Wioślarze morscy zbierają cztery medale na Mistrzostwach Świata U-23 w 2021 r.

RACICE, Czechy – Hubbard Hall wspaniale pokazał się na Mistrzostwach Świata U23 w wioślarstwie 2021 w zeszłym tygodniu, gdy Aleksandria Walencja MartinsonGriffin Dunn i Will Gibb zdobyli cztery wspólne medale na Mistrzostwach Międzynarodowych, reprezentując Stany Zjednoczone. Valance Martinson, czteroletnia członkini kobiecej drużyny Marynarki Wojennej, zdobyła złoto z ośmioosobową załogą z USA i srebro z kobiecą quadem, podczas gdy Dunn, debiutant w wadze ciężkiej, zdobył srebro w męskiej ósemce. Połowa Gibb, kolejny wschodzący wioślarz wagi ciężkiej, zdobyła brąz z czworokątem mężczyzn.

Jeb (Portland, Oregon) rywalizował na wodach w Ratches w Czechach jako pierwszy przedstawiciel marynarki wojennej, który obejrzał finały Pucharu Świata, ponieważ finały mężczyzn w sterniku odbyły się 10 lipca. Ścigając się w załodze z Ericiem Spinką z Princeton, Christianem Tabachem z Harvardu, Liamem Gallowayem z Yale i Jimmym Catalano z Wisconsin, który służył jako Coxwin, poprowadził Gibba i jego kolegów z drużyny na początku finału z czasem 1:26,77 na pierwszych 500m. W środkowej części zawodów Włochy przesunęły się na przód stawki i wykorzystały to potężne uderzenie, aby oddalić się od Stanów Zjednoczonych i Irlandii, które przesunęły się do przodu, aby zająć drugie miejsce. Poniżej tego odcinka Amerykanie próbowali dotrzymać kroku irlandzkiej łodzi, jednocześnie odpierając wyzwanie wejścia do Niemiec. Na mecie Włochy zdobyły złoto na otwartej wodzie z czasem 6:06.40. W walce o drugie i trzecie miejsce Irlandia zajęła drugie miejsce z czasem 6:12,84, mniej niż dwie sekundy przed Stanami Zjednoczonymi, które uzyskały wynik 6:14,69. Niemcy zajęły czwarte miejsce z czasem 6:17,35.

Następnego dnia Vallancey-Martinson (Corvallis, Oregon) i Dunne (Northfield, Illinois) byli w finale, w tym Vallancey-Martinson w parze wyścigów mistrzowskich. Finały dla czterech kobiet odbyły się po raz pierwszy 11 lipca. Załoga Stanforda Kelsey McGinley, Till Cohen z Waszyngtonu, Fran Raggi z Teksasu i Valance Martinson ścigali się w finale na 2000 m prosto do przodu, gdy Amerykanie przebili się na drugim miejscu za nimi. Drużyna pochodzi z Wielkiej Brytanii z czasem otwarcia na 500 m 1:36,11 w porównaniu do 1:35,16 dla brytyjskiej drużyny. Ta pozycja zajęła pierwsze miejsce dla Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych w całym konkursie, ponieważ Wielka Brytania przekroczyła linię mety o 1,86 sekundy, od 6:35,66 do 6:37,52. Rumunia była ponad trzy sekundy za Valenci Martinson i jej kolegami z drużyny na trzecim miejscu z czasem 6:40,76.

Niedawno ogłoszony CRCA First Team All-American poprawił swój występ w ósemce finałów kobiet później w niedzielę. Do tej samej czteroosobowej załogi na amerykańskim ośmioosobowym statku dołączyli Coxswin Izzy Aronin z Brown, Sierra Bishop z Oregonu, Anna Jensen z Teksasu, Sophia Hahn z Yale i McCain Bryant z Waszyngtonu. W obliczu początkowego deficytu, w którym Niemcy miały przewagę 1:30,54 do 1:31,77 na pierwszych 500 metrach, Stany Zjednoczone miały problemy z uzyskaniem niewielkiej przewagi z 3:07,18 do 3:07,59 w połowie. Na fali potężnego i imponującego biegu na kolejne 500 metrów Amerykanie wyskoczyli na prowadzenie o ponad cztery sekundy nad Holandią i o ponad pięć sekund przed Niemcami. Amerykanie zdobyli złoto na dystansie 6:16,69 po raz ostatni, wobec 6:20,43 dla Holendrów i 6:26,45 dla Niemców.

