We mgle tragedii

Karaczi:

Zastępca stacji w Bhopal, bandyci i inżynier kolei łączą siły, aby ocalić tysiące ludzi na stacji kolejowej w Bhopal, zanim będzie za późno, w pierwszym serialu internetowym Yash Raj Film opartym na prawdziwych wydarzeniach. Jak bardzo można się pomylić z gwiazdorską obsadą, taką jak Madhavan, KK Menon i Divyendu Sharma?

Yash Raj Films, popularna marka w branży filmowej w języku hindi od wieków, obdarzyła entuzjastów kina niezapomnianymi, kreatywnymi i pełnymi mocy animatorami, oferującymi emocjonalne dramaty, porywające emocje, sceny pełne akcji i pierwszy w Indiach film szpiegowski. Mówi się, że jedyną drogą naprzód jest ewolucja, czego niedawno doświadczył YRF, uruchamiając w serwisie Netflix swój pierwszy serial internetowy, The Railway Men (TRM).

TRM wyreżyserował debiutant Shiv Rawail, a scenariusz napisał Aayush Gupta. Serial internetowy inspirowany jest prawdziwym wydarzeniem związanym z tragedią gazową w Bhopalu. W przeszłości nakręcono sporo filmów na ten temat, w tym Bhopal: A Prophet For Rain (2014) w reżyserii Raviego Kumara i Bhopal Express (1999) w reżyserii Mahesha Mathai, w których ciekawie wystąpiła także Kay Kay Menon.

W głównej obsadzie TRM znajdują się R. Madhavan, Menon, Divyendu Sharma, Babil Khan i Sunny Hinduja. W innej obsadzie znaleźli się Juhi Chawla, Mandira Bedi i Rajpal Yadav. Debiut reżyserski Rawwella ma kilka znanych nazwisk znanych ze swoich akcji zbiorowych i metodycznego aktorstwa. Gupta i Rawail współpracowali nad historią, scenariuszem i dialogami, aby odtworzyć dewastację, chaos i bezradność ludzi, którzy przeżyli zamieszanie związane z tragedią gazową w Bhopalu.

Co ciekawe, w 1979 r. to ten sam YRF spowodował Kala Pathar w katastrofie w kopalni Chasnala, co jest kolejną mroczną historią z Indii. Film uznawany jest za jeden z klasycznych filmów Amitabha Bachchana, Shashiego Kapoora i Shatrughana Sinha.

Historia TRM koncentruje się wokół katastrofy w Bhopalu, podczas której prawie 45 ton gazowego izocyjanianu metylu wyciekło z fabryki należącej do spółki zależnej Union Carbide z siedzibą w USA. Późniejsze dochodzenie ujawniło, że przyczyną katastrofy były niewłaściwe procedury operacyjne i bezpieczeństwa w fabryce, w której brakowało personelu. Był to jeden z tych incydentów, który nie tylko zakończył życie tysięcy niewinnych ludzi, ale także wpłynął na życie ocalałych i następnego pokolenia, które resztę życia spędziło w Bhopalu. Biedni nie byli w stanie uniknąć katastrofy i bezradnie znosili konsekwencje wypadku, które były śmiertelne i przygnębiające.

Jako początkujący reżyser Rowell potrafi ukazać niezwykłą gamę emocji rozsianych po całym płótnie. Projekcja wielu postaci, umieszczonych w środku katastrofy, została potraktowana z wyczuciem i zasługuje na brawa. Akcja TRM rozgrywa się w 1984 roku, kiedy Bhopal ogarnia tragedia. Miasto podkreśla różne kultury, w których żyją razem Hindusi, Sikhowie i muzułmanie, a poczucie wspólnoty i bycia razem przenika bez wysiłku do mas.

