Hebel McDonald’s błyszczy w regionalnych mistrzostwach stanowych spotkań i uderzeń | Wiadomości, sport, praca

Zdjęcie personelu / Neil Madhavan McDonald’s Megan Hebel idzie w kierunku mety nie widząc żadnego innego zawodnika w zasięgu wzroku, aby spotkać się z Regional Cross Country w sobotnie popołudnie w Boardman High School.

Rada Dyrektorów – Minęło dużo czasu od Megan Hebel, starszego pracownika McDonald’s.

Przez trzy lata była na zakręcie, ale nigdy nie była w stanie zrobić ostatniego skoku, by wylądować na szczycie.

Jako studentka pierwszego roku w Howland w 2019 roku zajęła 8. miejsce w regionalnym spotkaniu przełajowym I Dywizji, a kiedy była na drugim roku, spadła na 12. miejsce. Po przybyciu do McDonalda jako młodzieniec, w zeszłym roku skoczyła na trzecie miejsce.

Jednak ten rok był rokiem Hipple’a.

Chociaż był to inny sport, wiosną została mistrzynią stanu III ligi kobiet w biegu na 3200 metrów na torze. Miesiąc temu była najlepszym miejscowym finiszerem Spartan Invitational, a w zeszłym tygodniu wygrała spotkanie okręgowe w Madison.

Teraz jest regionalną mistrzynią dziewczęcej dywizji trzeciej — wygrała swój wyścig o około 12 sekund w sobotę na Boardman.

„Wszedłem w to, wiedząc, że było wielu ludzi w moim tempie – wszyscy byli tam, aby mnie popchnąć” – powiedział Hebel. „Więc chciałem zostać z tą grupą frontową, a gdybym mógł, spróbowałbym ich wyciągnąć i byłem w stanie to zrobić”.

Wśród zawodników, których Hebel pokonał w ciągu ostatnich dwóch tygodni, jest obrońca klasy trzeciej i dwukrotny obrońca tytułu Kaley Richards z Maplewood. Hebel pokonał Richardsa w hrabstwach w zeszłym tygodniu i ponownie na Mistrzostwach Regionalnych w tym tygodniu.

Pomimo rywalizacji na torze, obaj mają dla siebie duży szacunek, a para wymienia się krótkim uściskiem po przekroczeniu linii mety.

„Kali zawsze był tak miły i pomocny” – powiedział Hebel. „Więc po wyścigu, niezależnie od tego, czy wygra, czy wygra, oboje zawsze upewniamy się, że damy sobie piątkę lub uściskamy i gratulujemy sobie nawzajem”.

Rajd na szczyt Hebel rozpoczął się po zakończeniu zeszłego sezonu w Foot Locker Eastbay Midwest Regionals, gdzie zajęła 52. miejsce przed szerokim gronem najlepszych biegaczy z kilku stanów.

– Zademonstrowała tam wspaniałe show… ale celem wzięcia udziału w tym spotkaniu było zmotywowanie jej i udowodnienie, że jest tam więcej – powiedział Robin Capalco, trener McDonald Girls.

Tak jak oczekiwał Kapalko, ten wyścig wywołał coś w Hipple.

Hebel powiedziała, że ​​zaczęła więcej podnosić, zwłaszcza górnej części ciała, i wypracowała swój rdzeń. Praca, którą wykonała zeszłej zimy, opłaciła się, a awans Hebel nie był dla Capalco zaskoczeniem.

„Meghan to dzieciak, który robi wszystko, co jej powiesz i robi to dobrze” – powiedział Capalco. „Wędrowała poza sezonem, skróciła zimowe kilometry i miała świetny sezon wyścigowy. (sobota) to jej pierwsza bliska rywalizacja, więc dobrze było zobaczyć, jak jest popychana”.

„Jest bardzo zmotywowana, sama jest bardzo zmotywowana i nie upada łatwo. Ma dobrą mentalność.”

Jest jednak jeszcze jeden ostatni krok do wymarzonego sezonu Hipple’a, a w nadchodzącym tygodniu Division III spotyka się w Obetz.

„Chciałbym wygrać, ale nadal mam silną konkurencję” – powiedział Hebel. „Tylko dlatego, że pokonałem te dziewczyny raz, nie oznacza, że ​​pokonam je ponownie”.

Do Hipple dołącza w przyszłym tygodniu w Obetz reszta innych Błękitnych Diabłów. Dziewczyny z McDonald zakończyły rozgrywki play-off zespołu jako ostatnie, zajmując trzecie miejsce ze 107 punktami.

„Wykonaliśmy robotę” – powiedział Capalco. Spodziewałem się, że nie pokonamy Mogador ani Norwegii. Pomyślałem więc, że jeśli przyjedziemy dzisiaj, może zdobędziemy trzecie miejsce. Zbliżyliśmy się trochę, niż się spodziewałem. większe i lepsze rzeczy w następny weekend.” „.

Pociski eksplodują w górę

Drużyna przełajowa Maplewood Boys to zgrana grupa.

Według trenera Davida Dietera biegają dla siebie bardziej niż dla siebie. Coś odbija się w jasnym platynowym kolorze blond, gdy każdy członek zespołu farbował swoje włosy w solidarności ze sobą.

