Międzynarodowy Festiwal Filmowy CMU ujawnia twarze za maskami

Jolanta Lyon, zastępca dyrektora Centrum Nauk Humanistycznych w Carnegie Mellon i niepełnoetatowa nauczycielka języka polskiego w Pete, wspomina, jak pytała przechodniów o znaczenie masek w ich życiu, co doprowadziło do Międzynarodowy Festiwal Filmowy Carnegie Mellon.

„Przeprowadzaliśmy wywiady z ludźmi na ulicy [about] – Co dla nich znaczą te maski – powiedział Leon. „Większość z nich powiedziałaby, oczywiście, ochrona i zdrowie, ale w rzeczywistości byli ludzie, którzy znaleźli maski w innym sensie – maski jako duma narodowa, maski jako protest, maski jako tożsamość”.

Leon odkrył pomysł jako dyrektor festiwalu, który trwa do soboty w McConomy Hall na Carnegie Mellon University, a także w Gilliott Center i Harris Theatre na Carnegie Mellon University. Festiwal co roku bada inne „twarze” – poprzednie festiwale badały twarze tożsamości, konfliktów, globalizacji i nie tylko. Ale tegoroczny festiwal wybrał coś uniwersalnego w dobie pandemii COVID-19 – „Faces Behind the Mask”.

Regis Curtis, student pierwszego roku francuskiego, niemieckiego, Gender, Gender i Women’s Studies w Pete, który trenował na festiwalu, powiedział, że temat stawia publiczności szerokie pytanie o ich stosunek do masek – tożsamości, fasad i przebrania, które noszą ludzie.

„To, czego nie chcemy robić, to powiedzieć dokładnie, czego od tego chcemy” – powiedział Curtis. „Wiele z tego, co robimy, to znajdowanie filmów, które zajmują się ukrytymi rzeczami i rzeczami, które można ujawnić poprzez analizę lub akt oglądania… To naprawdę okazja dla widzów, których przyprowadzamy do dyskusji między sobą o tym, co ta maska znaczy dla nich.”

Według Arushi Jaina festiwal doznał niepowodzeń podczas pandemii. Tegoroczny festiwal był mile widzianym odejściem od domyślnego formatu, powiedział Carnegie Mellon absolwent Wydziału Zarządzania Przemysłem Rozrywkowym.

„Festiwal trwa już od jakiegoś czasu, ale ostatnie kilka lat było bardzo trudne z powodu COVID – ale nawet wtedy ludzie zaangażowani w ciągu ostatnich kilku lat wykonali naprawdę dobrą robotę, aby uczynić go wirtualnym” powiedział Jain. „W tym roku jesteśmy bardzo zadowoleni, że zrobiliśmy to ponownie osobiście, a twarze naprawdę wyszły zza maski”.

Na festiwalu pokazano 14 filmów z całego świata. W dniu premiery pokazano film marokański.Casablanca wygrywa„, podczas gdy inni lubią polski film”Nie zostawiaj śladówFilm brazylijski.specjalna pustyniaPodczas festiwalu.

Cindy Lo, stażystka festiwalowa i studentka piątego roku na Carnegie Mellon University, która specjalizuje się w psychologii, badaniach globalnych i interakcji człowiek-komputer, powiedziała w pełnometrażowym filmie dokumentalnym Loup:okopyZwiązany z konfliktem na Ukrainie.

„[It] Pokazuje, jak wygląda codzienne życie żołnierzy na ziemi. Nakręcony na kilka miesięcy przed wybuchem wojny [in the] powiedział Lou. „To ma mikroskopijne spojrzenie na życie jednostek”.

Lu powiedział, że te filmy mają przeciwstawić się wyobrażeniom widzów na temat świata.

„Kryterium wyboru filmów jest to, aby były prowokujące do myślenia, a także kwestionowały społeczne status quo, które ludzie akceptują w swoim codziennym życiu” – powiedział Lu. „[We want to] Spraw, aby ludzie widzieli i myśleli o innych punktach widzenia, nie przekazując żadnego przesłania tego, jak powinni myśleć”.

Na festiwalu nie zabrakło także Q&A z reżyserami m.in. „Casablanca Beats” i „Zostaw ślad”. W dyskusji panelowej po „Okopach” wzięli udział wykładowcy Pete’a Willa Zavali, Adriany Helbig i Teiany Schleicher. Niektóre z przyjęć obejmowały jedzenie z kultury przedstawionej wcześniej na ekranie – chińskie jedzenie z Squirrel Hill Yue Bai Wei jest następstwem filmu w języku mandaryńskim „The Ripples of Life”.

Curtis powiedział, że celem tych wydarzeń jest stworzenie wciągającego kulturowo środowiska.

„Te chwile, kiedy ten festiwal i ta organizacja są u szczytu”, powiedział Curtis. „Zaczęliśmy pod koniec tego roku i mieliśmy pewne problemy, zwłaszcza z niepewnością związaną z wirusem COVID, [so] Nie byliśmy w stanie zorganizować każdego koncertu tego wielkiego wydarzenia, ale upewniliśmy się, że będziemy mogli wielokrotnie pokazać dokładnie, czym jest ten festiwal w idealnym roku”.

Jedyne, czego brakuje festiwalowi, to język angielski. Podczas festiwalu publiczność słyszała o 16 językach, z których żaden nie był po angielsku, z wyjątkiem kilku zapożyczonych słów po maltańsku. Jane powiedziała, że ​​ten element festiwalu był zamierzony.

„Ujawnia ludzi w różnych kulturach, zwłaszcza w takim miejscu, jak to – nie tylko Carnegie Mellon, ale ogólnie w Stanach Zjednoczonych, gdzie jest wiele kultur i emigrantów, którzy spotykają się, aby tu pozostać” – powiedziała Jane. „Pomaga ludziom żyć razem. Pomaga ludziom prowadzić dyskusję, zdrowy dyskurs”.

Leon powiedziała, że ​​ma nadzieję, że te filmy pomogą przełamać stereotypy.

„Filmy pozwalają widzom spotkać się z drugim, poznać drugiego, oswoić drugiego” – powiedział Lyon. „Jeśli tak się stanie, lepiej zrozumiesz drugiego”.

Curtis powiedział, że ostatecznym celem festiwalu jest zwiększenie otwartości kulturalnej.

„To naprawdę daje społeczności Pittsburgha możliwość zaangażowania się w różnorodność i zobaczenia świata z jednej sali na Carnegie Mellon University” – powiedział Curtis.