Wyniki BAT zostały anulowane w wyniku działań Polski – ale tylko formalnie

W dniu 11 października 2017 r. Polska złożyła do TSUE skargę na decyzję KE o zaakceptowaniu wyników BAT. W wyroku z 27 stycznia 2021 r. w sprawie T-699/17 Sąd uchylił decyzję KE. Czy rzeczywiście wpłynęło to na stan dużych obiektów energetycznego spalania (LCP), które musiały dostosować się do wyników do 17 sierpnia 2021 r.?

W dniu 31 lipca 2017 r. Komisja KE wydała Decyzję Wykonawczą (UE) ustanawiającą wyniki Najlepszych Strategii 2017/1442 (BAT). Wyniki te dotyczą wielu sektorów, od hodowli zwierząt, spalania odpadów i przemysłu stalowego po duże spalarnie. Decyzje te zostały podjęte po pracach forum utworzonego w 2016 r. przez KE, w skład którego weszli przedstawiciele państw członkowskich odpowiednich sektorów oraz organizacje pozarządowe zajmujące się ochroną środowiska.

Pod pojęciem dużych obiektów energetycznego spalania rozumie się przede wszystkim urządzenia technologiczne, w których paliwo jest utleniane i wykorzystuje ciepło wytworzone w procesie, niezależnie od nominalnej mocy grzewczej 50 MW lub więcej paliwa – elektrownie, elektrociepłownie, elektrociepłownie zintegrowane i elektrownie. Zgodnie z zarządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie emisji przemysłowych (IED) 2010/75/UE, wyniki powinny być specyficzne dla ustalenia warunków pozwolenia dla LCP. Zgodnie z polskim Prawem Ochrony Środowiska instalacje wymagające pozwolenia zintegrowanego muszą spełniać wymagania BAT w zakresie ochrony środowiska. W szczególności nie mogą powodować przekroczenia limitów emisji.

W dniu 11 października 2017 r. Polska złożyła poparty przez Węgry i Bułgarię pozew o stwierdzenie nieważności decyzji o ustaleniu wyników BAT. Polska złożyła w swoich argumentach pięć odwołań, z których pierwszym był argument formalny, odpowiednie zasady wyborcze, że decyzja ta powinna była zostać podjęta zgodnie z zasadami większości kwalifikowanymi w ramach dobrej umowy, a nie w Traktacie Lizbońskim. Między innymi Polacy zakwestionowali wymienione w wynikach poziomy emisji, stwierdzając, że zostały one narzucone na podstawie błędnych i nieuzasadnionych informacji, a także silników na paliwo ciężkie i/lub diesla.

W wyroku z dnia 27 stycznia 2021 r. Sąd uwzględnił formalny wniosek (https://curia.europa.eu/juris/document/document.jsf?text=&docid=237048&pageIndex=0&doclang=en&mode=req&dir=&occ=first&part=1&cid=1695096 ) oraz uchylił zaskarżoną decyzję i stwierdził, że nie ma potrzeby badania pozostałych złożonych petycji.

Sąd uznał, że natychmiastowe cofnięcie przez władze krajowe fundamentalnej decyzji określającej warunki pozwolenia na eksploatację LCP naraziłoby na szwank jednolite warunki dla takich instalacji w UE. Dopóki nowa decyzja BAT nie wejdzie w życie, zaangażowane firmy będą miały niepewność prawną. Sąd orzekł również, że uchylenie kontrowersyjnej decyzji, która wprowadziłaby ją w życie natychmiastowo, podważałoby jego cele poprawy wysokiej ochrony i jakości środowiska przewidziane w art. 191 ust. 2 TFUE, art. Karta 37 praw podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 2 i 44 oraz art. 1 dyrektywy IED, mający na celu przyczynienie się do wyników.

Na tej podstawie wyrok wydaje się w praktyce nie dłużej niż dwanaście miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku do wykonania nowego orzeczenia w rozsądnym terminie, możliwym do zaakceptowania przez uprawnionych. – Zasady Mult określone w art. Protokół 3 (3) 36. Oznacza to, że nawet w przypadku uchylenia decyzji, LCP mają obowiązek na mocy art. zapewnić zgodność instalacji z wymaganiami wyników BAT do dnia 17 sierpnia 2021 r. 21. Co do zasady IED, dwanaście miesięcy od daty publikacji wyroku, warunki określone w wynikach nie mają zastosowania. Oczekuj jednak innego wyniku o tej samej lub szerszej treści. Jeśli zostanie opublikowany nowy wynik,

Czteroletni termin na zapewnienie zgodności instalacji z wytycznymi zawartymi w wynikach rozpocznie się od nowa.