Naukowcy odkrywają na Ziemi podobne do księżyca kratery meteorytowe

Geolodzy badający amerykański stan Wyoming odkryli rodzaj krateru meteorytowego, którego nigdy nie widziano na Ziemi, w wyniku potężnego uderzenia miliony lat przed tym, jak dinozaury chodziły po planecie.

w badanie Opublikowany w Biuletyn Towarzystwa Geologicznego AmerykiZespół niemieckich i amerykańskich naukowców opisał pole wtórnych kraterów, które, jak sądzą, powstały z materiału wyrzuconego z większego pierwotnego uderzenia meteorytu około 280 milionów lat temu. Kratery wtórne są powszechne w ciałach skalistych w Układzie Słonecznym, które nie mają cienkiej atmosfery, takich jak Księżyc i Mars, ale rzadko występują w ciałach o gęstszej atmosferze, takich jak Ziemia czy Wenus.

„Tu po raz pierwszy przedstawiono dowody na możliwość powstania wtórnego krateru na Ziemi” – napisali naukowcy w artykule.

Naukowcy udokumentowali 31 otworów o średnicy od 10 do 70 metrów w tak zwanym polu krateru uderzeniowego Wyoming, obszarze 40 km na 90 km w południowo-zachodnim Wyoming, w pobliżu miast Casper, Douglas i Laramie.

Zidentyfikowali również dodatkowe 60 potencjalnych kraterów, które wymagają dalszych badań w celu potwierdzenia, dodając do raczej ograniczonego katalogu potwierdzonych jamek lądowych. Na Ziemi odkryto tylko 208 kraterów, co naukowcy przypisują erozji, pochówkom i innym procesom geologicznym, a także dużej ilości wody pokrywającej powierzchnię planety.

Wtórne kratery uderzeniowe są identyfikowane przez ich płytkie głębokości, nieokrągłe kształty i wzory przypominające promienie, które mogą powstawać z pierwotnego krateru, zjawisko łatwe do zaobserwowania w kraterze Taiko na Księżycu.

W badaniu naukowcy byli w stanie wykorzystać 31 miejsc wtórnych kraterów do oszacowania prawdopodobnej lokalizacji krateru pierwotnego gdzieś pomiędzy hrabstwami Gochin i Laramie w Wyoming oraz hrabstwami Banner, Cheyenne i Kimball w Nebrasce. Dokładna lokalizacja początkowego krateru będzie przedmiotem przyszłych prac zespołów badawczych.

Uderzenie, które spowodowało krater i początkowy krater, było warte obejrzenia, gdy meteoryt o średnicy od dwóch do trzech kilometrów uderzył w Ziemię, wytwarzając kulę ognia o szerokości 120 kilometrów i blizny gorącej materii w odległości do 200 kilometrów. Gruz został wyrzucony z głównego krateru, a następnie ponownie uderzył w ziemię z prędkością około 700 do 1000 metrów na sekundę.

Było niewiele identyfikowalnego życia, aby być świadkiem tego wydarzenia, ponieważ najstarsze dinozaury pojawiły się w Ameryce Północnej ponad 40 milionów lat później, chociaż drzewa iglaste mogły być obecne i zapaliły się podczas uderzenia. Sama Ameryka Północna wciąż była częścią zjednoczonego superkontynentu Pangea i nie oddzieliła się całkowicie od pozostałości starożytnego superkontynentu aż do około 60 milionów lat temu. Kratery uderzeniowe szybko zostały zasypane błotem przez miliony lat, aż w zachodnich Stanach Zjednoczonych uformowały się góry około 80 do 35 milionów lat temu.

Naukowcy przeprowadzili swoje badania z wykorzystaniem danych satelitarnych i dronów, ale w artykule zaznaczyli, że chcieliby zbadać próbki skał rdzeniowych z operacji wiertniczych firmy naftowo-gazowej na obszarze wiertniczym i „zachęcić przemysł poszukiwania węglowodorów działający na tym obszarze do wsparcia i towarzyszyć wstępnemu przeszukiwaniu dziury” i zgłaszanie nietypowych wydarzeń.