Dlaczego wojna na Ukrainie wydaje się tak bliska w Wielkiej Brytanii

Niektóre kraje mają jakąś zamieszkaną ojczyznę – na przykład Rumuni w Burnt Oak w Londynie – ale jedną rzeczą, która odróżnia ludność Europy Środkowo-Wschodniej od postimperialnych niebiałych mniejszości, jest ich zasięg w całej Wielkiej Brytanii. Działy wschodnioeuropejskie można znaleźć w supermarketach Somerset.

W rzeczywistości Bliscy Brytyjczycy częściej mają osobisty kontakt z Europą Środkową lub Wschodnią niż z Brytyjczykami z Karaibów czy Brytyjskimi Pakistańczykami, chociaż ci ostatni byli obecni w znacznej liczbie od ponad 60 lat. Jest również prawdopodobne, że używali jednego z nich jako budowniczego lub sprzątacza.

Ludzie z Europy Środkowo-Wschodniej są również bardziej widoczni niż 2 miliony lub więcej mieszkańców Europy Zachodniej, którzy są skoncentrowani na wyższych, profesjonalnych stanowiskach biurowych. Ponad 60 procent populacji Europy Środkowo-Wschodniej pracuje w handlu detalicznym, hotelarstwie, budownictwie, produkcji i transporcie, i to zazwyczaj ludzie mają do czynienia z tymi pracami.

Często mają zbyt wysokie kwalifikacje do swojej pracy, jak Anna, była polska sprzątaczka mojej przyjaciółki, która mieszka na Wimbledonie. Anna jest nauczycielką muzyki, miała własną sprzątaczkę z Albanii, wyznałem ją koledze z błyskiem w oku, gdy prasował koszule.

Anna wróciła teraz, by uczyć w Polsce, ale jej dzieci studiowały na brytyjskich uniwersytetach i jedno z nich nadal tu jest. Nowa sprzątaczka dla mojej rumuńskiej przyjaciółki, mówi bezbłędnie po angielsku, a jej dzieci to londyńczycy, którzy uczęszczają do tych samych przyzwoitych lokalnych szkół publicznych, co ludzie, dla których sprząta. 18-letni syn kolegi ma bułgarską dziewczynę; Pierwsze wakacje spędził jako nastolatek w Lublinie z bliskim polskim przyjacielem.

Wielka migracja z Europy Środkowo-Wschodniej zainspirowała wielkie powieści, takie jak Droga do domu Rose Tremayne i Dwie karawany Mariny Lewicca. O ile mi wiadomo, nie odbijało się to w mniejszym stopniu w dramacie, telewizji czy teatrze, ale Archer miał ważną postać z Bułgarii, Lexi, przez kilka lat po 2017 roku.

W Wielkiej Brytanii istniały małe społeczności ludzi starszych z Europy Wschodniej, a nawet z samej Ukrainy, sięgające w tym drugim przypadku do początku XX wieku, uzupełnione o około 30 000 przybyłych po 1945 roku w ramach Europejskiego Wolontariatu Działania (z czego jedna trzecia walczyli o Niemców, a dwie trzecie z nich o Niemców Oponentów, przypomnienie złożonej historii Ukrainy).

Podczas zimnej wojny kraje te zniknęły z pola widzenia. Wrócili z hukiem w świadomości Brytyjczyków dzięki temu oknu swobodnego przemieszczania się, jedni zostali i pochłonięci, inni wrócili do domu, a setki tysięcy mieszkają i pracują między domem a domem.

A w ciągu ostatnich trzech tygodni pomogli nam trochę zbliżyć się do wydarzeń na Ukrainie, co symbolizuje koordynację darowizn przez Brytyjczyków w Centrum Polskim w Balham w południowym Londynie oraz naciski opinii publicznej na Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, aby utworzyły wyższe.

David Goodhart jest członkiem think tanku Policy Exchange. Jego najnowsza książka to Głowa, ręka i serce: walka o godność i status w XXI wieku. Aby zamówić w Telegraph Books za 20 £, zadzwoń pod numer 0844 871 1515 lub odwiedź Books.telegraph.co.uk