Dlaczego znalezienie obcego życia we wszechświecie jest teraz „tylko kwestią czasu”

Wielu astronomów nie zastanawia się już, czy gdzieś indziej we wszechświecie istnieje życie.

Pytanie, które zaprząta im głowę, brzmi: kiedy go znajdziemy?

Wielu jest optymistami, że oznaki życia na odległym świecie zostaną odkryte jeszcze za naszego życia – być może w ciągu najbliższych kilku lat.

Jeden z naukowców prowadzący misję do Jowisza posunął się nawet do stwierdzenia, że ​​„niespodzianką” byłoby, gdyby na jednym z lodowych księżyców planety nie było życia.

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba (JWST) niedawno odkrył kuszące oznaki życia na planecie poza naszym Układem Słonecznym, a na celowniku ma kilka innych światów.

Kilka misji, które są w toku lub wkrótce się rozpoczną, reprezentuje nowy wyścig kosmiczny w stronę największego odkrycia naukowego w historii.

„Żyjemy w nieskończonym wszechświecie z nieskończoną liczbą gwiazd i planet” – mówi profesor Catherine Heymans, królewski astronom ze Szkocji. „Dla wielu z nas było jasne, że nie możemy być jedynym inteligentnym życiem tam”.

„Mamy teraz technologię i możliwości, aby odpowiedzieć na pytanie, czy jesteśmy sami we wszechświecie”.

Teleskopy mogą teraz analizować atmosfery planet krążących wokół odległych gwiazd pod kątem obecności substancji chemicznych, które przynajmniej na Ziemi mogą być wytwarzane jedynie przez żywe organizmy.

Pierwszy przebłysk takiego odkrycia pojawił się na początku tego miesiąca wraz z możliwym sygnałem gazu wytwarzanego przez proste organizmy morskie na Ziemi w atmosferze planety zwanej K2-18b, oddalonej o 120 lat świetlnych.

Planeta leży w tym, co astronomowie nazywają „strefą złotowłosej” – w odpowiedniej odległości od swojej gwiazdy, aby temperatura powierzchni nie była ani za wysoka, ani za niska, ale w sam raz dla obecności wody w stanie ciekłym, niezbędnej do podtrzymania życia. życie.

Zespół ma nadzieję dowiedzieć się w ciągu roku, czy otrzymane ekscytujące wskazówki potwierdziły się, czy też zniknęły.

Profesor Nico Madhusudan z Instytutu Astronomii Uniwersytetu w Cambridge, który kierował badaniem, powiedział mi, że jeśli te wskazówki się potwierdzą, „fundamentalnie zmieni to sposób, w jaki myślimy o poszukiwaniu życia”.

„Jeśli znajdziemy oznaki życia na pierwszej badanej przez nas planecie, zwiększy to prawdopodobieństwo, że życie jest powszechne we wszechświecie”.

Nawet jeśli nie znajdą oznak życia na K2-18b, zespół ma na swojej liście 10 kolejnych planet do zbadania, a być może jeszcze więcej.

Profesor Madhusudan spodziewa się, że w ciągu pięciu lat nastąpi, jak to określił, „główna zmiana” w naszym rozumieniu możliwości zamieszkania na planetach i życia we wszechświecie.

„Do tego czasu będziemy mieli okazję zbadać sześć planet, takich jak K2-18b lub nieco cieplejszych.

„Jest prawdopodobne, że jesteśmy blisko pierwszego odkrycia. Z drugiej strony niewykrycie żadnego zapewni także ważny wgląd w możliwość istnienia życia na takich planetach”.

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba jest jednak tak potężny, że ma swoje ograniczenia. Rozmiar Ziemi i bliskość Słońca umożliwiają jej utrzymanie życia. Jednak Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba nie będzie w stanie wykryć odległych planet tak małych jak Ziemia (K2-18b jest osiem razy większa) ani znajdujących się blisko swoich gwiazd macierzystych ze względu na olśnienie.

Dlatego NASA planuje utworzenie Obserwatorium Światów Habitable (HWO), którego uruchomienie zaplanowano na lata 30. XXI wieku. Wykorzystując zaawansowaną technologicznie osłonę przeciwsłoneczną, zmniejsza światło gwiazdy, wokół której krąży planeta. Oznacza to, że będzie w stanie wykrywać i pobierać próbki atmosfer planet podobnych do naszej.

Pod koniec tej dekady pojawi się także Ekstremalnie Wielki Teleskop (ELT), który znajdzie się na ziemi i będzie obserwował czyste niebo chilijskiej pustyni. Ma największe zwierciadło ze wszystkich instrumentów, jakie kiedykolwiek wyprodukowano, o średnicy 39 metrów, dzięki czemu może zobaczyć znacznie więcej szczegółów w atmosferach planet niż jego poprzednicy.

Te trzy teleskopy używane do analizy atmosfery wykorzystują technikę stosowaną przez chemików od setek lat do rozróżniania substancji chemicznych w materiałach na podstawie emitowanego przez nie światła.

Jednak JWST i HWO są tak potężne, że mogą tego dokonać poprzez maleńki punkcik światła z atmosfery planety krążącej wokół gwiazdy oddalonej o setki lat świetlnych.