McDonald’s Hebel przoduje w Polsce Invitational | Wiadomości, sport, praca

ZDJĘCIE REPORTERSKIE/Robert Hayes MacDonald Jr. Megan Heibel pokonuje dystans w ostatnich chwilach swojego 1600 zwycięstwa w zaproszeniu na Mistrzostwa Polski w sobotnie popołudnie.

POLSKA – Raz i na zawsze, pogoda połączyła siły, by zmusić lekkoatletów do wypełnienia stadionu Dave Pavlanski Stadium w sobotnie popołudnie w malownicze sobotnie popołudnie na 26. Coroczne Zawody w Polsce.

Ponad 20 szkół zgromadziło się w intensywnej rywalizacji w sobotnie popołudnie ostatniego dnia kwietnia, a okręgi regionalne coraz bardziej się zbliżały.

Ustalenie nowego osobistego najlepszego wykonawcy jest wystarczającym wyzwaniem, ale wyrzucenie kilku PR? To wszystko było w długim dniu pracy dla MacDonald Jr. Megan Hebel, która rozpoczęła poranek z czasem 11:10.02 w 3200 i zajęła pierwsze miejsce w 1600 z 5:15.97.

„Naprawdę próbowałem dzisiaj wejść do PR i zobaczyłem (Maggie Hubble z Salem) i użyłem tego, aby przejść i po prostu skończyć. Gdybym nie miał tej konkurencji, byłaby to walka „ „Konkurs jest zdecydowanie pomocny, zwłaszcza wszystkie dziewczyny tutaj, są tak pozytywne i wszyscy po prostu zachęcają się nawzajem i naprawdę popychają cię do twojego PR” – powiedział Hebel.

„Dla mnie jestem tak, jakbym musiał iść z tą dziewczyną, muszę iść z nią, a jeśli mogę ją ominąć, muszę iść, więc to naprawdę moja strategia”.

Hebel opuścił około tygodnia w sezonie podczas walki z zapaleniem rozcięgna podeszwowego, coś, przez co małe Błękitne Diabły były w stanie przepracować, używając kolarstwa i treningu crossowego jako sposobu na pozostanie aktywnym.

Sobota miała długie popołudnie biegając na 3200m bardzo wcześnie na spotkaniu, a potem musieliśmy czekać kilka godzin na 1600m, a potem znów musieliśmy czekać na 4×400.

Powiedzieć, że jest miażdżący, to nie docenić tego.

„Uwielbiam słuchać muzyki i po prostu być z moim zespołem, wszelkiego rodzaju muzyki, po prostu wszystkiego, co motywuje, po prostu wszystkiego, co cię tam trzyma, moi koledzy z drużyny i trenerzy są bardzo dobrzy w utrzymywaniu nas na właściwej drodze”. powiedział Hebel.

Wczesny ustawiony termin

Patrząc na 1600-metrowego chłopca, Blake Baker z Canfielda świecił dużo światła dziennego między sobą a resztą grupy, kiedy minęli linię mety w sobotnie popołudnie. Wielu z jego kolegów przybyło na drugi rok kardynała, wiatr i gaz, aby pogratulować mu wielkiego zwycięstwa z mnóstwem ciosów i uśmiechów na całym świecie po jego najlepszych na nowym poziomie osobistym.

Właściciel 4:28.57 był o około siedem sekund szybszy od wicemistrza i był strzałem w dziesiątkę dla średniodystansowej grupy Canfield, która strzelała wszystkimi cylindrami po dużej przewadze na początku.

„Pomaga to mojej mentalności podczas wyścigu i daje mi więcej pewności siebie, ponieważ kiedy prowadzę, czuję, że mam kontrolę nad wyścigiem tak, jak chcę, a nie pozwalam komuś prowadzić”. – powiedział Baker. „Prowadzenie samochodu jest bardzo trudne, ale udało mi się dzisiaj wykonać dobrą robotę.

„W zeszłym roku zająłem trzecie miejsce (w spotkaniu), ale czuję, że w tym roku było bardziej konkurencyjne. Jestem z tego bardzo zadowolony, aby zobaczyć, jak wygrałem. Mój tata zawsze mówił mi, że jestem najsilniejszym człowiekiem na torze i Niekoniecznie się z tym zgadzam, ale myślę, że jestem dobrym mentalnym zawodnikiem, a to zdecydowanie pomaga podczas wyścigów.

Normalnie Baker chciałby poćwiczyć z zespołem, ale wakacje w zeszłym tygodniu oznaczały, że musiał znaleźć czas na samotne bieganie przed wielkim spotkaniem.

To była zmiana, ale sukces.

„Nie miałem szybkiego tempa, więc nie miałem nikogo, kto by mi powiedział, w jakich godzinach powinienem trafić na próby, próbując zrobić to sam w oparciu o moje wysiłki”. – powiedział Baker. „Kocham nasz zespół, w zeszłym roku zdobyliśmy drużyny regionalne, jest to więź jak żadna inna, odkąd jestem jej częścią, jako rodzina tutaj w Canfield”.

duże buty do wypełnienia

Druga studentka z Salem, Kylie Carlisle, nie miała przywileju uczestniczenia w powitalnym spotkaniu, wcześniej podziwiając takie osoby jak Lizzie Schuntz i Kela Jamison.

Pokonując swojego byłego najlepszego miotacza dyskiem o ponad 10 stóp i wygrywając zawody z wynikiem 121-02, kwakierka dała wyraz na swoim największym dotychczas etapie.

„Czuję się świetnie, czas zabłysnąć, bo obie dziewczyny odeszły, a ja muszę wypełnić ich buty i pójść w ich ślady” powiedział Carlisle.

Po zdobyciu zwycięskiego celu w jednym ze swoich ostatnich rzutów, Carlisle wystrzeliła dysk w sektor, w końcu czując ulgę, że po wyczerpującej wiośnie może dorzucić bardziej pobłażliwą pogodę.

„Czułem się jak po wydaniu, to było naprawdę dobre uczucie i czekałem na metkę, ale wiedziałem, że jestem PRed” powiedział Carlisle. „Pomaga mi się skupić, wiedząc, że nie mogę po prostu tam wejść, pokazać się, rzucić wszystkiego i wygrać, muszę starać się być skupionym, a to pomaga mi utrzymać adrenalinę.

Dużo rzucałem zeszłego lata, co mi pomogło, ale miałem długi sezon w koszykówce, więc za innymi dziewczynami w powtórzeniach mój trener powiedział mi, że brak powtórzeń jest powodem, dla którego jeszcze nie rzuciłem, ale zaczyna to pokazywać, że po prostu muszę. Ciągle go szlifuję.”