Łazik Perseverance NASA wydaje się pusty po pierwszej próbie wiercenia na Marsie | nowości naukowe i technologiczne

Amerykańska agencja kosmiczna potwierdziła, że ​​sonda NASA Perseverance nie powiodła się podczas pierwszej próby pobrania próbki skały z Marsa w ramach poszukiwania śladów starożytnego życia na planecie.

Łazik jest wyposażony w dwumetrowe ramię robota z wydrążonym wiertłem i wiertłem udarowym na końcu do pobierania próbek spod powierzchni Marsa.

Około pół kilograma próbek skał i gleby będzie przechowywane w dużych tytanowych tubach, które łazik pozostawi na planecie, aby zebrać je w przyszłej misji, która nie została jeszcze potwierdzona.

Ale NASA stara się teraz upewnić, że będą jakieś próbki do zebrania przez tę misję.

Zdjęcie wykonane przez łazik pokazało, że próbówka była pusta po pierwszej próbie, co potwierdza, że ​​Perseverance nie zebrał żadnych skał marsjańskich.

„Chociaż nie jest to „dziura w jednym”, na którą liczyliśmy, zawsze istnieje ryzyko wejścia na nowy grunt” – powiedział Thomas Zurbuchen, zastępca administratora w NASA Science Mission Directorate w Waszyngtonie.

„Jestem przekonany, że pracuje nad tym odpowiedni zespół i będziemy wytrwale szukać rozwiązania, które zapewni przyszły sukces”, dodał Zurbuchen.

Miejscem lądowania w kraterze Jezero było zakopanie się głęboko w osadach, gdzie kiedyś płynęła starożytna rzeka, aby sprawdzić pozostałości życia mikrobiologicznego.

Starannie wyselekcjonowane próbki marsjańskiej skały i gleby nie będą od razu analizowane, ale łazik przechowa około pół kilograma próbek skał, które inny łazik pozyska za około dekadę.

NASA i Europejska Agencja Kosmiczna planują kampanię zwrotu próbek Marsa, w której próbki te można zbadać za pomocą instrumentów, które są zbyt duże i złożone, aby można je było wysłać na Marsa.

„Dostarczone zostaną szczegółowe mapy dla wszelkich przyszłych misji, które mogą udać się na Marsa i przechwycą te próbki do badań przez naukowców” – powiedział wówczas NASA.

„Proces pobierania próbek jest niezależny od początku do końca”, powiedziała Jessica Samuels, dyrektor Perseverance Surface Mission.

„Jednym z etapów, który pojawia się po umieszczeniu sondy w probówce, jest pomiar objętości próbki. Sonda nie napotkała oczekiwanego oporu, który istniałby, gdyby próbka znajdowała się w probówce”.

NASA zbiera zespół reagowania, aby dowiedzieć się, co się stało. Pierwszym krokiem zespołu będzie analiza studni.

„Początkowe myślenie jest takie, że pusta rura jest bardziej prawdopodobna w wyniku tego, że cel skalny nie wchodzi w interakcję w oczekiwany przez nas sposób podczas wiercenia, a mniej prawdopodobny jest problem sprzętowy z systemem pobierania próbek i buforowania” – powiedziała Jennifer Trosper, dyrektor Perseverance Project .

„W ciągu najbliższych kilku dni zespół poświęci więcej czasu na analizę posiadanych danych, a także na uzyskanie dodatkowych danych diagnostycznych, które pomogą zrozumieć przyczynę pustej probówki”.