyzyjny, że obserwatorium nie musiało używać żadnego własnego paliwa do korekty kursu, skutecznie podwajając oczekiwany okres eksploatacji z 10 do 20 lat.

Nowa europejska rakieta nośna została wystrzelona, ​​ponieważ koszt produkcji Ariane-5 stał się nie do utrzymania w obliczu amerykańskiej konkurencji.

SpaceX przedsiębiorcy Elona Muska zrewolucjonizował rynek startowy dzięki Falconowi wielokrotnego użytku, który obniżył cenę Ariane.

Ariane-6 ma być co najmniej o 40% tańsza niż Ariane-5, ale pozostaje konstrukcją „zbędną”: do każdej misji potrzebny jest nowy pocisk.

Europa zmierza w kierunku ponownego wykorzystania, ale potrzebne technologie nie będą używane do 2030 r.

Tymczasem Musk oferuje większe rakiety, które obiecują jeszcze bardziej obniżyć ceny startowe.

Ostatni lot Ariane-5 w środę przebiegł bezbłędnie, a Heinrich Hertz i Syracuse 4B wystrzeliły na trajektorię na orbitę geostacjonarną około pół godziny po opuszczeniu Ziemi.

Ariane-5 przeszedł na emeryturę po wyniesieniu na orbitę ponad 230 satelitów, co odpowiada 1000 ton sprzętu.

Oprócz Jamesa Webba, godne uwagi zadania obejmowały wystrzelenie łowcy komet Rosetta (2004); Gigantyczny monitor środowiskowy Invisat (2002); statek towarowy stacji kosmicznej 20 ton, Quad (2008); a ostatnio księżyce Jowisza Europa explorer, JUICE (2023).

Rakieta została zaprojektowana w latach 80. XX wieku jako środek do wystrzelenia wahadłowca kosmicznego o nazwie Hermes. Plan ten został porzucony ze względu na koszty, a pojazd wszedł do służby w 1996 roku tylko dla satelitów napowietrznych.

Przez większość swojej kariery wystrzeliwała połowę dużych satelitów komunikacyjnych.