Początkowe sceny każdej postaci przedstawiają większość ich osobowości i są mieszanką różnych kolorów. Menon gra Iftikhara Siddiqui, prawego, bogobojnego i posłusznego zarządcę stacji kolejowej Bhopal Junction. Jest zaangażowany, skupiony, bystry i bardzo pasjonuje się swoją pracą. Wiąże się z nim przeszłość, która nie pozwala mu spać spokojnie. Babil Khan jako Imad Riaz to nowy student, który dołącza do Bhopal Junction Railway jako pilot zastępczy. To bystry dzieciak o dobrym sercu. Interesujące jest to, że zarówno Siddiqui, jak i Riaz mają podobieństwa w swoich osobowościach, a ich pierwsza interakcja, w której Siddiqui daje zadanie Riazowi, definiuje relację między nimi. Chłopiec robi dobre wrażenie na starszym mężczyźnie, na którego niełatwo wpłynąć. Scena wywołuje uśmiech na widowni, ale nie w zabawny sposób.

Sharma wciela się w Balwanta Yadava znanego również jako „Express Bandit”, który słynie z grabieży pociągów. To, jak wchodzi w interakcję z różnymi ludźmi w zależności od ich osobowości, to interesujące dzieło, które przygotował Divyendu. Jedna z jego początkowych scen z dwójką dzieci Ratlo i Markhandem ukazuje jego emocjonalną stronę, co udowadnia, że ​​nie jest on postacią całkowicie czarną. Ta scena pomaga stworzyć słodką więź między młodszymi braćmi i Yadavem. Madhavan wciela się w Dyrektora Generalnego Okręgu Kolejowego West Central, który pod względem obowiązków jest o kilka kroków przed Siddiquim, rzetelnością z nutą szaleństwa, dlatego wcześniej znany jest jako „Pagal” i „Mr Veera”. jego. Jego koledzy i podwładni. Istnieją inne postacie, które wspierają całą historię, jak uparty dziennikarz Jogmohan (Sunny Hinduja), Qamaruddin (Dibyendu Bhattacharya), Juhi Chawla i strażnik kolei (Raghubir Yadav), którzy łączą ręce, aby serial był interesujący, wciągający i zabawny dzięki swoim charakterystycznym postaciom . Style i postacie.

To, jak te postacie konfrontują się z tragedią gazową w Bhopalu, jest tym, o co chodzi w filmie Railway Men. Każda postać wnosi do opowieści jakąś historię, ale element zaskoczenia utrzymuje zaangażowanie publiczności. Powoli i stopniowo odklejaj te warstwy. Jest wiele scen, które znakomicie i z wyczuciem podkreślają chaos, jakiego doświadczyli ludzie w tamtym czasie. Zmianę serca widać u wielu postaci, co sprawia, że ​​całą serię internetową warto oglądać. W końcu każdy ma skłonność do płaczu, smutku, śmiechu i wygłupów. Dlatego też pełne oceny dla autorów za napisanie prawdziwych i dających się utożsamić postaci.

TRM to potężny serial internetowy, który sprawia, że ​​widzowie łatwo płaczą i współczują prawie wszystkim postaciom. Jedno z dzieci śpiewa piosenkę Kala Patthar „Ek Raasta Hai Zindagi”, która przedstawia podróż życia i doskonale wpasowuje się w klimat dworca kolejowego, gdzie obaj bracia polerują buty. Sposób, w jaki jeden z chłopców niesie ciało młodszego brata w wyniku wycieku gazu, rozdziera serce, a reakcja Menona jest ostatnim gwoździem do trumny. Kolejna scena, w której Divyendu uczy Markhande „Hum jaison ko apni zindagi ka maqsad khud dhoondnaparta hai” [People like us need to find a purpose to live] Jest to jedna z najlepszych czcionek w serii internetowej, obok wielu innych. Chemia między młodszymi braćmi ukazuje także pustkę, która wypełnia ich serca po śmierci matki, gdy młodsze dziecko pyta „Ma ki lori ki dhun kya thhi?” “Sun kay achi nind ati thi” [What was the tune of our mother’s lullaby? It used to make me sleepy.]

