Szczyt Macrona w Paryżu szuka nowego życia dla globalnej agendy finansowej

PARIS (Reuters) – Prezydent Francji Emmanuel Macron będzie gospodarzem szczytu w czwartek i piątek, aby opracować plan redukcji zadłużenia dla krajów o niskich dochodach, jednocześnie uwalniając więcej pieniędzy na finansowanie klimatu.

Szczyt gromadzi dziesiątki przywódców w stolicy Francji w celu osiągnięcia konsensusu na wysokim szczeblu co do tego, jak posunąć naprzód szereg inicjatyw, z którymi borykają się obecnie takie organizacje, jak G20, Międzynarodowy Fundusz Walutowy, Bank Światowy i Organizacja Narodów Zjednoczonych.

Od umorzenia długów po finansowanie związane z klimatem, wiele tematów w porządku obrad dotyczyło propozycji grupy krajów rozwijających się, na czele której stoi premier Barbadosu Mia Motley, nazwanej „Inicjatywą Bridgetown”.

„Wkraczamy w świat — nazwałbym go Bridgetown System of Finance — (który) uznaje, że musimy radykalnie zwiększyć skalę sektora publicznego i skupić się na budowaniu odporności i adaptacji, ponieważ trudno jest sfinansować to w inny sposób, ” powiedział Avinash Persaud, specjalny wysłannik Motley Fool ds. finansowania działań związanych ze zmianą klimatu.

Chociaż nie oczekuje się żadnych wiążących decyzji, urzędnicy zaangażowani w planowanie szczytu stwierdzili, że należy podjąć pewne zdecydowane zobowiązania w zakresie finansowania biednych krajów.

Prawie osiemdziesiąt lat po zawarciu umowy z Bretton Woods przez Bank Światowy i Międzynarodowy Fundusz Walutowy przywódcy chcą wycisnąć więcej środków od wielostronnych pożyczkodawców dla krajów, które tego najbardziej potrzebują.

W szczególności powinno zostać ogłoszone osiągnięcie celu w wysokości 100 miliardów dolarów, które zostaną udostępnione za pośrednictwem Międzynarodowego Funduszu Walutowego krajom zagrożonym, powiedzieli urzędnicy.

Plan, uzgodniony po raz pierwszy dwa lata temu na afrykańskim szczycie finansowym w Paryżu, wzywa bogate rządy do pożyczania niewykorzystanych specjalnych praw ciągnienia Międzynarodowemu Funduszowi Walutowemu, aby z kolei pożyczać biednym krajom.

Rządy szukają również sposobów, aby umożliwić Bankowi Światowemu stosowanie dźwigni finansowej w celu udzielania pożyczek biedniejszym krajom bez narażania na szwank jego najwyższego ratingu kredytowego.

„Chcemy pójść dalej i powinniśmy być w stanie wyznaczyć cele, aby wyłożyć więcej publicznych pieniędzy na stół” – powiedziało źródło we francuskiej prezydencji.

Wysokie stopy procentowe

Rosnące globalne stopy procentowe sprawiły, że coraz więcej krajów o niskich dochodach jest zależnych od finansowania MFW, podczas gdy najbardziej dotknięte kraje – Etiopia, Ghana, Sri Lanka i Zambia – nie mają innego wyjścia, jak tylko zbankrutować.

„Wspólne ramy” restrukturyzacji długu G20 okazały się boleśnie powolne, ponieważ zachodni urzędnicy obwiniają Chiny – obecnie głównego wierzyciela po latach ciężkich pożyczek – za spowolnienie.

Źródło zbliżone do krajów-wierzycieli Klubu Paryskiego powiedziało w poniedziałek, że rządy Zambii są winne pieniądze mające na celu przedłożenie propozycji restrukturyzacji długu na czas szczytu, co jest powszechnie postrzegane jako przypadek testowy dla bardzo krytykowanych ram restrukturyzacji G20.

Oprócz presji na stopy procentowe, kraje rozwijające się i rynki wschodzące walczą o zabezpieczenie 1 biliona dolarów, którego według ekonomistów potrzebują do 2030 r. na sfinansowanie redukcji emisji dwutlenku węgla, zwiększenie odporności na zmianę klimatu i radzenie sobie ze szkodami wynikającymi ze zmian klimatycznych.

Persaud powiedział, że oczekuje się, że Międzynarodowy Fundusz Walutowy i inne wielostronne banki rozwoju wesprą 100 miliardów dolarów w gwarancjach ryzyka walutowego, aby odblokować prywatne inwestycje w biednych krajach na inicjatywy klimatyczne i rozwojowe.

Oczekuje się, że niektórzy przywódcy rozważą długo odkładane propozycje opodatkowania emisji z przemysłu żeglugowego przed spotkaniem Międzynarodowej Organizacji Morskiej w przyszłym miesiącu, poinformowali urzędnicy.

Powiedzieli, że oczekuje się również wezwań na rzecz klauzul ryzyka klęsk żywiołowych w umowach kredytowych, które pozwalają krajowi na zawieszenie spłat w przypadku katastrofy.

Dodatkowe raporty Lee Thomasa w Paryżu i Simona Jessopa w Londynie; Montaż przez Christinę Fincher

Nasze standardy: Zasady zaufania Thomson Reuters.