W Unii Europejskiej pojawiają się małe elektrownie jądrowe jako opcja energetyczna, ale pojawia się ryzyko

Globalne poszukiwania alternatywnych źródeł rosyjskiej energii podczas wojny na Ukrainie ponownie skupiły uwagę na mniejszych, łatwiejszych w budowie elektrowniach jądrowych, które zdaniem zwolenników mogą stanowić tańszą i wydajniejszą alternatywę dla starego modelu potężnych elektrowni.

Brytyjska firma Rolls-Royce SMR twierdzi, że małe reaktory modułowe (SMR) są znacznie tańsze i szybsze w eksploatacji niż standardowe elektrownie, zapewniając bezpieczeństwo energetyczne, którego szuka wiele krajów.

Francja już teraz polega na energii jądrowej w przypadku większości swojej energii elektrycznej, a Niemcy zastrzegły sobie możliwość reaktywacji dwóch elektrowni jądrowych, które zostaną zamknięte pod koniec roku z powodu odcięcia przez Rosję dostaw gazu ziemnego.

Chociaż Rolls-Royce SMR i jego konkurenci podpisali umowy z krajami od Wielkiej Brytanii po Polskę, aby rozpocząć budowę elektrowni, są jeszcze wiele lat od pracy i nie mogą rozwiązać kryzysu energetycznego, który teraz dotyka Europę.

Energetyka jądrowa stwarza również ryzyko, w tym usuwanie wysoce radioaktywnych odpadów i utrzymywanie tej technologii z dala od zbójeckich państw lub nikczemnych grup, które mogą realizować program broni jądrowej.

Zagrożenia te pogłębiły zamachy bombowe wokół największej w Europie elektrowni jądrowej w Zaporożu na Ukrainie, które wzbudziły obawy o potencjalną katastrofę nuklearną.

W następstwie wojny poleganie na importowanym gazie i rosyjskich źródłach energii sprawiło, że ludzie skupili się na bezpieczeństwie energetycznym, powiedział Dan Gold, rzecznik Rolls-Royce SMR.

Powiedział, że komponenty SMR mogą być budowane w fabryce, transportowane na miejsce w przyczepach ciągnikowych i tam montowane, dzięki czemu technologia jest bardziej atrakcyjna dla oszczędnych nabywców.

To jak budowanie Lego, powiedział Gould. Budowanie na mniejszą skalę zmniejsza ryzyko i sprawia, że ​​jest to bardziej opłacalne przedsięwzięcie.

SMR to zasadniczo ciśnieniowe reaktory wodne podobne do około 400 reaktorów na całym świecie. Głównymi zaletami są jego rozmiar, około jednej dziesiątej wielkości standardowego reaktora, łatwość budowy i koszt.

Szacowany koszt Rolls-Royce SMR waha się od 2,2 miliarda do 2,8 miliarda funtów (od 2,5 miliarda do 3,2 miliarda dolarów), przy szacowanym czasie budowy 5½ roku.

Według statystyk Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej to o dwa lata szybciej niż budowa rekordowej elektrowni jądrowej w latach 2016-2021.

Według niektórych szacunków koszt budowy elektrowni jądrowej o mocy 1100 MW wynosi od 6 do 9 miliardów dolarów.

Gould powiedział, że Rolls-Royce zamierza zbudować swoją pierwszą stację w Wielkiej Brytanii w ciągu 5 i pół roku.

Podobnie firma NuScale Power z Oklahomy podpisała w zeszłym roku umowy z dwoma polskimi producentami miedzi i srebra KGHM oraz producentem energii UNIMOT w celu zbadania możliwości budowy SMR w celu wsparcia przemysłu ciężkiego. Polska chce odejść od wytwarzania zanieczyszczającej energii elektrycznej z węgla.

Rolls-Royce SMR poinformował w zeszłym miesiącu, że podpisał umowę z holenderskim deweloperem ULC-Energy, aby przyjrzeć się instalacji SMR w Holandii.

