Starożytna, podobna do Ziemi pozostałość pożerana przez gwiazdę: ScienceAlert

Życie sekwencji głównej gwiazdy takiej jak Słońce może nie kończyć się supernową, jak w przypadku bardziej masywnych gwiazd, ale Nie będzie cicho.

Kiedy gwiazda kończy się paliwem i staje się niestabilna, pęcznieje do niezwykle masywnych rozmiarów, zanim eksploduje z zewnętrznej materii, gdy jądro zapada się w Super gęsty mały biały karzeł.

W stosunku do Słońca ta wypukła faza czerwonego olbrzyma może rozciągać się jeszcze dalej Marsproces, który może zdestabilizować i zniszczyć planety wystarczająco blisko.

Widzieliśmy Białe karły, które mają planety, co oznacza, że ​​mogą przetrwać proces (lub później utworzyć). Jednak coraz częściej naukowcy odkryli, że wiele egzoplanet jest pożeranych przez białego karła.

Możemy się tego dowiedzieć z powodu „zanieczyszczenia” powodowanego przez pierwiastki planetarne w atmosferach białych karłów, których badanie znane jest jako Anatomia.

A teraz astronomowie odkryli najstarszy znany przykład: egzoplanetę pożartą przez białego karła, która powstała 10,2 miliarda lat temu.

Około 90 lat świetlnych od Ziemi biały karzeł jest niewiarygodnie mały i słaby, ma bardziej niezwykły czerwony kolor niż jakikolwiek inny biały karzeł. Drugi biały karzeł, niezwykle niebieski, powstał 9 miliardów lat temu. Zespół odkrył, że obie gwiazdy zmagają się z ciągłym zanieczyszczeniem przez zasypywanie planetarnych szczątków.

Jednak podczas gdy czerwona gwiazda, zwana WD J2147-4035, reprezentuje najstarszego odkrytego do tej pory zanieczyszczonego białego karła, niebieska gwiazda, zwana WD J1922+0233, jest prawdopodobnie bardziej interesująca: pierwiastki w jej atmosferze sugerują, że gwiazda zjada planetę bardzo podobny do Ziemi.

„Znajdujemy najstarsze gwiezdne pozostałości w Drodze Mlecznej, skażone planetami podobnymi do Ziemi” Astrofizyk Abigail Elms mówi: z Uniwersytetu Warwick w Wielkiej Brytanii. „To niesamowite, że stało się to w skali 10 miliardów lat i że te planety umarły, zanim jeszcze powstała Ziemia”.

Możemy wyodrębnić skład chemiczny atmosfery gwiazdy na podstawie światła emitowanego przez gwiazdę. Nie wszystkie długości fal są emitowane jednakowo: niektóre są silniejsze, inne słabsze. Dzieje się tak, ponieważ elementy mogą absorbować i ponownie emitować światło, zmieniając widmo światła wychodzącego z gwiazdy.

Nie jest od razu jasne, które pierwiastki odgrywają rolę, ale naukowcy coraz lepiej identyfikują cechy absorpcji i emisji w widmie związanym z pierwiastkami.

Kiedy obserwatorium kosmiczne Gaia Europejskiej Agencji Kosmicznej zidentyfikowało niezwykle kolorowe białe karły, Elms i jej koledzy poddali te dwie dziwne sfery różnym badaniom.

Ponieważ białe karły nie działają już przez fuzję pierwiastków w swoich jądrach, ich temperatury powoli spadają w znanym tempie; Mierząc temperatury obu gwiazd, naukowcy byli w stanie zmierzyć, ile czasu upłynęło od ich powstania od śmierci gwiazdy podobnej do Słońca.

Następnie poddali widma gwiazd analizom w celu określenia ich składu atmosferycznego. Na czerwonej gwieździe znajdują sód, lit, potas i prawdopodobnie węgiel. Na niebieskiej gwieździe znajdują sód, wapń i potas.

Ponieważ białe karły są tak grawitacyjne, ciężkie pierwiastki takie jak ten powinny zniknąć we wnętrzu białego karła niewykrywalne i bardzo szybko; Wskazuje to, że materia wytwarzająca te pierwiastki wciąż spada na gwiazdy z otaczających je obłoków gruzu.

W przypadku WD J2147-4035 zespół ustalił, że zanieczyszczenie mogło być pozostałością układu planetarnego, który krążył wokół gwiazdy przed jej śmiercią, przetrwał gwiezdną śmierć i teraz powoli spada przez miliardy lat. Gwiazda.

Odkąd gwiazda przekształciła się w białego karła ponad 10 miliardów lat temu, jest to najstarszy znany układ planetarny w Drodze Mlecznej (chociaż rozpadł się i zniknął).

Tymczasem skażone szczątki WD J1922+0233 mają strukturę podobną do kontynentalnej skorupy ziemskiej, co sugeruje, że planeta podobna do Ziemi krąży wokół gwiazdy podobnej do Słońca, która żyła i umarła miliardy lat przed uformowaniem się Układu Słonecznego.

To jak galaktyczny zapis skamielin, który może nam powiedzieć, czym były układy planetarne Drogi Mlecznej na eony, zanim przybyliśmy tutaj, aby podziwiać jej cuda.

„Kiedy te starożytne gwiazdy uformowały się ponad 10 miliardów lat temu, wszechświat był mniej bogaty w metale niż obecnie, z minerałami tworzącymi się w zaawansowanych gwiazdach i masywnymi wybuchami gwiazd” Astrofizyk Pierre Emmanuel Tremblay mówi: z Uniwersytetu Warwick.

„Obserwowane białe karły dostarczają interesującego wglądu w formowanie się planet w ubogim w minerały, bogatym w gaz środowisku, które różniło się od warunków w czasie formowania się Układu Słonecznego”.

Wyszukiwanie zostało opublikowane w Comiesięczne zawiadomienia Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.