„Jesteśmy w gorszej sytuacji”: Afganistan bieduje, ponieważ kobiety znikają z siły roboczej | Afganistan

aZeszłego letniego ranka Nasira* przybyła do pracy w budynku rządowym w Kabulu, gdzie pracowała na stanowisku administracyjnym, aby znaleźć mężczyzn z Talibowie zajęła jej biuro. „Nie wpuszczono mnie” – mówi 32-latek. „Kiedy zapytałem dlaczego, kazano mi czekać na ogłoszenie rządowe, a ono nigdy nie nadeszło”.

Było to wkrótce po tym, jak talibowie doszli do władzy i zdobyli stolicę, Kabul, 15 sierpnia 2021 roku. To był ostatni dzień, w którym Nassira i tysiące kobiet takich jak ona mogły iść do pracy. Chociaż pełniący obowiązki premiera talibów, mułła Muhammad Hassan Akhund, twierdził, że kobiety będą mogły kontynuować pracę zgodnie z islamskim prawem, pracownicy rządu w Kabulu. Kazano im zostać w domui tylko kobiety, których mężczyźni nie mogli wykonywać swojej pracy, mogły pracować.

Nasira nadal pracuje technicznie i otrzymuje drastycznie obniżoną pensję. „Mówią mi, płacimy ci, czego jeszcze potrzebujesz?” Mówi, że pieniądze nie są moim priorytetem. Byłam odpowiedzialna za usługi naszego ministerstwa na rzecz obywatelek. Chcę służyć moim ludziom, zwłaszcza kobietom w moim kraju, które nie otrzymują potrzebnych im usług, ponieważ nie ma odpowiedzialnych kobiet, które mogłyby im pomóc”.

Nie tylko kobiety zostały zmuszone do opuszczenia stanowisk rządowych. Według Reporterów bez Granic, Tylko 100 z 700 dziennikarek w Kabulu Nadal był zatrudniony pod koniec 2021 r. W 2019 r. 36% nauczycieli w kraju stanowiły kobiety, według danych Banku Światowego, najwięcej od 20 lat, ale Talibowie w marcu zakazali edukacji dziewcząt Wiele parametrów zostało zmuszonych do opuszczenia pracy.

Sima Bahous, Dyrektor Wykonawcza UN Women, Powiedział w tym miesiącuSzacuje się, że obecne ograniczenia w zatrudnieniu kobiet powodują natychmiastową stratę ekonomiczną w wysokości do 1 miliarda dolarów — lub do 5% PKB Afganistanu. „W kraju panuje niemal powszechna bieda” – dodała.

„Trudno jest zbierać dane pod rządami talibów, a dostęp do informacji jest ograniczony, ale za poprzedniego rządu 27% urzędników państwowych i około 40% nauczycieli stanowiły kobiety” – mówi afgański naukowiec i były minister górnictwa Narges Nihan. kobiety pracują w dzisiejszych czasach”.

Ostatnie z serii dekretów wydanych przez niedawno zrekonstytuowane Ministerstwo Szerzenia Cnoty Wymaga, aby „wszystkie szanowane kobiety afgańskie nosiły chustę” – I poznanie czadoru (Afgańska niebieska burka) jako „najlepsza zasłona” z wyboru – miałaby ogromny wpływ na resztę kobiet pełniących role publiczne. Zaczęła również kryminalizować odzież damską i stwierdziła, że ​​urzędniczki, które naruszyły zasady dotyczące ubioru, zostaną zwolnione.

„Według Izby Handlowej Kobiet Afgańskich mieliśmy ponad 3500 małych i średnich właścicieli firm, które były kobietami, a większość z nich jest teraz zamknięta, ponieważ nie była w stanie przetrwać” – mówi Nihan. – Bo jak można oczekiwać, że kobieta będzie pracować lub prowadzić interesy pod czadorem, albo zmierzyć się ze strachem przed karą za pokazanie twarzy?

