„Wszyscy powinni się martwić”: lód morski Antarktydy osiąga najniższy poziom w historii | Antarktyda

Od 44 lat satelity pomagają naukowcom śledzić, ile lodu pływa w oceanie wokół wybrzeża Antarktydy o długości 18 000 km.

Wody graniczące z kontynentem każdego roku podlegają ogromnym zmianom, a lód morski osiąga szczyt około 18 milionów kilometrów kwadratowych we wrześniu, po czym spada do nieco ponad 2 milionów kilometrów kwadratowych w lutym.

Ale podczas tych czterech dekad obserwacji satelitarnych na kontynencie nigdy nie było mniej lodu niż w zeszłym tygodniu.

Pod koniec stycznia można było powiedzieć, że to tylko kwestia czasu. „Nie był nawet bliski gotowości operacyjnej” – mówi dr Will Hobbs, ekspert od lodu morskiego na Antarktydzie z University of Tasmania z Australian Antarctic Program Partnership.

„Wszędzie widzimy mniej lodu. To zdarzenie okołobiegunowe.”

Latem 2022 roku na półkuli południowej ilość lodu morskiego spadła 25 lutego do 1,92 miliona kilometrów kwadratowych – najniższego poziomu odnotowanego na podstawie obserwacji satelitarnych rozpoczętych w 1979 roku.

Ale do 12 lutego tego roku rekord z 2022 roku został już pobity. Lód nadal się topił, osiągając nowy rekord 1,79 miliona kilometrów kwadratowych 25 lutego i bijąc poprzedni rekord o 136 000 kilometrów kwadratowych – obszar dwukrotnie większy od Tasmanii.

Wiosną na półkuli południowej silne wiatry nad Antarktydą Zachodnią smagają lód. Jednocześnie, jak mówi Hobbes, duże obszary na zachodzie kontynentu ledwo odrobiły straty z poprzedniego roku.

„Ponieważ lód morski jest tak odblaskowy, trudno jest stopić się pod wpływem światła słonecznego. Ale jeśli za nim znajduje się otwarta woda, może stopić lód od spodu” – mówi Hobbs.

Hobbs i inni naukowcy powiedzieli, że nowy rekord – po raz trzeci w ciągu sześciu lat – rozpoczyna walkę o odpowiedzi wśród polarników.

Los Antarktydy – a zwłaszcza lodu na Ziemi – jest ważny, ponieważ kontynent zawiera wystarczającą ilość lodu, aby podnieść poziom mórz o kilka metrów, gdyby się stopił.

Chociaż topnienie lodu morskiego nie podnosi bezpośrednio poziomu mórz, ponieważ już unosi się na wodzie, kilku naukowców powiedziało Guardianowi o pośrednich skutkach, które mogą wystąpić.

Lód morski pomaga zapobiegać wpływowi fal sztormowych na lód przyczepiony do wybrzeża. Jeśli zaczną znikać dłużej, zwiększony ruch fali może osłabić te pływające szelfy lodowe, które z kolei zakotwiczają ogromne pokrywy lodowe i lodowce za nimi w ziemi.

Głównym obszarem niepokoju jest utrata lodu obserwowana wokół mórz Amundsen i Bellinghausen na zachodzie kontynentu.

Nawet gdy średnia ilość lodu morskiego wokół kontynentu rosła w 2014 r., te dwa sąsiednie morza odnotowały straty.

Jest to ważne, ponieważ na tym obszarze znajduje się lodowiec Thwaites – znany jako „Lodowiec Doomsday”, ponieważ zawiera wystarczającą ilość wody, aby podnieść poziom morza o pół metra.

„Nie chcemy tracić lodu morskiego tam, gdzie znajdują się te wrażliwe szelfy lodowe, a za nimi znajdują się pokrywy lodowe” – mówi profesor Matt England, oceanograf i klimatolog z University of New South Wales.

Prawdopodobnie zaczynamy dostrzegać oznaki ocieplenia i cofania się lodu morskiego [in Antarctica]. Obserwowanie, jak osiąga te poziomy, jest zdecydowanie niepokojące, ponieważ mamy te potencjalnie wzmocnione komentarze. ”

Dane dostarczone przez naukowców, dr Roba Masuma z Australijskiej Dywizji Antarktycznej i dr Phila Reida z Biura Meteorologii, pokazują, że dwie trzecie linii brzegowej kontynentu było wystawione na działanie otwartych wód w zeszłym miesiącu – znacznie powyżej długoterminowej średniej około 50%.

