Pogląd The Guardian na świętowanie niepodległości Ukrainy: W cieniu niepewności | redakcyjny

WLPrezydent Kenii, Wołodymyr Zełenski, może wybaczyć swoją szczęśliwą klątwę, gdy kraj świętuje 30. rocznicę niepodległości od byłego Związku Radzieckiego. We wtorek pan Zełenski przewodniczył Parada wojskowa W Kijowie wzięła w nim udział imponująca grupa wybitnych osobistości i głów państw. Ale w tygodniu, w którym miał nadzieję skoncentrować umysły zachodnich sojuszników na rosyjskim zastraszaniu i uporze, ich uwaga skupia się głównie na Afganistanie.

Walka o przetrwanie jest na radarze dyplomatycznym. W poniedziałek Ukraina zwróciła na siebie uwagę szczyt Na Krymie Władimir Putin bezprawnie zaanektował go w marcu 2014 roku. Unia Europejska, z którą Ukraina podpisała kilka miesięcy później układ o stowarzyszeniu, nałożyła sankcje, odmawiając uznania regionu za część Rosji. Na szczycie przewodniczący Rady Europejskiej Charles Michel obietnica Unia Europejska będzie nadal „stać wysoko” wobec takich naruszeń prawa międzynarodowego. Ale tak naprawdę rosyjska aneksja jest faktem dokonanym, którego teraz nikt nie spodziewa się odwrócenia. Wysyłając spóźnione przeprosiny, Emmanuel Macron i Angela Merkel nie pojawili się na imprezie.

lodowaty konflikt W regionie Donbasu, gdzie wspierani przez Rosję rebelianci wyrzeźbili część kraju i kontrolowali wschodnią granicę Ukrainy, również znaleźli się w ślepym zaułku. Wiosną Putin pozwolił na stworzenie ogromnej armii Budynek Na granicy, która, choć później wycofana, była postrzegana jako wczesny test siły Joe Bidena. Zełenski ma spotkać się z Bidenem w Waszyngtonie w przyszłym tygodniu. Przed tym spotkaniem Wyraził Jego frustracja z powodu niechęci Zachodu do przyjęcia członkostwa Ukrainy w NATO, co znacznie zwiększyłoby ryzyko rosyjskiej agresji. Merkel, która spotkała się w niedzielę w Kijowie ze Zełenskim, przyznała, że ​​rozmowy między Rosją, Ukrainą, Francją i Niemcami o Donbasie nie poszły do ​​niczego z powodu odmowy uznania rosyjskiego zaangażowania w konflikt przez Putina.

Biorąc pod uwagę kontekst pokus z Zachodu i ciosów mieczem ze Wschodu, zrozumiałe jest, że Ukraina zgłosiła gorzkie sprzeciwy wobec niebawem zakończonego projektu. Nord Stream 2 Rurociąg. Przepłynięcie pod Morzem Bałtyckim pozwoliłoby Rosji ostatecznie ominąć Ukrainę podczas eksportu gazu do Niemiec, co kosztowałoby Kijów miliardy dolarów opłat tranzytowych i potencjalnie uwolniłoby Moskwę do przyjęcia groźniejszej postawy wobec sąsiada. Pan Biden, który pierwotnie sprzeciwiał się rurociągowi, Występ Jego zastrzeżenia w zeszłym miesiącu, podpisanie umowy o jej dokończeniu z panią Merkel, którą uważa za priorytet gospodarczy.

W ten sposób Ukraina ma uzasadnione powody, by krytykować poziom wsparcia, jakie otrzymuje od swoich potężnych sojuszników na Zachodzie. Katastrofa wycofania się z Afganistanu – i utrzymująca się słabość Unii Europejskiej jako geopolitycznej potęgi – tylko pogłębi poczucie niepewności. W zeszłym miesiącu, panie Putin opublikowany Esej składający się z 5000 słów zatytułowany o historycznej jedności Rosjan i Ukraińców. Reakcja Zachodu na nieustanne manewry i gry umysłowe Putina musi być czymś więcej niż mieszanym przesłaniem.