Badania porównawcze – Czy polskie fiskusy akceptują analizy grupowe?

Badania porównawcze są popularnym tematem w większości stanów podatkowych. Podobnie jak wszystko inne w życiu, nie ma wspólnego zrozumienia, jak to się ostatecznie potoczy.

Różnic pomiędzy poszczególnymi systemami prawnymi w postaci stosowania różnych instrumentów zabezpieczających na podstawie cen transferowych (TP) nie można ignorować.

Różnice te mogą stać się problematyczne podczas opracowywania „kompleksowej analizy”, która spełnia wymagania prawne każdego kraju.

Przykład: W Polsce analiza porównawcza jest obowiązkową pozycją w aktach lokalnych dla wszystkich transakcji podlegających obowiązkom prawnym TP. Jest to pierwsza i główna różnica między polskimi przepisami a większością innych jurysdykcji. W związku z tym, nawet jeśli standardy zostaną ustanowione na poziomie grupy, prawdopodobnie obejmą one tylko duże transakcje (nie wszystkie).

Innym ważnym aspektem jest przygotowanie międzynarodowych grup kapitałowych od góry do dołu, a następnie udostępnienie globalnego badania porównawczego wszystkim podmiotom stowarzyszonym. Ich celem jest ujednolicenie polityki TP w danej grupie, ale także ograniczenie wydatków ponoszonych przez poszczególne podmioty (przygotowywana jest jedna analiza top-down zamiast kilku). Polscy podatnicy często otrzymują od grupy analizy porównawcze.

Czy zatem można go bezpiecznie stosować? Jak polskie organy podatkowe radzą sobie z tą kwestią?

Jeżeli jednostka zdecyduje się na skorzystanie ze zbiorowo przygotowanego badania porównawczego, musi znać jego szczegóły, zidentyfikować potencjalne zagrożenia i zwrócić szczególną uwagę na ich przeciwdziałanie.

Po pierwsze, są to dokumenty znacznie bardziej ogólne niż te opracowywane indywidualnie dla konkretnych transakcji pomiędzy konkretnymi podmiotami. Ponadto wybrane kryteria porównania często nie są dostosowane do charakterystyki transakcji, którą przedstawia polski podmiot.

Wymagania nakładają również polskie organy podatkowe. Jednym z założeń jest uwzględnienie w strategii badań porównawczych rynku polskiego. Często, gdy transakcja dotyczy przychodów polskiego podmiotu, np. usługodawcy, władze chcą sprawdzić lokalny rynek.

Władze chętnie przyjrzą się też kompleksowej analizie, obejmującej kilka lub kilkanaście rodzajów transakcji, w których uczestniczy podobna liczba podmiotów, często zlokalizowanych w różnych krajach.

Ponadto polskie przepisy jasno określają elementy, które muszą znaleźć się w raporcie z badań normatywnych. Sprawdź dokładnie, czy analiza grupowa zawiera je wszystkie.

Jest całkiem zrozumiałe, że Grupa Kapitałowa ma globalne spojrzenie na takie problemy i chce korzystać ze swoich usług lub produktów jak najbardziej kompleksowo. Faktem jest jednak, że warunki ekonomiczne w kraju, w którym jednostka prowadzi działalność, są niezbędne do uzyskania najkorzystniejszych sprawozdań finansowych. Przygotowanie globalnych standardów dla lokalnych operacji wiąże się więc z pewnymi ryzykami (doskonałym przykładem mogą być różnice inflacyjne między poszczególnymi krajami, nawet w samej UE, gdzie inflacja w Polsce sięga 20%, aw innych tylko kilka procent). Dlatego żadna pojedyncza analiza nie może uzasadniać rentowności podmiotów działających w dwóch różnych realiach gospodarczych.

Z kolei polskie organy podatkowe podczas kontroli podmiotów gospodarczych w związku z ochroną czasową skupiają się głównie na badaniach porównawczych i uzyskiwanych wynikach.

Wreszcie podatnicy powinni mieć świadomość, że badania porównawcze w Polsce są również podstawą do wypełnienia formularza TPS. Służy do zgłaszania informacji takich jak:

• obowiązujące normy

• Wyniki badań porównawczych;

• poziom rentowności lub inne wskaźniki osiągnięte w badanej transakcji; I

• Stosowane miary statystyczne Doświadczenie pokazuje, że badania kohortowe często charakteryzują się przedziałami obliczonymi przy użyciu różnych miar statystycznych i nie jest jasne, który z nich jest uznawany za „długość ramienia”.

Krótko mówiąc, grupowe badania porównawcze są co do zasady akceptowalne, ale podatnicy nie powinni ignorować specyfiki polskich przepisów. Powinni również mieć świadomość, że badania porównawcze należą do najtrudniejszych dokumentów podczas kontroli podatkowych. Mogą być wymagane dodatkowe wyjaśnienia, na które podatnicy powinni być dobrze przygotowani z wyprzedzeniem.