Scena, w której Madhavan pyta swoją załogę o członków rodziny, a później odpowiada na konkretne pytanie, jest naładowana emocjonalnie, a dialog potęguje emocje wszystkich. Podobnie jego rozmowy telefoniczne z Chawlą są bardzo dojrzale napisane, zagrane i nakręcone. Menon przez cały czas zanurza się we wspaniałych scenach, ale niektóre z nich pozostają w pamięci widzów, a jedna z nich ma miejsce, gdy budzi się na podłodze w otoczeniu trupów. Sposób, w jaki reaguje i wyraża swoje natychmiastowe emocje, wywołuje u widzów dreszcze. Aktor daje tu jedną ze swoich najlepszych kreacji.

Dla Babila Khana TRM to idealna okazja, dzięki której wyróżnia się jako zasłużony i niezwykle utalentowany nowicjusz, z którego Irrfan Khan byłby dumny. Sposób, w jaki ten pierwszy wypowiada się, nuta tonu jest precyzyjna, ale bardzo zaangażowana i wyraźna. Jego emocjonalne sceny są bardzo wzruszające. Sprawia, że ​​jego słuchacze czują ból i głębię w swoich wersach: „Ye mera shehar hai, wy zwykłe loag hain” [This is my city, these are my people] I „Tak bardzo cię kocham, tak bardzo cię kocham” [My mother won’t let me enter the house, if I go without completing my work.]

Divyendu robi wrażenie jako Balwant Yadav, natychmiastowa zmiana jego charakteru jest zabawna, a jego scena w poczekalni, gdy radzi sobie z napiętą sytuacją i reaguje na pasażerów, Menon i in., jest bardzo dobra. Podnosi kapelusz, aby pokazać swoją spontaniczność w scenie, która trwa zaledwie kilka minut. Nawet w kulminacyjnym momencie scena z Sunny Hindują, a potem z Menonem przypominała tylko, że aktor ma głębię i wie, z kim rozmawiać, nie mówiąc za dużo.

Yadav jest weteranem, a jego krótkotrwała postać jak zawsze zrobi wrażenie na fanach i widzach. Sposób, w jaki powtarzał: „Trudno ci tu przyjść”. [Everything will be fine] Dotyka serc. Juhi Chawla jest odpowiedni i w niektórych scenach wyróżnia się w kulminacji. Specjalne wyróżnienie dla Dibyendu Bhattachryi, który [came into spotlight in Mirzapur]Qamar El Din wciela się w dyrektora technicznego Union Carbide i już w pierwszym odcinku czaruje publiczność świetnym występem. To samo tyczy się Sunny’ego Hinduji, który wywiera duże wrażenie jako uczciwy dziennikarz, którego gra, i w pełni oddaje swoją postać.

Trend TRM jest bardzo napięty. W serialu internetowym nie ma zbędnych scen, które przyciągają widza. W blisko czterogodzinnym internetowym serialu podzielonym na cztery odcinki widz nie traci zainteresowania i pozostaje przyklejony do ekranów. Zestawy wagonów, poczekalnia, peron i wnętrze pociągu są ogromne i bardzo realistyczne.

TRM to historia kilku niezauważonych bohaterów, którzy przeszli do historii. Tragedia jest ogromna, bo w ciągu zaledwie 24 godzin w wyniku wycieku gazu zginęło ponad 5000 osób. Ale to nie wszystko. Dotknięty obszar widoczny był do 1996 roku, 12 lat później Osoby cierpiące na zaburzenia i następstwa wypadku. Serial to dobry zegarek dla tych, którzy lubią emocje, świetne występy, emocjonalne dialogi i wspaniałe wrażenia kinowe. TRM to idealna seria internetowa do debiutu YRF.

Shafiq Al Hassan Siddiqui to entuzjasta filmu, krytyk filmowy i dramatyczny oraz specjalista ds. marketingu cyfrowego. Tweetuje jako www.twitter.com/shafiqulhasan81. Za wszystkie informacje i fakty odpowiada autor

Za wszystkie fakty i informacje odpowiada wyłącznie autor