Ginekolog z Heratu, który chce być identyfikowany tylko jako dr Maryam, mówi: „Jeszcze przed tym dekretem nałożyli obowiązek noszenia chusty na głowę dla kobiet-lekarek, co wymagało od chirurgów noszenia długich rękawów i długiej chusty, nawet podczas operacji. wpływa na sposób ich pracy i jest Niebezpieczny”. Dodaje, że uzbrojeni urzędnicy talibscy często wpychają się do szpitala, szczególnie podczas nocnych zmian, aby „obserwować pracę” lekarek i pielęgniarek. „Pokrótce nalegali również, aby kobiety-lekarki miały dostęp do: Muharram [male guardian] Są z nimi przez cały czas, co jest niepraktyczne zwłaszcza na oddziale kobiecym”.

Nie ma danych na temat tego, ile kobiet odeszło z pracy w opiece zdrowotnej, ale według artykułu z BMJ kobiety stanowią prawie połowę Program CHW w Afganistanie.

„Jeden szpital w Kabulu Wspomniałem, że wnioskowano już o segregację mężczyzn i kobiet, zarówno dla personelu, jak i pacjentów”. BMJ powiedział. „Kobiety mają szczególnie ograniczoną swobodę poruszania się i często wymagają opuszczenia domów jedynie męskich opiekunów. Nawet położne muszą towarzyszyć w wizytach domowych. Z powodu braku informacji niektórzy tkwią w domu całkowicie, czekając na nowe wskazówki.”

„Chociaż te ograniczenia nie są nowe – pamiętam, że pracowałem pod rządami talibów, kiedy ostatni raz byli u władzy i nałożyli podobne ograniczenia – są nowe dla tego pokolenia i zniechęcą młodsze kobiety do rozpoczynania kariery pod nienawistnym spojrzeniem talibów” – Maryam mówi. „Czy naprawdę chcemy wrócić do tamtych czasów? Jakie korzyści odniesiesz Afganistan? ”

Przejęcie władzy przez talibów skłoniło wiele afgańskich lekarek, zwłaszcza tych pracujących w dziedzinie zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego, do ucieczki z kraju. Maryam mówi, że ci, którzy pozostają, stoją teraz w obliczu gróźb ze strony lokalnych przywódców talibów za nieprzestrzeganie ich zasad.

Afgańskie kobiety dokonały wielkich postępów w różnych sektorach w ciągu ostatnich 20 lat, po upadku talibów w 2001 roku. Według danych Banku Światowego kobiety stanowiły prawie 22% afgańskiej siły roboczej, a ich liczba stale rośnie.

Ale raport z Międzynarodowa Organizacja Pracy (Międzynarodowa Organizacja Pracy) w styczniu ustaliła, że ​​poziom zatrudnienia afgańskich kobiet spadł o około 16% w trzecim kwartale 2021 r., w porównaniu z 6% w przypadku mężczyzn. Według Międzynarodowej Organizacji Pracy zatrudnienie kobiet byłoby o 21% niższe niż przed przejęciem władzy przez talibów do połowy 2022 r., gdyby obecne warunki się utrzymały, chociaż nie uwzględnia to pracowników takich jak Nusairah, którzy wciąż otrzymują wynagrodzenie nie pozwalając im pracować.

Raport ONZ z grudnia ubiegłego roku ostrzegał, że uniemożliwienie kobietom udziału w działalności gospodarczej i publicznej będzie miało poważny wpływ na gospodarkę. Może na przykład zarobić pół miliarda dolarów na samej konsumpcji gospodarstw domowych.

Musharraf Nasira, który chciał być nazywany tylko Abdul, twierdzi, że usługi ucierpiały odkąd koleżanki zostały odesłane do domu. W moim zespole miałem siedem kobiet i odkąd talibowie przejęli władzę, żadnej z nich nie pozwolono wrócić do pracy. Byli kręgosłupem wydziału i szczerze mówiąc pracowali ciężej niż chłopaki.

„Nie tylko wzrosło nasze obciążenie pracą, ale nie byliśmy w stanie zapewnić odpowiednich usług technicznych afgańskim kobietom, które czuły się bardziej komfortowo w radzeniu sobie z problemami naszych pracownic. Bez naszych koleżanek czujemy się gorzej.”

* Niektóre imiona zostały zmienione.

Zapisz się, aby uzyskać inną perspektywę dzięki biuletynowi Global Dispatch Podsumowanie naszych najważniejszych artykułów z całego świata, polecane lektury i spostrzeżenia naszego zespołu dotyczące kluczowych kwestii związanych z rozwojem i prawami człowieka, dostarczane do Twojej skrzynki odbiorczej co dwa tygodnie: