Recenzja kamieniołomu: utknął w super kamieniołomie

do świtu Wisi na Supermassive Games od zaskakująco gwiezdnego debiutu w 2015 roku. Od tamtej pory nie tylko każda gra była mniejsza, ale też nie tak dobre, zapomniane. ukryty program do najnowszego ciemne zdjęcia Wejście. kamieniołom Jest pozycjonowany jako pierwsze prawdziwe duchowe dążenie studia do świtu, ze względu na większy zasięg i kąt terroru. Ale chociaż jest to najlepszy i najbardziej dopracowany Supermassive od siedmiu lat, jest również rozczarowująco stary, ponieważ niewiele robi, aby uwolnić się od tego, co każda inna gra studia robiła w kółko.

Jego przygotowanie jest najczęstszą częścią i bardzo znaną tkanką, która łączy je wszystkie razem. kamieniołomWiele scen filmowych jest wypełnionych opcjami dialogowymi i szybką akcją, a także są przerywane krótkimi sekcjami, w których gracz wędruje przez obszar, aby zbierać losowe wskazówki, przedmioty kolekcjonerskie lub drobiazgi. Skomponowanie takiego doświadczenia dodaje interaktywności do gry o rozbudowanej scenerii, w której gatunek jest bardziej zgodny z medium, w którym się znajduje.

ale, kamieniołom Nie rób nic nowego w tej zużytej przestrzeni. I chociaż można zyskać na tych wyborach, tego typu wybory są prawie tylko znowu. Wydarzenia Quick Time są zawsze niezwykle łatwe (i tym razem nie ma bardziej trudnych opcji trudności) i nie są interesującym podstawowym sposobem podejścia do sekcji zorientowanych na akcję. Wydaje się również, że tym razem jest ich mniej, więc wiele bardziej kontrowersyjnych scen przebiega dziwnie bez większego wkładu. To tak, jakby Supermassive wiedział, że szybkie wydarzenia są męczące i wziął trochę, ale tak naprawdę niczego nie postawił.

Szybkie wydarzenia to tylko część gałęzi, przy czym zdecydowaną większość gałęzi stanowią świadome wybory dialogowe. Niektóre z nich prowadzą do ciekawych dylematów, które zmuszają gracza do podjęcia szybkiej decyzji, która może mieć później tragiczne konsekwencje. Najlepsze z nich dobrze pasują do gatunku horroru, a także mają jasne stawki i wyniki; W tej chwili tylko od gracza zależy bezproblemowe zważenie tych rzeczy.

POWIĄZANE: Dlaczego fani horroru i Shawna Ashmore’a powinni sprawdzić Man of Medan

Najgorsze z nich to przypadkowość, nadmierne kary lub antyklimatyczne zmiany. Istnieje wiele ścieżek, które nie mają oczywistych zalet ani wad, co oznacza, że ​​jedna pozornie nieszkodliwa decyzja może nieuchronnie kogoś wypatroszyć. Przetrwanie nie zawsze zależy od intuicji i uwagi, ale często od przewidywania lub szczęścia. Źle przewidywane wyniki są frustrujące, ponieważ wydaje się, że w grę trzeba tanio grać, aby zabijać postacie. Horrory są zawsze pełne szybkich i przerażających zgonów, ale nieoczekiwana utrata kogoś w takiej grze wideo jest denerwująca, ponieważ nieuczciwe sztuczki są jeszcze bardziej frustrujące podczas interakcji (i związane z tym połączenie).

Interakcja lub jej brak to większy, nadrzędny problem z jego ogólną filozofią dotyczącą wyborów, ponieważ są one przedstawiane w tak niewyobrażalny i ograniczony sposób, co stawia pod znakiem zapytania nadmierne uzależnienie gry od szybkich wydarzeń i wyborów dialogowych. Odnoszenie większości decyzji w grze do tych lekkich interaktywnych części jest przestarzałe i nie jest tak kreatywne ani ekscytujące jak kiedyś. Supermassive to potwierdził, ponieważ jest to szósta gra z gatunku, którą deweloper wydał od 2015 roku (i siódma, która wyjdzie jeszcze w tym roku). do świtu To był świetny pierwszy krok w tym kierunku, ale niepowodzenie w pokonaniu tego, a następnie coroczne zalewanie rynku takimi grami, szkodzi tylko samemu rynkowi.

Umieszczenie większej części tych decyzji bardziej bezpośrednio na patykach byłoby lepszym sposobem na rozwój gatunku i zastąpiłoby obecną technologię ekranów ciągłej selekcji i szybkich wydarzeń. Na przykład, zamiast decydować się na ukrycie lub ucieczkę, gracze powinni móc podbiec do szafki tylko wtedy, gdy chcą się ukryć i wybiec przez drzwi, jeśli chcą uciec.