„Nie chodzi tylko o stopień oblodzenia, ale także o czas trwania pokrycia” – mówi Masoum. „Jeśli lód morski zostanie usunięty, wystawiasz krawędzie pływającego lodu na fale, które mogą je wyginać i zwiększać prawdopodobieństwo formowania się półek lodowych. To pozwala większej ilości lodu lądowego dostać się do oceanu.”

Masum Reid Badanie opublikowane w zeszłym roku wykazało że od 1979 r. obszar Morza Amundsena doświadczał dłuższych okresów bez lodu, a większa część wybrzeża była narażona na warunki otwartego oceanu.

Dr Ted Scampos jest ekspertem od lodu morskiego na University of Colorado Boulder, a także pracuje nad lodem morskim Antarktydy w uniwersyteckim National Ice and Snow Data Center — globalnym centrum monitorowania lodu na biegunach.

Powiedział, że spadek lodu morskiego na Antarktydzie „sprawia, że ​​społeczność naukowa zastanawia się, czy istnieje proces związany z globalną zmianą klimatu”.

Antarktyda jest trudna do zbadania nie tylko ze względu na jej oddalenie, ale także wyzwania związane z gromadzeniem danych o kontynencie, który podlega ogromnym zmianom wiatrów i burz ze wszystkich stron.

„Od 2016 roku nastąpił dość gwałtowny spadek” – powiedział Scampos [in sea ice] A zwłaszcza przy tak kolejnych rekordowych latach, a także kilku miesiącach bliskich rekordowych minimów, powoduje to, że społeczność naukowa zastanawia się, czy istnieje proces związany z globalnymi zmianami klimatycznymi. „

Powiedział, że chociaż najnowszy rekord może być częściowo związany z systemem klimatycznym La Niña, który zapewnia cieplejsze wiatry na półwyspie kontynentu, nie wyjaśnia to strat w innych regionach.

„Nadal próbujemy zrozumieć, co jest teraz inne” – mówi. Ale jasne jest, że zmniejszony lód morski będzie miał wpływ. Będzie to miało wpływ na lód kontynentalny, ponieważ znaczna część wybrzeża zostanie odsłonięta”.

Przez wiele lat Antarktyda zdawała się zakłócać niektóre modele klimatyczne, ponieważ lód morski rósł – średnio – bardzo mało, aż do załamania w 2016 roku.

Dr Arian Borich, klimatolog z Monash University, przyjrzał się, dlaczego lód morski nie zachowuje się tak, jak niektórzy przewidywali.

Powiedziała, że ​​​​było to prawdopodobnie spowodowane zmianą wiatrów i, wbrew oczekiwaniom, topnieniem wody z lądu, która dostała się do oceanu, co ułatwiło tworzenie się lodu.

Jeden Badanie sugerowało ocieplenie oceanów Przyczynił się również nagły spadek lodu morskiego w 2016 r.

„Wszystkie modele przewidują, że gdy klimat się ociepli, spodziewamy się tego [Antarctic sea ice] Mówi. Istnieje szeroki konsensus w tej sprawie. Tak więc ten zmniejszony lód morski jest zgodny z tym, co pokazują modele klimatyczne”.

Antarktyczni naukowcy starają się teraz dowiedzieć, co się dzieje. Czy spadki lodu morskiego i kaskadowe rekordowo niskie spadki to tylko zjawisko naturalne na kontynencie, który jest niezwykle trudny do zbadania? A może te zapisy są kolejnym wyraźnym sygnałem, że kryzys klimatyczny uderza w zamarznięty kontynent?

„Antarktyda może wydawać się odległa, ale zmiany wokół niej mogą wpływać na globalny klimat, a topniejące pokrywy lodowe wpływają na społeczności przybrzeżne na całym świecie” – mówi Borich.

„Wszyscy powinni być zaniepokojeni tym, co dzieje się na Antarktydzie”.