„Węglowa bomba zegarowa”: kryzys klimatyczny grozi zniszczeniem torfowisk Konga | emisja gazów cieplarnianych

Badania wykazały, że torfowiska Konga to ogromna węglowa „bomba zegarowa”, która może wynikać z kryzysu klimatycznego.

Badanie wykazało, że torfowiska przeszły od magazynowania węgla do uwalniania go do atmosfery, gdy klimat stał się bardziej suchy 5000 lat temu, zanim powróciły do ​​akumulacji węgla 2000 lat temu.

Naukowcy obawiają się teraz, że spowodowane przez człowieka globalne ocieplenie może ponownie przewrócić delikatny system, przyspieszając kryzys klimatyczny.

Torfowiska, które obejmują Demokratyczną Republikę Konga i Republikę Konga, są największe w tropikach i zajmują 17 milionów hektarów (42 miliony akrów). Przechowują ogromne ilości dwutlenku węgla – równowartość trzech lat globalnej emisji z paliw kopalnych. Zagrożeni są również przez wycinanie drzew oraz eksploatacja ropy i gazu.

Profesor Simon Lewis z University of Leeds w Wielkiej Brytanii i University College London, jeden ze starszych autorów badania, powiedział. „Nie wiemy dokładnie, jak blisko jesteśmy, ale wiemy, że w ciągu ostatnich dwóch dekad susze w centralnym basenie Konga się wydłużały.

„Nasze badanie przynosi nam brutalne ostrzeżenie z przeszłości. To ważna wiadomość dla światowych przywódców zebranych na rozmowach klimatycznych COP27.”

Profesor Cornell Iwango na Uniwersytecie Kisangani, in Demokratyczna Republika Kongaktóry kierował ekspedycjami mającymi na celu pobranie próbek torfu, powiedział: „Torfowiska są bardziej wrażliwe, niż sądziliśmy, i każdy musi zrobić swoją część, aby je chronić. Zanieczyszczające kraje muszą szybko zmniejszyć emisje dwutlenku węgla”.

Minister środowiska Republiki Konga, Arlette Soudan Nonolte, powiedział: „Jest ważniejsze niż kiedykolwiek, aby kraje bogate i zanieczyszczające finansowo zobowiązały się do ochrony naszych torfowisk, naszej różnorodności biologicznej i lokalnych populacji. Jeśli mamy zapobiec temu ogromnemu zasobowi węgla zmieniając się w bombę zegarową, nasi partnerzy muszą zrozumieć, że nieocenione usługi dla planetarnego ekosystemu nie mogą pozostać na zawsze za darmo”.

The Badania zostały opublikowane w czasopiśmie Nature Rdzenie pobrane z warstw torfu posłużyły do ​​rekonstrukcji historii torfowisk. Procentowa zawartość izotopów wodoru w wosku wskazuje na ilość deszczu padającego w czasie wzrostu liści. Praca wykazała, że ​​susza spowodowała obniżenie poziomu wody, wystawienie torfu na działanie powietrza i rozkład.

„Nasze wyniki sugerują pozytywne sprzężenie zwrotne w globalnym cyklu węglowym – suszenie wywołane klimatem w środkowym basenie Konga uwalnia więcej węgla z torfu do atmosfery” – podsumowują naukowcy.

Naukowcy powiedzieli, że potrzebne są dalsze badania, aby określić, ile węgla zostało uwolnione podczas wczesnej suszy i jak szybko, chociaż zajęło to co najmniej dekady lub stulecia. Dr Yannick Garcin z francuskiego Narodowego Instytutu Badawczego ds. Zrównoważonego Rozwoju i główny autor badania powiedział: „Ta susza doprowadziła do znacznej utraty torfu, co najmniej o dwa metry. Susza zmieniła torfowiska w ogromne źródło węgla”.

Badania opublikowane we wrześniu wykazały Pięć krytycznych punktów zwrotnych mogło już zostać przekroczonych Ze względu na dotychczasowe globalne ocieplenie o 1,1°C spowodowane przez ludzkość, w tym Zapadnięcie się lądolodu Grenlandii To jest Główny nurt na Północnym Atlantyku. W badaniu uznano dorzecze Konga za potencjalny punkt zwrotny, ale znaleziono niewystarczające dowody.

„Nowe badanie zapewnia wsparcie, ponieważ torfowiska Konga są podatne na suszę klimatyczną” – powiedział profesor Tim Linton z University of Exeter i członek zespołu, który przeprowadził wrześniową analizę. „Na razie utrzymywałbym torfowiska i lasy deszczowe Konga na 'niepewnej’ i 'powolnej’ liście potencjalnych elementów inwersji systemu klimatycznego, ale są one wyraźnie ważnym magazynem dwutlenku węgla i ekosystemem, o zachowanie których wszyscy musimy dążyć”. Dodał, że pożary spalające torf mogą znacznie szybciej powodować emisję dwutlenku węgla.

„Jesteśmy na krawędzi przepaści” – powiedziała Vanessa Nakati, wybitna działaczka na rzecz sprawiedliwości klimatycznej z Ugandy. [climate] katastrofa. Dorzecze Konga jest jednym z najbardziej niedocenianych zasobów na świecie. Jest to komórka bioróżnorodności i ogromny pochłaniacz dwutlenku węgla. Musimy go chronić”.