Fragmenty czaszki Beethovena wracają do Wiednia

Amerykański biznesmen przekazał części czaszki Ludwiga van Beethovena uniwersytetowi w Wiedniu na badania.

Paul Kaufmann powiedział, że czuje się „bardzo uprzywilejowany, mogąc zwrócić fragmenty czaszki Beethovena, które odziedziczyłem, tam, gdzie ich miejsce”.

Austriacki patolog sądowy powiedział, że fragmenty, które były już badane w Stanach Zjednoczonych, mają „wielką wartość”.

Kompozytor przez całe życie cierpiał na choroby i zmarł w mieście w 1827 roku.

Biznesmen powiedział, że znalazł fragmenty w 1990 roku, w małym pudełku z napisem „Beethoven” w rodzinnej skrytce depozytowej należącej do francuskiego banku.

Uważa się, że wujek pana Kaufmanna, Franz Romeo Seligmann, wiedeński lekarz, otrzymał fragmenty w 1863 roku po ekshumacji kości Beethovena do badań.

W sumie jest 10 fragmentów, w tym 2 większe – jeden z tyłu głowy i jeden z prawej strony czoła.

Niezwykle ważne jest, aby szczątki były traktowane w sposób odpowiedzialny etycznie, powiedział dyrektor Uniwersytetu Medycznego w Wiedniu, Markus Müller.

„Chodzi o znalezienie właściwej równowagi między rozumianym interesem publicznym a szacunkiem dla osoby zmarłej” – powiedział.

Austriacki patolog Christian Reiter powiedział, że fragmenty były „naprawdę cennym materiałem”, którego mają nadzieję kontynuować w nadchodzących latach. „To było również życzenie Beethovena” – dodał.

Beethoven urodził się w Bonn w grudniu 1770 r. I zmarł 27 marca 1827 r. Przez większość życia cierpiał na zły stan zdrowia i podobno wyraźnie zażądał zbadania jego ciała po jego śmierci.

Na początku tego roku naukowcy pod kierunkiem University of Cambridge przeanalizowali pięć pasm włosów w celu sekwencjonowania genomu autora i ujawnili, że Beethoven miał możliwą genetyczną predyspozycję do chorób wątroby i cierpiał na zapalenie wątroby typu B kilka miesięcy przed śmiercią.

Po raz pierwszy zaczął cierpieć na utratę słuchu około 1795 roku, stan, który pogarszał się z biegiem lat i został zaostrzony przez silny szum w uszach, który doprowadził do głuchoty funkcjonalnej w 1818 roku.