Poszukiwania Indii załogowej misji kosmicznej: wejście w ambitny start Gaganyaan

za pomocą Dziewczęcy Lengana

Bardziej liczy się dostanie się na wzgórza. Tak. Zostało to udowodnione przez Indyjską Organizację Badań Kosmicznych. Pomimo pandemii COVID-19, ISRO jest na dobrej drodze do swojej pierwszej ambitnej misji kosmicznej w Indiach, Gaganyaan, w 2023 roku. Wykonało jeszcze ważniejszy test, który zwiększy zaufanie społeczności naukowej do dalszego rozwoju projektu.

ISRO 9 maja zakończyło test zwany testem statycznym rakiety na paliwo stałe, znanej po prostu jako HS200, dla programu Gaganyaan. Test został przeprowadzony w Satish Dhawan Space Center w Sriharikota, Andhra Pradesh. Wiadomość dotarła do mediów. Dla laika te terminy techniczne mogą nie mieć większego sensu. Ale on/ona ma pełne prawo wiedzieć, ponieważ publiczne pieniądze są wydawane na programy kosmiczne.

Mówiąc prościej, test został przeprowadzony w celu wykrycia ewentualnych słabych punktów pocisku, który zostanie wystrzelony. W tym procesie ludzka inteligencja i wiedza naukowa są jednocześnie wykorzystywane do badania lub przewidywania słabości statku kosmicznego. Zapobieganie potencjalnym wypadkom jest rozliczane jako „klasyfikacja ludzka”. Proces obejmuje kilka testów z wieloma zmiennymi, aby zapewnić bezpieczeństwo załogowego statku kosmicznego w celu dotarcia do celu i bezpiecznego powrotu na Ziemię. W pewnym sensie przeanalizujesz i zrozumiesz niezawodność pocisków sklasyfikowanych przez człowieka w stosunku do pocisków nieklasyfikowanych przez człowieka. Podczas testów sprawdziłem parametry ISRO 700 i stwierdziłem, że są w normie.

Dopalacze rakiet na paliwo stałe (SRB) to para gigantycznych rakiet zamontowanych po obu stronach zewnętrznego zbiornika paliwa promu kosmicznego, które zawierają paliwo stałe. Propelent jest mieszaniną nadchloranu amonu, glinu (paliwo), tlenku żelaza (polimeru wiążącego składniki) i epoksydowego środka utwardzającego. Ta mieszanina ma postać płynną po wlaniu do części składowych każdego silnika. Propelent jest przetwarzany przez cztery dni, aż do stwardnienia. Gdy stwardnieje, ma kolor i fakturę gumki do ołówka.

Wzmacniacze odgrywają kluczową rolę, choć przez krótki czas. Działa równolegle z głównymi silnikami rakiety. Działa przez kilka minut przed startem, aby zapewnić dodatkowy ciąg potrzebny, aby orbiter mógł uciec od siły grawitacji Ziemi. Dopalacze rozpędzają prom do prędkości ponad 4825 kilometrów na godzinę i wzbijają go w niebo na wysokość 150 000 stóp, ostatecznie odłączając dopalacze i uderzając w ziemię lub gdziekolwiek mają.

HS200 to sklasyfikowana przez ludzi wersja rakietowego wzmacniacza S200 dla satelity startowego GSLV Mk III, znanego również jako LVM3. Booster na rakiecie oznacza osobę lub rzecz, która wspiera wzrost energii. Silnik S200, pierwszy etap rakiety nośnej LVM3, jest przeznaczony do wyniesienia na orbitę geosynchroniczną satelity klasy 4000 kg. LVM3 będzie wyrzutnią dla misji Ganganyaan. LMV3 będzie zawierał dwa dopalacze HS200.

ISRO z powodzeniem przeprowadziło testy statyczne S200 w 2010 roku. W tamtym czasie ISRO powiedziało, że udane testy S200 uczyniły go trzecim co do wielkości wzmacniaczem półprzewodnikowym na świecie. Celem było wystrzelenie czterech ton satelitów komunikacyjnych.

HS200, załadowany 203 tonami paliwa stałego, był testowany przez 135 sekund w ramach przygotowań do misji Gaganyaan. Booster o długości 20 metrów i średnicy 3,2 metra jest drugim co do wielkości na świecie operacyjnym urządzeniem wspomagającym paliwo stałe. Centrum Lotnicze Vikram Sarabhai, które zaprojektowało i opracowało HS200 w ciągu ostatnich dwóch lat, stwierdziło, że system sterowania zastosowany w tym wzmacniaczu jest jednym z najpotężniejszych na świecie siłowników elektromechanicznych spełniających wymogi bezpieczeństwa.

Wprowadzono wiele ulepszeń konstrukcyjnych, aby zwiększyć bezpieczeństwo różnych systemów w S200 Booster. Sprawdzono połączenia obudowy silnika, izolacji i układów zapłonowych. System został zaprojektowany i opracowany lokalnie przez ISRO we współpracy z kilkoma branżami w Indiach. Proces testowania został zakończony w ciągu ostatnich dwóch lat, pomimo pandemii, która nakłada ograniczenia, poinformował ISRO.

Wśród trzech stopni LMV3 znajdują się dwa solidne silniki połączone paskiem (S200) i ciekły stopień pierwotny oraz chłodzony górny stopień o wysokim ciągu, które tworzą LMV3. Wybrany do wystrzelenia sondy Chandrayaan 2. Pierwszy udany lot testowy LVM3 odbył się w grudniu 2014 roku.

Wiele zakładów było zaangażowanych w ostateczny sukces misji Gaganyaan. Premier Narendra Modi, oprócz tego, że jest to pierwszy indyjski program statków kosmicznych z udziałem ludzi, ogłosił, że pierwszy załogowy start odbędzie się w sierpniu 2022 r., w 75. rocznicę uzyskania przez Indie niepodległości. Nie udało się tego osiągnąć ze względu na niedostępność komponentów sprzętowych z powodu COVID. Misja ma na celu nadanie impetu działalności gospodarczej i rozwojowi zasobów ludzkich w Indiach. W latach 2021-22 na misję przeznaczono 833 crore rupii. Ale w latach 2022-2023 ISRO otrzymało wyższe przydziały.

Minister Unii Jitendra Singh powiedział, że ISRO wystrzeli Gaganyaan do końca 2022 r. lub na początku 2023 r. Planowane jest wysłanie jednego lub trzech astronautów w kosmos na okres siedmiu dni. Zanim misja zamieszkana zostanie wysłana, zostaną wysłane dwie luźne misje. Do misji bezzałogowej wybrano do czterech eksperymentów biologicznych i dwa eksperymenty mikrograwitacyjne związane z naukami fizycznymi z instytucji akademickich.

(Autor jest analitykiem lotniczym i obronnym oraz dyrektorem ADD Engineering Components (India) Pvt Ltd. Wyrażone opinie są subiektywne i nie odzwierciedlają oficjalnego stanowiska ani polityki Financial Express Online. Powielanie tych treści bez pozwolenia jest zabronione.)