Części, które gracze bezpośrednio kontrolują, są nadal śmiesznie ograniczone, ponieważ zwykle nie mają zauważalnego wpływu na to, co się dzieje i zawsze są dość liniowe. Sekcje te mogą testować pamięć gracza, umiejętności wyszukiwania ścieżek lub zawierać liczniki czasu, które zmuszają go do szybkiego wykonywania pracy, zwiększając stres, ale nie cierpią i nie cierpią z tego powodu. Tryb filmowania tylko scen jest pod tym względem prawie lepszy, ponieważ wykluczenie opcji całkowicie usuwa stare sposoby przedstawiania opcji.

kamieniołom Jest to kolejka górska, która w większości blokuje graczy w opcjach binarnych, ale porównanie przejażdżek w parku rozrywki jest również trafnym opisem jego narracji, która często oscyluje między wzlotami i dołkami. Jest to wstęp do obozu letniego z mroczną tajemnicą, obozu, który wchodzi w bezpośredni kontakt z różnorodną grupą dziewięciu „nastolatków” doradców na obozie. Żaden z nich nie stąpa po stereotypach i chociaż jest wiele do sensownego odkrycia, większość z nich na swój własny sposób zapewnia potężne i wciągające występy. Jacob Zach Tinker i Kaitlyn z Brendy Song to cechy wyróżniające, ponieważ pozytywna charyzma jego brata jest czarująca, a jej surowa postawa i poczucie humoru sprawiają, że w większości scenariuszy jest bardziej zrównoważoną postacią.

To także jedne z najlepszych animacji w grupie, których nie prezentuje reszta obsady. Większość porusza się przekonująco i przewyższa wszystko, co Supermassive zrobił do tej pory. Istnieją subtelne ruchy i zachowania twarzy, które sprawiają, że jest bardziej realistyczna, a subtelniejsze gesty sprawiają, że historia jest bardziej wciągająca. Jej żarty są śmieszniejsze dzięki takiemu podejściu, a jej dramatyczne sceny są bardziej dramatyczne.

Kiedy wszystko się zgadza, robi wrażenie i może nawet konkurować z innymi wysokobudżetowymi grami, ale czasami wygląda to dziwnie lub śmiesznie, odpychając. kamieniołom Ma problem z ustami, ponieważ niektóre są bardzo duże lub dziwnie ukształtowane, podczas gdy inne mają dziwnie zaciśnięte i pokazują zbyt wiele zębów. Czasami postacie również poruszają twarzami, ale nie poruszają głowami w realistyczny sposób. I prawie wszystko, czego nie można łatwo narysować, na przykład gdy ktoś upada lub zostaje rzucony, jest bardzo przerażające z powodu nieważkości ciał.

W połączeniu z kilkoma błędami wizualnymi te dziwne problemy pojawiają się wystarczająco regularnie i wyraźnie podważają realizm, którego poszukuje Supermassive. Dobrze uchwycone rendery mogą wzbogacić fabułę gry, ale zręczne animacje mogą zniweczyć lub zredukować wiele z tych ulepszeń, nawet jeśli przez większość czasu są tak dobre, jak tutaj. wszystko w kamieniołom Znacznie lepszy niż wszystko, co można zobaczyć w Antologia mrocznych zdjęć Niski pasek nie powinien być trudny do usunięcia, ale nadal brakuje mu połysku w niektórych kluczowych obszarach.

Niektóre z innych niedociągnięć narracyjnych gry można również obwiniać osobliwościami technicznymi i dziwacznymi wyborami. Częste ekrany ładowania często przerywają przepływ i energię sceny; Jeden z nich jest tak zły, że całkowicie niszczy Inteligentną Transmisję. To tak samo denerwujące, jak zbyt wiele odcinków, które są za krótkie lub takie, które przeskakują między dwoma różnymi postaciami, zanim cokolwiek zrobią. kamieniołom Zapożyczając się w dużej mierze z kina, ale wiele z jego słabych technik edycji przyćmiewa tempo świetnego horroru.

Szybkość w pierwszej połowie jest wolniejsza, ale służy głównie jako ustawienie dla mocniejszej drugiej połowy gry. Centralna łamigłówka, którą przedstawia, jest powoli wprowadzana i dalej eksplorowana w ostatnich kilku pracach i tym podobnych dom z popiołu, oferuje świeże spojrzenie na coś wyrwanego prosto z popularnych powieści grozy, nawet jeśli w samej grze brakuje przerażeń i przerażających scen. Niektóre odkrycia i tła dobrze ze sobą współgrają, ale ich obszerny skład oznacza, że ​​nie każdy wykorzystuje te cechy i otrzymuje odpowiednie zakończenie lub istotną rolę pod koniec. Jak większość gry, jej narracja jest pełna wzlotów i upadków. W tym przypadku jest więcej przebiegów.

kamieniołom Byłaby to świetna gra, gdyby została wydana w 2017 lub 2018 roku, kiedy tego typu gry były nowsze. Ale w 2022 roku, po tylu tytułach, które zmiękły i stagnowały w tej podsekcji i ogólnie były okropne dla przeciętnych, ta ostatnia gra jest mniej ulubiona. Wciąż ma wystarczająco zabawną narrację z sympatycznymi postaciami i przyzwoitą tajemnicą, ale sposoby, w jakie opowiada tę historię, są ograniczone przez restrykcyjne, zbyt znane systemy wyboru i niespójną animację. Super przebojowe gry mogą pewnego dnia wykroczyć poza to, co oferują, ale dopóki nie znajdą bardziej kreatywnego sposobu na opowiedzenie swoich historii, wygląda na to, że studio utknie w kamieniołomie niezrealizowanego potencjału.

wynik: 6,5/10

Zgodnie z polityką przeglądową ComingSoon, wynik 6,5 oznacza „przyzwoity”. Nie osiąga pełnego potencjału i jest to normalne doświadczenie.