Kolejnym partnerem jest Turcja, gdzie Rosja buduje elektrownię atomową Akkuyu na południowym wybrzeżu. Ekolodzy twierdzą, że obszar jest aktywny sejsmicznie i może być celem terrorystów.

Wprowadzenie niesprawdzonej technologii energetyki jądrowej w postaci SMR nie zgadza się z poglądami ekologów, którzy twierdzą, że proliferacja małych reaktorów zaostrzy problem utylizacji wysoce radioaktywnych odpadów jądrowych.

Niestety, Turcją rządzi niekompetentna administracja, która przekształciła ją w poligon doświadczalny dla „korporacji”, powiedział Koray Dogan Orbarli, rzecznik tureckiej Partii Zielonych.

Zrzeka się suwerenności pewnego regionu na co najmniej 100 lat, aby Rosja mogła zbudować elektrownię atomową. Ta nieefektywność i efekt dźwigni sprawiają, że Turcja jest łatwym celem dla małych i średnich przedsiębiorstw, powiedział Koray, „dodając, że jego partia unika technologii o niepewnej przyszłości”.

Gold powiedział, że jeden Rolls-Royce SMR będzie generował odpady nuklearne wielkości kortu tenisowego, ułożone na wysokości jednego metra w ciągu 60 lat życia elektrowni. Powiedział, że początkowo odpady byłyby składowane na miejscu w fabrykach w Wielkiej Brytanii, a ostatecznie przetransportowane do miejsca długoterminowego składowania wybranego przez rząd brytyjski.

M.V. Ramana, profesor polityki publicznej i spraw globalnych na Uniwersytecie Kolumbii Brytyjskiej, cytuje badania wskazujące, że nie ma sprawdzonego sposobu, aby „zapewnić, że odpady nuklearne składowane w miejscach uważanych przez władze za bezpieczne nie uciekną w przyszłość.

Ramana, który specjalizuje się w międzynarodowym bezpieczeństwie i energii jądrowej, powiedział, że ciągłe ciepło z odpadów może zmienić formacje skalne, w których są one przechowywane, i umożliwić przenikanie wody, podczas gdy przyszłe działania wydobywcze mogą zagrozić integralności składowiska odpadów jądrowych.

Sceptycy podnoszą również ryzyko eksportu takiej technologii w politycznie niestabilne regiony.

Gold powiedział, że Rolls-Royce jest w pełni zgodny z brytyjskimi i międzynarodowymi wymogami dotyczącymi eksportu technologii SMR tylko do regionów, które są sygnatariuszami międzynarodowych traktatów niezbędnych do pokojowego wykorzystania energii jądrowej do wytwarzania energii.

Jednak nie ma gwarancji, że kraje będą przestrzegać zasad, powiedział Ramana.

Każdy kraj, który nabywa reaktory jądrowe, automatycznie zwiększa swoją zdolność do wytwarzania broni jądrowej”, powiedział, dodając, że każdy reaktor jądrowy może wyprodukować około 10 bomb plutonu o wartości rocznie.

Rolls-Royce SMR może zdecydować o zaprzestaniu dostarczania paliwa i innych usług każdemu, kto łamie przepisy, ale jeśli kraj zdecyduje się to zrobić, może po prostu nakazać MAEA zaprzestanie kontroli, tak jak zrobił to na przykład Iran” – powiedział Ramana.

Chociaż wypalone paliwo jest zwykle poddawane chemicznemu przetwarzaniu w celu wytworzenia rodzaju plutonu używanego w broni jądrowej, Ramana powiedział, że ta technologia ponownego przetwarzania jest powszechnie znana i że nie jest wymagana wysoce zaawansowana instalacja ponownego przetwarzania do wytworzenia ilości plutonu potrzebnej do produkcji broni.

(Tytuł i obraz tego raportu mogły zostać przerobione tylko przez zespół Business Standard; reszta treści jest generowana automatycznie z udostępnionego kanału).