„Ci faceci naprawdę troszczą się o siebie nawzajem” – powiedział Dieter. „Widać to podczas regularnych biegów. Świetnie się razem bawią, ale też bardzo ciężko pracują. Więc jeśli chodzi o spotkania, chcą być wokół siebie, więc popychają się nawzajem, aby wszyscy mogli biegać naprawdę dobrze. „

W sobotę obie rakiety popchnęły się do mety, zdobywając mistrzostwo regionu 3rd Division chłopców z 80 punktami.

„Wiedzieli, że jest tu wiele świetnych drużyn” – powiedział Dieter. „Więc próbowali skoncentrować się na sobie i nakłaniać się nawzajem, aby robili, co mogli. Mieli nadzieję, że inne zespoły pomogą im popchnąć ich, by byli lepsi, niż mogliby być. „

Maplewood umieścił czterech kolarzy na 25. miejscu, prowadzonym przez młodego Alexa Donaldsona, który zajął 10. miejsce (17:07,0). Ojciec Bryson Hymes był tuż za nim na 12. miejscu (17:09,3), następnie młodzik Brandon Calderwood zajął 20 miejsce (17:28,7), a drugi Trevor Shipman zajął 25 miejsce (17:46,8).

Nowicjusz Andrew Donaldson zajął 44 miejsce (18:21,5), debiutant Tom Damen 61 miejsce (18:54,3), a junior Seth Graves 107 miejsce (24:16,8).

McDonald’s również wybiera się na spotkanie stanowe w przyszłym tygodniu, które zajął czwarte miejsce z 105 punktami, aby zająć ostatnie miejsce w play-off.

miłość braterska

W zeszłym roku Dominic Papagalo, student drugiego roku w Mineral Ridge, chciał podzielić się swoim starszym bratem, Timmym, doświadczeniem biegowym w stanie, ale niestety Timmy złamał stopę.

Dominic był w stanie ponownie zakwalifikować się do Stanów Zjednoczonych, zajmując w sobotę 5. miejsce (16:39,2) w regionalnym spotkaniu Division 3, a tym razem Timmy w końcu dołączy do niego w Obetz w przyszłym tygodniu po tym, jak zajął ostatnie miejsce w kwalifikacjach singli z miejsce 16. (17: 19,6).

„Szczerze, to dla mnie i dla niego marzenie, że możemy zjechać w dół” – powiedział Dominic. „W zeszłym roku pojechałam sama i z drużyną dziewcząt, więc to niesamowite”.

Idealnie byłoby, gdyby Dominic miał nadzieję, że cały zespół Mineral Ridge może do niego dołączyć, ale Rams niewiele chybił, kończąc z pierwszej czwórki w play-offach na szóstym miejscu z 143 punktami.

Jednak, mimo że nie będą uciekać, Dominic powiedział, że cała drużyna Rams będzie tam w Opitz, aby kibicować mu i Timmy’emu.

„Jestem tak podekscytowany, że mogę podzielić się tą chwilą z moim bratem” – powiedział Dominic. „Mój zespół prawdopodobnie wyjdzie razem na posiłek i zostanie w hotelu. Nie mogę się doczekać, wszyscy idziemy razem.”

grać notatki

W drugiej lidze, stanowa drużyna Salem Girls zajęła czwarte miejsce (153 punkty). Maggie Hall zajęła pierwsze miejsce w rankingu Quaker, zajmując miejsce 21 (20:17,6), a następnie Megan Stafford na miejscu 25 (20:28,9).

Trwająca rywalizacja Lakeview będzie kontynuowana przez Zaca Haleya przeciwko Marlingtonowi w przyszłotygodniowym spotkaniu stanowym po tym, jak zajął szóste miejsce (16:34,6) za trzema kolarzami Marlington.

„Cały zestaw Marlingonów, ścigałem się z nimi przez cały rok” – powiedziała Hayley. „Chciałbym zmierzyć się z nimi więcej, więc postaram się ich (w przyszłym tygodniu) sprowadzić do stanu, ale fajnie jest się z nimi ścigać”.

Haley nie może się doczekać swojego ostatniego wyścigu przełajowego w swojej karierze w liceum.

„Nie ma jeszcze powodów do smutku” – powiedziała Hailey. „Zrobiłem kilka dobrych rzeczy w tym roku, zrobiłem o wiele lepiej niż myślałem, że zrobię w tym sezonie. Więc w Stanach zamierzam dać z siebie wszystko przez ostatni wyścig. „

Brayden Murray z Hubbarda (8, 16:42.3) i Logan Flament (10, 16:46.3) zakwalifikowali się do przyszłotygodniowego spotkania stanowego Division Two.

Chociaż w Dywizji 1 nie ma żadnych lokalnych drużyn dziewcząt ani stanowych osób kwalifikujących się do tego, trzech chłopców z Dywizji 1 udaje się do Obetz — David D’Altorio z Boardmana (9, 16:11.3), Brock Farris (16, 16:20.6) i Blake Canfielda Piekarz (11, 16: 16,3).

„Naciskałem się tak mocno, jak tylko mogłem” – powiedział Daltorio. „Chciałem tylko skończyć, ponieważ nie byłem w zeszłym roku. To (stany) jest czymś, czego doświadcza tylko kilka dzieci, więc zaskakujące jest to, że (ja i ​​Faris) tego doświadczymy. „

[email protected]