Alternatywna historia dramatów kosmicznych pozwala lepiej spojrzeć na NASA

Wielką sztukę często trudno zmierzyć. Serial Apple Dla całej ludzkości Przykładowo, istnieje ryzyko, że będzie zbyt science-fiction dla fanów dramatów (rakiety, bazy księżycowe, Mars) i zbyt normalnym dramatem dla fanów science fiction (zazdrość, rozwód, polityka korporacyjna).

Jednak serial konsekwentnie nagradza obie grupy widzów, znakomicie zacierając granicę między rzeczywistością a alternatywną historią. Opowiada fascynującą historię, w której Związek Radziecki pokonał Stany Zjednoczone w lądowaniu na Księżycu i w ten sposób: Kosmiczny wyścig To nigdy się nie kończy.

For All Mankind rozpoczyna się w epoce Apolla przekształconej przez włączenie kobiet, kolorowych postaci i bohaterów LGBTQ+. Akcja serialu przedstawia etapy długoterminowego zamieszkiwania na Księżycu w latach 80. XX wieku i ostatecznie lądowania załogi na Marsie w połowie lat 90. ze wszystkimi korzyściami technologicznymi, jakie się z tym wiążą (nikt ma samochody elektryczne w latach 80.?).

Nadchodzący czwarty sezon obiecuje zbadać konsekwencje pierwszych kroków ludzkości na Czerwonej Planecie, dodając nacisk na przemysł wydobywczy i politykę energetyczną do długotrwałego przesłuchania serialu… Manifestowane amerykańskie przeznaczenie – Pomysł, że Bóg chciał, aby Stany Zjednoczone szerzyły demokrację i kapitalizm na całym świecie. Na przykład Jamestown, amerykańska baza księżycowa, przypomina pierwszą stałą kolonię anglojęzyczną w obu Amerykach.

Jednak cechą charakterystyczną For All Mankind jest analiza tego, w jaki sposób słabości jednostek mogą wpłynąć na podróż całej cywilizacji do gwiazd lub przerwać ją. Jego potężne przesłanie jest takie, że najbardziej krytycznym dla misji ze wszystkich systemów są ludzie i ich relacje międzyludzkie. To doskonała lekcja dla narratorów.

Fantazja astronauty

For All Mankind wydobywa bogatą literaturę o astronautach, począwszy od zapomnianego już czarno-białego programu telewizyjnego Mężczyźni w kosmosie (1959). Seria ta przewidywała wiele elementów, które później odtworzyła For All Mankind, takich jak astronautki, realistyczne wyzwania techniczne i poszukiwanie wody na Księżycu.

W okresie świetności lat 60. i 70. astronauci byli oczywiście wszędzie. Nauka i fikcja zostały rozmyte w niezliczonych popularnych opowieściach, filmach klasy B, artykułach w czasopismach, powieściach i komiksach. dopóki Barbie nadaje się do przestrzeni Po raz pierwszy pojawił się cztery lata przed wejściem człowieka na Księżyc. David Bowie zaśpiewał o „The Strangeness of Space” w 1969 roku (śpiewał później astronauta Chris Hadfield, który nakręcił film Pierwszy teledysk w kosmosie), natomiast w 1977 roku NASA wyznaczyła misję aktorce Star Trek, Nichelle Nichols Rekrutuj bardziej zróżnicowaną grupę kandydatów na astronautów.

Wśród nowszych poprzedników „For All Mankind”. Apollo 13 (1995) i wspaniały serial towarzyszący, Z ziemi na Księżyc (1998). Są też hity kinowe, takie jak film Ridleya Scotta Marsjanin (2015) i jest oszałamiający wizualnie powaga (2013). Ukryte postacie (2016) przedstawili prawdziwą historię afroamerykańskich matematyczek w NASA, które przezwyciężyły dyskryminację i znacząco przyczyniły się do wczesnych amerykańskich misji kosmicznych.

Kobiety Nixona

Opierając się na wszystkich tych elementach, For All Mankind wyróżnia się – podobnie jak Hidden Figurs – gotowością do dekonstrukcji mitu o heteroseksualnym białym chłopcu. Postać tę ucieleśniają tutaj pełen temperamentu Ed Baldwin (Joel Kinnaman) oraz ojciec i syn astronauci Gordo i Danny Stevens (Michael Dorman i Casey W. Johnson).

Serial dowodzi, że stereotypowy, całkowicie amerykański bohater może być podatny na problemy z panowaniem nad gniewem, nadużywanie narkotyków i niewierność. Zamiast tego serial wykorzystuje historię alternatywną, aby zrekonstruować lepszą, bardziej wszechstronną i bardziej zróżnicowaną wizję NASA.

W trzecim odcinku pierwszego sezonu, którego akcja rozgrywa się w latach 70. XX wieku, NASA stara się przeciwdziałać lądowaniu kobiety na Księżycu przez Rosję, rekrutując własne pilotki. Liczby te znane są jako „Kobiety Nixona”. Należą do nich zwodniczo spokojna Ellen Waverly (Jodi Balfour), była „komputer” NASA Danielle Poole (Kris Marshall) i Molly Cobb (Sonya Walger). Szybko stają się głównymi bohaterami międzyplanetarnej ekspansji ludzkości.

Choć serial uzurpuje sobie pozycję Sally Ride jako… Pierwsza Amerykanka w kosmosierekompensuje to, sprawiając, że fikcyjna podróż Ride (Ellen Rue) niesie ze sobą duży ciężar moralny podczas starcia na Księżycu w stylu kubańskiego kryzysu rakietowego.

Jednak nawet na tej osi czasu pewne rzeczy pozostają takie same. W sezonie 3 astronauta-gej udaje się na transmisję z powierzchni Marsa i odkrywa, że ​​historyczne uprzedzenia przeniosły się za nim na inną planetę. Jego otwartość mimowolnie inspiruje twórczość Nie pytaj, nie mów Polityka wojskowa. Różnica polega jednak na tym, że Prezydent Stanów Zjednoczonych, należący do ruchu „For All Mankind”, sam w sobie jest osobowością zamkniętą i musi dokonać trudnego osobistego i politycznego rozrachunku z tą polityką.

Wynikający z nich dylemat moralny rozgrywa się poprzez ostrą introspekcję dramatu literackiego, ale ich historia – poznawcza alienacja, która każe nam na nowo spojrzeć na naszą historię – jest możliwa dzięki narracyjnemu urządzeniu science fiction. Zawiera w sobie to, co czyni For All Mankind najwspanialszym obecnie programem telewizyjnym: znaczące ludzkie historie opowiedziane na tle międzyplanetarnym.

Szukasz czegoś dobrego? Przebij się przez hałas dzięki starannie dobranemu wyborowi najnowszych wydawnictw, wydarzeń na żywo i wystaw, prosto do Twojej skrzynki odbiorczej co dwa tygodnie, w piątki. Rejestracja tutaj.