Dunn i ośmioosobowa załoga w USA byli ostatnią łodzią, która obejrzała finałowe zawody w Czechach 11 lipca. Wyścigi z Williamem Benderem i Jacobem Hudgensem z Dartmouth, Nickiem Rascherem z Yale University, Kennym Kaplanem z Harvard University, Peterem Shatinem z Stanford University i Rhettem Burnsem z Northeastern University, Josem Rodriguezem z Brown i Sidneyem Edwardsem z Princeton, którzy pracowali jako Coxswin, oraz Dunnem znaleziono A sami Amerykanie biorą udział w pełnej akcji rywalizacji na całym 2000 metrów. Po pierwszym odcinku 500 m Stany Zjednoczone straciły jedną sekundę na trzecim miejscu z czasem 1:21,91, a Niemcy objęły prowadzenie w 1:21,65. Załogi amerykańskie i włoskie były kolejnymi 500-metrowymi historiami, gdy Stany Zjednoczone przebiły 1000 m przy 2:46,77, zaledwie o 0,1 sekundy przed Włochami; Wielka Brytania (2:47,49) i Niemcy (2:47,60) straciły niecałą sekundę do lidera. Dunn i jego rodacy nadal walczyli na boisku, gdy wyścig trzech watów dołączył do mety ze Stanami Zjednoczonymi, Wielką Brytanią i Niemcami. Ostatnie desperackie uderzenie Brytyjczyków na ostatnich 200 metrach pomogło wyprzedzić Amerykanów o kilka kroków, gdyż ostatnia przewaga wynosiła 5:34,34 do 5:34,55 na korzyść Wielkiej Brytanii. Nieco za drugim w trzeciej pozycji uplasowały się Niemcy z czasem 5:35.58.

To trio wioślarzy morskich było członkami czterech z sześciu amerykańskich łodzi, które wygrały Mistrzostwa Świata w Wioślarstwie U-23 w 2021 roku. Oprócz W4, M4+, W8+ i M8+, Stany Zjednoczone zajęły drugie miejsce w parze kobiet i trzecie w parze kobiet w regatach wagi lekkiej. Medalowe wysiłki Vallancey-Martinson, Dunne i Geib kontynuują tę ostatnią passę godnych podium występów wioślarzy Midshipmen w U-23, gdy były waga ciężka Andrew Knoll (USNA ’19) zdobywa srebro z M8 + na Mistrzostwach 2019 po Austin Lightweight Triobert (USNA ’17) i jego koledzy z drużyny z USA zajęli drugie miejsce w czwórce kategorii lekkiej mężczyzn na Mistrzostwach Świata U-23 w wioślarstwie 2017.

konsekwencje
Osiem kobiet (Valancy Martinson)
Stany Zjednoczone – 6: 16,69 * złoto
Holandia – 6:20.43
Niemcy – 6:26.45
Polska – 6:30.18
Francja – 6: 30,64
Rumunia – 6:33,33

Kwartet kobiet (Valancy Martinson)
Wielka Brytania – 6: 35,66
USA — 6:37.52 *Srebrny
Rumunia – 6:40.76
Chile – 6:42.14
Niemcy – 6:48.57
Rosja – 6: 59,21

ośmiu mężczyzn (miejsce)
Wielka Brytania – 5: 34,34
US-5:34.55 *Srebrny
Niemcy – 5: 35,58
Włochy – 5:41.99
Holandia – 5:42.88
Czechy – 5: 52,52

Mężczyźni z kwartetu (jeep)
Włochy – 6: 06.40
Irlandia – 6:12.84
Stany Zjednoczone – 6: 14.69 * Brązowy
Niemcy – 6: 17,35
Holandia – 6:18.80
Francja – 6:22.58